Έγινε και πάλι ο διεθνής διαγωνισμός που διοργανώνει ο ΟΟΣΑ σε 47 χώρες.Εξετάζονται μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε τρεις τομείς:
Α) Μαθηματικά,
Β) Κατανόηση κειμένου και
Γ) Φυσικές επιστήμες
Είχαμε, ως Ελλάδα, δραματικά αποτελέσματα. Ιδίως στα Μαθηματικά. Μας χαρακτήρισαν χώρα «Μαθηματικώς αναλφάβητων πολιτών».
Ποιά ήταν η αντίδραση των ιθαγενών πολιτικών δυνάμεων;
Η Κυβέρνηση έκανε πως δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε. Την ενδιαφέρει πώς θα ξεκοκκαλίσει τα χρήματα της Ευρώπης και τίποτε ουσιαστικότερο.
Η Αντιπολίτευση βρήκε την ευκαιρία, να υπενθυμίσει τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα σχολεία… Το ίδιο είχε κάνει και στους προηγούμενους διαγωνισμούς όποιο κόμμα ήταν τότε στην Αντιπολίτευση.
Δεν είναι έτσι τα πράγματα…
Ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές πάντοτε υπήρχαν… Θυμηθείτε τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 όπου στοιβάζονταν στο ίδιο τμήμα πάνω από 70 άτομα!!!! Και δεν προσφερόταν τόσο εύκολα η Φροντιστηριακή βοήθεια από τις οικογένειες.
Η διαφορά είναι πως στα ζητούμενα από τον ΟΟΣΑ δεν έχουν εξασκηθεί καθόλου οι μαθητές μας.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ.
Σε αυτά, που τους ζητάμε, έχουν εξαιρετικές επιδόσεις.
Ελάχιστα θα ξεφύγουν από αυτά τα όρια και ειδικά στα Μαθηματικά… που θεωρούνται (ΚΑΚΩΣ) δύσκολα, εξωπραγματικά, σε “τρελαίνουν” και άλλα τέτοια ωραία…
Ο ΟΟΣΑ είναι οργανισμός υποβοήθησης της οικονομικής ανάπτυξης. Θέλει η εκπαίδευση να βοηθάει την οικονομική ανάπτυξη των μελών του. Αυτό σημαίνει ότι διδάσκουμε στα παιδιά κεφάλαια, του κάθε γνωστικού αντικειμένου, που έχει σχέση με την παραγωγή.
Εμείς στην Ελλάδα δεν το κάνουμε.
Δίνουμε μια άσκηση στη συμβολική γλώσσα της Άλγεβρας, ή με μια λιτή διατύπωση στη Γεωμετρία και ζητάμε την λύση της. Προφανώς είναι διαφορετικό από ότι ζητούν στον …ΟΟΣΑ.
Η διατύπωση των ασκήσεών, που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας, βρίσκεται μέσα στο λεξιλόγιο της κλειστής κοινότητας των Μαθηματικών.
Όποιος καταφέρει να γοητευτεί από αυτή την (φαινομενικά) ανωμαλία, είναι απόλυτα ευτυχής. Πιστεύτε με.
Εδώ και 43 !!!! χρόνια παρακολουθώ την εξέλιξη της Παιδαγωγικής των Μαθηματικών από κοντά. Η βασική κατεύθυνση ήταν η περίφημη μέθοδος “solving problems”. Μην βάζετε ασκήσεις, αλλά προβλήματα που να έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή.
Η εκπαιδευτική κοινότητα ελάχιστα αποδέχθηκε αυτή την επαναλαμβανόμενη προτροπή. Γιατί:
Α) Ο βασικός στόχος ήταν να βοηθήσουμε τα παιδιά να περάσουν στις Πανελλήνιες και προσαρμόζαμε ανάλογα τη δουλειά μας. Με τις Πανελλήνιες δεν εξετάζουμε εάν έχουν κατακτήσει οι υποψήφιοι τρόπους μαθηματικής σκέψης, αλλά εάν έχουν εμπεδώσει τις πιο εξωφρενικές ασκήσεις, που μπορούν να βγουν από μια περιορισμένη ύλη. Μεγάλος ο κόπος των παιδιών, μικρό το όφελος.
Β) Διαπιστώνουν οι καθηγητές στην πράξη, ότι όταν δίνεται η διατύπωση ενός προβλήματος με κείμενο πολλών λέξεων, οι μαθητές αδυνατούν να το κατανοήσουν και να εντοπίσουν τις μαθηματικές έννοιες, που πρέπει να χρησιμοποιήσουν για τη λύση του. Έτσι “τρώμε τον χρόνο με μια άσκηση”.
