Ποια ήταν η γυναίκα με τους περισσότερους έρωτες που πέρασε από το Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Ίσως να ήταν η γυναίκα με τους περισσότερους έρωτες στη ζωή της, που πέρασε από το Ναύπλιο. Το όνομά της Εσμέ. Προφανώς, Τουρκοπούλα. Αλλά όχι όποια κι όποια. Αδερφή του Πολυχρονεμένου Σουλτάνου Μαχμούτ του Β΄.

Τα κανόνια του ¨Ντολφίνου"

Του Τόλη Κοϊνη

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα κάστρο. Ξεκίναγε από το Δικαστικό Μέγαρο του Ναυπλίου και έφτανε –περίπου- μέχρι τη διασταύρωση των οδών Σιδηράς Μεραρχίας και Πολυζωίδου. Το κάστρο αυτό όπως και πολλά άλλα τα γκρεμίσαμε «για να πάρει η πόλη αέρα». Τα τελευταία μπάζα του υπήρχαν εκεί όταν ήρθε ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1930 στις εορτές της εκατονταετηρίδας. Τώρα στη θέση του είναι οι «κούνιες» πίσω από το άγαλμα του Καποδίστρια.

Το ψάρεμα σώζει το Ανάπλι

Του Τόλη Κοϊνη

Πρώτο έναυσμα για το σημερινό είναι η γιορτή του προστάτη των θαλασσινών Αγίου Νικολάου (τόσα ευρωπαϊκά προγράμματα υπήρχαν, έπρεπε πρώτα να πέσει η στέγη, για να ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι …. Φοίνικες ήξεραν να αγοράζουν και να φυτεύουν παντού, μια εκκλησία του 1712 δεν μπορούσαν να την φροντίσουν). 

Ο Μαυραγοριτισμός ως διαχρονική παράμετρος εξέλιξης του Ναυπλίου

Του Τόλη Κοΐνη

Χωρίς δοξολογίες και δημόσιες εκδηλώσεις γιορτάζεται φέτος του «Αγίου Ανδρέως» η επέτειος. 198 χρόνια πριν υποσταλούν μια για πάντα τα Τούρκικα μπαϊράκια από το Παλαμήδι. Το ρεσάλτο του Μοσχονησιώτη το βράδυ 29-30 Νοεμβρίου 1822, έδωσε τέλος σε μια εποποιία που κράτησε 20 μήνες. Έδωσε τέλος και στο βάσανο της πείνας που μάστιζε τους Τούρκους του Ναυπλίου, κυρίως τα γυναικόπαιδα και λιγότερο την φρουρά.

Το πιο ατίθασο τέκνο του Αναπλιού

Του Τόλη Κοϊνη

Γεννήθηκε στο Ανάπλι το 1829. Θα μπορούσε να είχε γεννηθεί μέσα στο Παλαμήδι. Ο πατέρας του ο περιώνυμος Θοδωράκης Γρίβας (αυτός που υμνήθηκε με το τραγούδι: Γρίβα μ σε θέλει ο Βασιλιάς, τι να με θέλει ο κερατάς!!!) είχε για δυο χρόνια στήσει μια ιδιότυπη δικτατορία στο Παλαμήδι. 

Η Ναυπλιώτικη γενιά του ΟΧΙ

Του Τόλη Κοΐνη

Μαθητές του Γυμνασίου Ναυπλίου το 1934. Μια πλήρως οργανωμένη μπάντα. Σχολική όχι Δημοτική, η Δημοτική δημιουργήθηκε λίγο πιο μετά. 15-17 χρονών τότε. 21-23 χρονών το 1940. Βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του Μετώπου. Οι περισσότεροι κάτω από την σημαία του 8ου Συντάγματος, την σημαία που δεν παραδώθηκε και κοσμεί τώρα το πολεμικό μας μουσείο.

Μια λησμονημένη επέτειος: Η επάνοδος στο ΝΑΤΟ (19/10/1980)

Του Τόλη Κοΐνη

Μου την θύμισαν οι φίλοι από τις “Αργολικές Ειδήσεις”. Με προκάλεσαν, ως μεγαλύτερο, να περιγράψω αναμνήσεις. Μου έστειλαν και την φωτογραφία. Σίγουροι ότι θα με κεντρίσουν… Όχι μόνο το πέτυχαν αλλά με συγκίνησαν κιόλας.

Κάστρο Ακροναυπλίας: Από τον "Οίστρο της ακολασίας" στην αναστήλωση και στην τραγική συνέχεια

Του Τόλη Κοΐνη

Η Ακροναυπλία δεν είναι απλώς φάρος του Μωριά, που έλεγε το αντάρτικο τραγούδι. Είναι ένα σημείο με συνεχή ανθρώπινη παρουσία 4.000 ετών – τουλάχιστον-.

Ο ανήσυχος βίος και ο ήσυχος θάνατος στο Ναύπλιο του Ιωάννη Βλασόπουλου

Του Τόλη Κοΐνη

Μαζί με τον πρώτον «Αντιπρέσβη» της Ρωσίας στο Ναύπλιο, τον Κατακάζη, τοποθετήθηκε και ένας γενικός πρόξενος στην Πελοπόννησο. Μέχρις εδώ τίποτε το περίεργο. Μόνο που ο Γενικός Πρόξενος ήταν περίπου 88 χρονών!!! Τριάντα χρόνια γηραιότερος και από τον Γέρο του Μωριά.

