Αγνωστοι αρχαίοι Έλληνες στη Γαλλία και το Βόρειο Πόλο

Η Μασσαλία δεν έπαψε ποτέ να δείχνει και να έχει το Ελληνικό χρωμόσωμα, μια πραγματικότητα, απτή σε όλο τον Νότο της Γαλλίας. Εκτός από τις ομογενειακές οργανώσεις υπάρχουν και πολλοί Φιλέλληνες που τρέφουν μια άδολη αγάπη για την Ελλάδα την οποία θεωρούν κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού αλλά και ως μια μακρινή πατρίδα.

Οι 15 που κάηκαν στο Μαλαντρένι

Του Τόλη Κοϊνη

Μια μάχη που δεν έχει γιορταστεί ποτέ. Μια μάχη που έγινε μάλλον τυχαία στο Μαλαντρένι, τον Ιούλιο του 1822.  Ο Φωτάκος δίνει ως ημερομηνία τις 13 Ιουλίου, εάν όμως καταμετρήσεις σωστά τα γεγονότα πρέπει να έγινε λίγο αργότερα, 18 με 20 του Ιούλη.

Ο πιο ζεστός Ιούνης που πέρασε ποτέ το Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Το 1825 ήταν μια φοβερή χρονιά για την Ελλάδα και την πρωτεύουσά της, το Αναπλάκι μας. Είχε μια απίθανη Κυβέρνηση αποτελούμενη από τους πιο άχρηστους, πιο κλέφτες και πιο φαύλους πολιτικούς που γέννησε ο τόπος μας. 

Η ιστορική "Πύλη της Ξηράς" στο Ναύπλιο

Του Γιάννη Μακρή

 Η Πύλη της Ξηράς κατασκευάστηκε το 1708 από τον γάλλο μηχανικό Λασάλ. Πρόκειται για τοξωτή πύλη με δύο παραστάδες, η οποία κοσμείται στο επάνω μέρος της με ολόγλυφο λιοντάρι, έμβλημα της Δημοκρατίας της Βενετίας.

Τα νυφοκάραβα της Αυστραλίας στη δεκαετία του ΄50

 Η δεκαετία του 1950, ήταν η πιο δύσκολη στη νεότερη ιστορία της χώρας. Η Ελλάδα προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, κουβαλώντας πληγές από την Κατοχή, και τον Εμφύλιο. Η επαρχία μαστιζόταν από την ανεργία και τη φτώχεια.

Θέρος, τρύγος, πόλεμος

Λέει μια παροιμία. Ο θέρος και ο τρύγος μοιάζουν με τον πόλεμο, απαιτούν γενικό ξεσηκωμό. Ο τρύγος τα παλιά χρόνια ήταν σωστό πανηγύρι. Οι τρυγητές ξεκινούσαν για το αμπέλι πρωί – πρωί. Τα παιδιά έβρισκαν ευκαιρία να απουσιάσουν απ’ το σχολείο, συμμετέχοντας κι αυτά στον τρύγο.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ - Ιωάννης Καποδίστριας: "Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831 - Προς το δρόμο του θανάτου…"

Επιμέλεια : Γιάννης Μακρής

 Πενήντα χρόνια περιδιαβαίνω τα στενορύμια και τα καλντερίμια τ΄Αναπλιού κι ακόμα δεν τα χόρτασα. Αυτή η Πολιτεία σε συνεπαίρνει και σε πλανεύει. Κάθε σοκάκι και καημός κάθε της πέτρα και μια ιστορία.. Κάθε πλατεία και μαχαλάς κάτι έχουν να πουν για τα περασμένα.. Και τι περασμένα !! 

Το θέατρο στο Ναύπλιο εν έτι 1893

Του Γιάννη Μακρή

Επί Δημαρχίας του Μιλτιάδη Γιαννοπούλου, κατόπιν πιέσεως της κοινής γνώμης και του τύπου του Ναυπλίου, ήρχισεν κατά το 1893, η επισκευή του παρά την πλατείαν του Συντάγματος Τζαμίου ίνα μεταβληθεί εις Δημοτικόν Θέατρον της πόλεως. Εις το κτίριον αυτό, πρίν έτι διορθωθεί, έδωσε παραστάσεις και ο κατά τας αρχάς του 1893 αφιχθείς εις Ναύπλιον κάλλιστος δραματικός θίασος υπό τον ηθοποιόν Λουλουδάκην, αλλ΄ αί εφημερίδες και οι κάτοικοι διεμαρτύροντο ότι ήτο τελείως ακατάλληλον και ψυχρότατον και εχρειάζετο ειδικής διασκευής δια να γίνει «καλόν θέατρον δια την μικράν κοινωνίαν μας».