Η γέφυρα αποτελούσε τη μοναδική αξιόπιστη οδό για τον ανεφοδιασμό – μέσω των λιμανιών της Νότιας Ελλάδας – της γερμανικής στρατιάς του Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική.
Τη γέφυρα φρουρούσαν 100 Ιταλοί και 5 Γερμανοί στρατιώτες, εξοπλισμένοι με βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα, την εξουδετέρωση των οποίων θα ανελάμβαναν 86 αντάρτες του ΕΛΑΣ και 52 του ΕΔΕΣ, καθώς 12 Βρετανοί κομάντος θα τοποθετούσαν τα εκρηκτικά για την ανατίναξη της γέφυρας.
Η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία: 4 τραυματίες από την ελληνική πλευρά, 20 με 30 από την πλευρά των αντιπάλων.
Λίγες μέρες αργότερα, στον χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας, θα εκτελούνταν ως αντίποινα 9 Έλληνες.
Το... «κακό», όμως, είχε ήδη επέλθει: ο ελληνικός λαός αναθάρρησε και η κατεχόμενη Ευρώπη εξέφρασε το θαυμασμό της για μία από τις σημαντικότερες πράξεις υπονόμευσης της γερμανικής μηχανής.
Ο Γοργοπόταμος, το πρώτο μεγάλο σαμποτάζ στα μετόπισθεν του Άξονα, αναπτέρωσε το ηθικό όλων των κατεχόμενων λαών και διέκοψε έστω και για λίγο τον ανεφοδιασμό του Ρόμελ στη Μέση Ανατολή. Η ανατίναξη της γέφυρας όμως, είναι σημαντική και για έναν ακόμα λόγο.
Υπήρξε το αξεπέραστο παράδειγμα της συνεργασίας των ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων.
Οι άνδρες του ΕΛΑΣ υπό τον Άρη Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα συνεργάστηκαν για πρώτη και τελευταία φορά.
Η Μηχανή του Χρόνου φωτίζει τους πρωταγωνιστές και τις κρίσιμες στιγμές της επιχείρησης, όταν όλα κινδύνευαν να χαθούν.