Πομόνα: Μια θεά μέσα στις πορτοκαλιές

Του Τόλη Κοϊνη

Στην Αργολίδα είναι μια συνηθισμένη λέξη. Πομόνα, πομονατζής κλπ.
Η πομόνα «επιστημονικά» λέγεται «στροβιλοφόρος υδραντλία» και ο πομονατζής είναι κανονικά ο γεωτρυπανιστής ή ο μηχανουργός στροβιλοφόρων υδραντλιών.

Ο μύθος του "Κόκκινου Συνταγματάρχη"

Του Τόλη Κοϊνη

Φεβρουάριος 1935. Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι καλή. Δεν είναι η πρώτη φορά, θα πείτε, αλλά εκείνη την εποχή ήταν της μόδας οι ολοκληρωτικές λύσεις. Η Κυβέρνηση ως λύση έχει προκρίνει την επαναφορά του Βασιλιά, ως συνεκτικού κρίκου στο πολιτικό παιχνίδι. Οι Δημοκρατικοί αντιδρούν και σχεδιάζουν “κίνημα” (τώρα το λέμε πραξικόπημα). Έχουν την πλειοψηφία του Στρατού και του Ναυτικού με το μέρος τους. 

Ένας Ρώσος πράκτορας στο Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Σαν σκιά πέρασε από την πόλη μας στα δυο σημαντικά χρόνια, 1833-1834. Κατέγραφε τα πάντα. Έστελνε λεπτομερειακές αναφορές για τις ίντριγκες που εκτυλίσσονταν στο Ναύπλιο. Αυτόπτης μάρτυρας στην μεταφορά του Κολοκοτρώνη από τις φυλακές της Ακροναυπλίας στο Βουλευτικό, την πρώτη μέρα της πολύκροτης δίκης. 

Εξαντλήθηκαν από την έκθεση βιβλίου "Οι Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου" του Τόλη Κοΐνη

"Οι Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου" η πρώτη συγγραφική προσπάθεια του Ναυπλιώτη Τόλη Κοΐνη εξαφανίστηκαν από την έκθεση βιβλίου στην παραλία. Όλα τα αντίτυπα που είχε στείλει ο εκδοτικός οίκος ΠΗΓΗ πουλήθηκαν.

"Οι Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου" επί των επάλξεων

Του Τόλη Κοϊνη

Όχι αυτές του βιβλίου μου. Οι κανονικές. Αυτές που αποκαλούσαν την πόλη μας Anabolu και την έγραφαν (οι ελάχιστες που ήξεραν να γράφουν) με τα αραβικά γράμματα που βλέπετε δίπλα.

Δυο λόγια για τις "Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου" από τον συγγραφέα του βιβλίου Τόλη Κοϊνη

H αρχή έγινε από τον Μ. Λαμπρινίδη, πολιτευτή του Τρικουπικού κόμματος από το 1885 μέχρι 1910. Εκλέχτηκε Βουλευτής και Δήμαρχος Ναυπλιέων. Επάγγελμα δικηγόρος. Μας άφησε ένα φοβερό έργο, τη ΝΑΥΠΛΙΑ (από Αρχαιοτάτων χρόνων). Όχι επιφανειακό έργο. Δαπάνησε χρόνο αναζήτησης σε πολλά αρχεία, ώρες δουλειάς ανεκτίμητες και γλώσσα καθαρεύουσα, σχεδόν αρχαϊζουσα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι γράφτηκε από έναν ερασιτέχνη.

Κυκλοφόρησαν "Οι Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου" του Τόλη Κοΐνη

 Οι Οθωμανίδες Κυρίες του Ναυπλίου έφθασαν. Ανεβαίνουν αγριεµένες στα βραχάκια του λιµενοβραχίονα. Τις ανταµώνουν µόνον αλαφροΐσκιωτοι περιπατητές…

14 Αυγούστου 1822: Πεθαίνοντας παραμονή Δεκαπενταύγουστου στο Κοφίνι

Του Τόλη Κοϊνη

14 Αυγούστου 1822. Αξημέρωτα. Με μύριες όσες προφυλάξεις βγαίνουν αρκετοί Τούρκοι από το Ναύπλιο. Προχωρούν με προσοχή. Δεν είναι σίγουροι ότι οι Έλληνες έχουν οχυρωθεί ξανά στην Άρια. 

Ο άδοξος θάνατος δυο Σουηδών στο Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Τέτοιες ημέρες το 1686 η ιστορία έγραφε ενδιαφέρουσες σελίδες στην περιοχή μας. Οι Βενετοί μετά από 146 χρόνια την διεκδικούσαν. Η γκραβούρα στην μέση της φωτό μας δείχνει μια μεγάλη μάχη που έγινε στην Άρια. 

Η πρώτη διαδήλωση στην Ελλάδα

Του Τόλη Κοϊνη

Μια φορά και έναν καιρό οι λέξεις “διαδήλωση”, “συλλαλητήριο”, “πολιτική συγκέντρωση” ήταν άγνωστες στο λεξιλόγιό μας. Για τους Τούρκους που, εκείνο τον καιρό, κατείχαν την Ελλάδα ήταν αδιανόητες.

Ο περίεργος Ιούλης του 1973 στο Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Ένα από τα περίεργα που έχουν συμβεί στην πόλη μας ήταν και η μη κατάσχεση της εφημερίδας «Η Βραδυνή» με τις δηλώσεις του Καραμανλή λίγες μέρες πριν από το Πάσχα του 1973. Σε όλους τους νομούς διατάχθηκε η κατάσχεση του φύλλου της εφημερίδας εκτός από εδώ.