Γ) Υπάρχει μεγάλη αδυναμία στη διατύπωση τέτοιων προβλημάτων “μέσα από την καθημερινότητα”. Το αποτέλεσμα είναι ευτράπελο:
Θυμηθείτε στις Πανελλήνιες της Β΄Λυκείου του 1999 την φοβερή άσκηση που έβγαιναν μυρμήγκια (η καθημερινότητα!!!) από ένα σημείο και κινούνταν πάνω σε κύκλους παραμετρικών εξισώσεων. Τα τραγικά αποτελέσματα εκείνης της χρονιάς είχαν σαν αποτέλεσμα την αρχή του ξηλώματος της “Μεταρρύθμισης Αρσένη”, δλδ. ό,τι δεν πέτυχαν οι μαθητές με καταλήψεις και διαδηλώσεις, το πέτυχαν οι εισηγητές των θεμάτων!!!
Διαβάστε τώρα τα προτεινόμενα στην ισχύουσα Τράπεζα Θεμάτων “Τέταρτα Θέματα”… είναι προβλήματα… και μάλλον εύκολη η λύση τους… όμως τα τραβάμε από τα μαλλιά για να τα μετατρέψουμε σε προβλήματα… π.χ. μια άσκηση που ουσιαστικά έχει να κάνει με τη γραφική παράσταση μιας παραβολής και η λύση της απαιτεί επίλυση εξίσωσης δευτέρου βαθμού, εμείς… βάζουμε έναν σκύλο στο κέντρο της γης να πηδήξει κατά μήκος της παραβολής!!!! (καθημερινότητα, έ;)
Υπάρχει λύση ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν Μαθηματικά και να ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του ΟΟΣΑ; Βέβαια…
Τα παιδιά στο Δημοτικό και την πρώτη τάξη του Γυμνασίου να μαθαίνουν ΟΛΑ όσα τους αφορούν στην καθημερινότητά τους.
1. Πώς να υπολογίζουν την απόδοση ενός κεφαλαίου με δεδομένο επιτόκιο; (η συναλλαγή με τις Τράπεζες είναι δυστυχώς υποχρεωτική!)
2. Πώς να υπολογίζουν τις δόσεις αγοράς ενός προϊόντος;
3. Να χρησιμοποιούν την απλή μέθοδο των τριών… Δεν χάσαμε τίποτε επειδή πρώτα μάθαμε αυτήν και υστερότερα τις ιδιότητες των αναλογιών.
3. Να ξεχωρίζουν “ευθέως ανάλογα” από “αντιστρόφως ανάλογα ποσά” μέσα από προβληματάκια… τί έχουμε πετύχει τόσα χρόνια που το αντικαταστήσαμε με την μελέτη της «ψ=α/χ»;
4. Να μάθουν και την «σύνθετη μέθοδο των τριών»… εάν βάλετε σχετικό πρόβλημα, άλλοτε ήταν ύλη στ’ Δημοτικού, σε υποψήφιο (καλό) Πολυτεχνείου το πιο πιθανό είναι να μην τα λύσει!!! (το έχω δοκιμάσει).
5. Να μάθουν να υπολογίζουν εμβαδά και όγκους επίπεδων και στερεών σχημάτων (Ο μέσος απόφοιτος Λυκείου δεν μπορεί να υπολογίσει τον όγκο κώνου ή σφαίρας, γιατί δεν τα έχει διδαχθεί).
Τα Μαθηματικά είναι ωραία… Δόξα τω Θεώ, το «φαίησμπουκ» είναι γεμάτο από ομάδες που βάζουν ασκήσεις (δικές μας και παγκόσμιες). Βέβαια, απευθύνονται στη δική μας ομάδα, «των παθημένων»…
Στη διαφάνεια φιλοξενώ μια άσκηση που βρήκα σε μια Ινδική ομάδα.
Λύνεται εύκολα με ύλη Β΄ Λυκείου (Εφαρμογή τύπου εμβαδού κύκλου- Εφαρμογή τύπου του Ήρωνα για το εμβαδόν του τριγώνου – Αφαίρεση των δύο αποτελεσμάτων)
Λύνεται, πιο δύσκολα με γνώσεις Β΄ Γυμνασίου (Εύρεση με Πυθαγόρειο Θεώρημα του ύψους του τριγώνου- Υπολογισμός εμβαδού τριγώνου- Υπολογισμός εμβαδού κύκλου-Αφαίρεση).
Ας το μετατρέψουμε τώρα σε πρόβλημα από την καθημερινή ζωή, για να δούμε αν γίνεται ευκολότερο.
«Βιοτεχνία παραλαμβάνει κυκλικούς μεταλλικούς δίσκους ακτίνας πέντε επί ρίζα δύο σαντιμέτρ. Μια εφαρμογή απαιτεί να διαθέτει η βιοτεχνία καπάκια σχήματος ισοσκελούς τριγώνου με βάση 10 και ίσες πλευρές ίσες με την ακτίνα των κυκλικών δίσκων. Ποιο ποσοστό από το εμβαδόν των κύκλων θα μένει έτσι αχρησιμοποιήτο; (Σημείωση: Οι κυκλικοί μεταλλικοί δίσκοι είναι ισοπαχείς.)»
Την κάναμε πιο απλή;
Έχει διαφορετική λύση;
Έχει κάποια σχέση με την καθημερινότητα;
Αμφιβάλλω.
