Όσοι τα αντίθετα ισχυρίζονται ή υποστηρίζουν προσποιούνται ότι αγνοούν την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα βεβαιώνει ανεπιφύλακτα ότι η αποφυλάκιση ήταν έτσι κι αλλιώς αναπόφευκτη και χωρίς την μεσολάβηση της αποχής των δικηγόρων.
Την αναμφισβήτητη αυτή αλήθεια πιστοποιούν οι αριθμοί που δεν αφήνουν περιθώριο αντίρρησης. Στη συγκεκριμένη δίκη παρίστανται περί τους 100 συνηγόρους υπεράσπισης και πολιτικής αγωγής. Οι κατηγορούμενοι είναι 37 και οι μάρτυρες κατηγορητηρίου 130, από τους οποίους μέχρι την έναρξη της αποχής είχαν εξεταστεί μόλις 21, χωρίς να υπολογίζονται οι προταθέντες μάρτυρες υπεράσπισης, που είναι περίπου 150, η ανάγνωση τεράστιου αριθμού εγγράφων, στα οποία περιλαμβάνεται η προβολή υλικών φορέων ήχου και εικόνας (cd), οι απολογίες των κατηγορουμένων και οι αγορεύσεις εισαγγελέων και συνηγόρων. Η συνδρομή των αντικειμενικών αυτών λόγων σε συνδυασμό με την έλλειψη αιθουσών και την ταυτόχρονη διεξαγωγή πολλών, πολυπρόσωπων και πολύπλοκων αποδεικτικώς δικών έχει αντικειμενικώς αναγνωριστεί από όλους, ως λόγος επιβράδυνσης της διεξαγωγής τους. Τούτο έχει συνομολογηθεί, με δημόσια δήλωση, από τον αρμόδιο Υπουργό Δικαιοσύνης.
Οι δικηγορικοί σύλλογοι, απολύτως συνεπείς στην αντίληψη ότι ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός στην απονομή της Δικαιοσύνης, ακόμη και όταν τα μέλη τους πλήττονται ανελέητα, δεν επιτρέπουν την υπονόμευσή τους. Εν προκειμένω, χορηγούν άδειες για τη διεξαγωγή δικών, στις οποίες συντρέχει κίνδυνος παραγραφής ή συμπλήρωσης του ανώτατου ορίου προσωρινής κράτησης, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι είναι εφικτή η περάτωση της δίκης εντός των εν λόγω χρονικών ορίων.
Όσοι λοιπόν αναζητούν άλλοθι στην αποχή των δικηγόρων για την επικείμενη αποφυλάκιση, δεν εξυπηρετούν την αλήθεια, αλλά επικοινωνιακές σκοπιμότητες.
