Οι Ρωμαίοι είχαν αφιερώσει το Νοέμβριο στον Ποσειδώνα και γιόρταζαν τα Ποσειδώνια. Ο λαός μας τον αποκαλεί «βροχάρη» (γιατί πέφτουν πολλές βροχές), «χαμένο» (γιατί έχει τις μικρότερες σε διάρκεια ημέρες), «ανακατεμένο» (από τον άστατο καιρό), «κρασομηνά» (γιατί τότε άνοιγαν τα καινούργια κρασιά), «σποριά» (γιατί θεωρείται ο καταλληλότερος μήνας για τη σπορά των σιτηρών). Αυτό τον μήνα αρχίζει και το μάζεμα των ελιών.
- Τον Οκτώβρη τα κουδούνια, το Νοέμβρη παραμύθια.
- Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
- Άι-Μηνάς εμήνυσε του πάππου του χειμώνα: Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ’ Άι-Φιλίππου αυτού είμαι.
- Αν τ’ Άι-Φιλίππου λείπω, τ’ Άγια, των Αγίων δε λείπω.
- Η πούλια βασιλεύοντας το μήνυμά της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
- Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί.
- Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας.
- Ο Νοέμβρης έκλεισε, τα ζευγάρια είναι στο στάβλο κι ούτε ζευγάς στους κάμπους.
- Ο Άι-Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώσει.
- Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει.
- Του Σαρανταμέρου η μέρα «καλημέρα» - «καλησπέρα».
- Νοέμβρη οργώματα κι ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.
- Σ’ τσι τριάντα, τ’ Αγι-Αντριός, αντριεύεται το κρύο.
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")