Η φωτογραφία της ημέρας: Ο Μαυρότρυγγας

Ο Μαυρότρυγγας είναι παρυδάτιο καλοβατικό πτηνό της οικογενείας των Σκολοπακιδών. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Tringa erythropus και δεν περιλαμβάνει υποείδη.

Η φωτογραφία της ημέρας: Ιπτάμενοι με φωτογένεια

Οι ψηλόλιγνες σιλουέτες τους ξεπροβάλλουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας που το δειλινό έχει χρωματίσει και σε φρενήρεις ρυθμούς τα αξιαγάπητα φλαμίνγκο αναζητούν τροφή στον υδροβιότοπο Ναυπλίου - Νέας Κίου στην Αργολίδα.

Η φωτογραφία της ημέρας: Τα Φραγκόσυκα

 H λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Opuntia ficus – indica (Οπουντία η Ινδική συκή). Την συναντούμε σε όλη την Ελλάδα (ιδιαίτερα σε Πελοπόννησο και νησιά) με τα ονόματα Φραγκοσυκιά, Αγριοσυκιά, Μπαρμπαροσυκιά, Κλαψοσυκιά, Κλαποσυκιά, Παπουτσοσυκιά, Φαραοσυκιά. Ανήκει στην οικογένεια των Κακτοειδών που περιλαμβάνει περίπου 200 φυτά.

Η φωτογραφία της ημέρας: Ο Τσαλαπετεινός και η λαϊκή παράδοση από την αρχαιότητα

Ένας Τσαλαπετεινός μεταφέρει τροφή στα μικρά του μέσα στη φωλιά που έχει φτιάξει σε κορμό δένδρου στο Ναύπλιο.

Η φωτογραφία της ημέρας: Ρετσίνι, το δάκρυ του πεύκου

Ρετσίνι είναι η κοινή ονομασία της τερεβινθίνης, ρητίνης που ρέει είτε από μόνη της είτε μετά από εντομή του κορμού των δέντρων της οικογένειας των Κωνοφόρων και των Τερεβινθιδών.

Η φωτογραφία της ημέρας: Ο φιδαετός

 H έλευση του καλοκαιριού σηματοδοτοεί και την «αφύπνιση» και έντονη παρουσία των ειδών ερπετών (φίδια, σαύρες). Στη φύση το σύνηθες είναι ότι η παρουσία μιας ομάδας ζώων θα «προσελκύσει» και τους θηρευτές τους, οι οποίοι έχουν καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση των πληθυσμών των θηραμάτων. Αναπόφευκτα, η παρουσία των ερπετών τους θερμούς μήνες στην προστατευόμενη περιοχή του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού ακολουθείται από την παρουσία του φιδαετού στους αιθέρες της περιοχής.

Η φωτογραφία της ημέρας: Πως βλέπουν τα πουλιά;

 Τα πουλιά έχουν τετραχρωματική όραση, κάποια άλλα είδη πενταχρωματική όραση, ενώ ο άνθρωπος όπως όλοι ξέρουμε έχει τρίχρωματικη όραση. 

Η φωτογραφία της ημέρας: Το Τζιτζίκι

Πιθανότατα δεν γνωρίζεται ότι το τζιτζίκι, με μια πρώιμη μορφή, ζει σαν ταπεινό σκουλήκι κάτω από το έδαφος από 4 έως 17 χρόνια ανάλογα με το είδος. Ή πως, από τη στιγμή που βγαίνει στην επιφάνεια, και σκαρφαλώνει στα δέντρα, και βγάζει φτερά κι αρχίζει να τραγουδά, έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, πεθαίνει.