Αυτή η γιορτή δεν ήταν απλώς μια στιγμή ανάπαυλας στο χρόνο, αλλά μια γέφυρα που συνέδεσε το παρελθόν με το μέλλον. Μια σπίθα που άναψε τη φωτιά της αλλαγής.
Πριν από δύο χρόνια, ένας διευθυντής με όραμα και μεράκι συναντήθηκε με φωτισμένους δασκάλους. Κι έτσι, το Δημοτικό Σχολείο Νέας Τίρυνθας άλλαξε… Δεν άλλαξε απλώς όψη· αναγεννήθηκε συθέμελα.
Αίθουσες που γέμισαν φως, αυλές που ξαναβρήκαν τη φωνή των παιδιών, ιδέες που έγιναν πράξη. Το σχολείο άρχισε να χτίζεται ξανά — όχι με τούβλα και τσιμέντο, αλλά με εμπιστοσύνη, συνεργασία και αγάπη για τη μάθηση.
Καθημερινά, εκπαιδευτικοί και μαθητές έγιναν μία κοινότητα. Μία ομάδα που πίστεψε ότι το σχολείο δεν είναι απλώς ένας χώρος μάθησης, αλλά ένα ζωντανό κύτταρο έμπνευσης, δημιουργίας και φροντίδας.
Και κάθε μικρή αλλαγή έγινε βήμα. Κάθε βήμα, άλμα.
Άλμα προς ένα σχολείο που ονειρεύεται, που τολμά, που σέβεται τη διαφορετικότητα, που αγαπά το παιδί.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά, κοιτάμε γύρω μας και δεν βλέπουμε μόνο χρώματα στους τοίχους και έργα στις τάξεις. Βλέπουμε πρόσωπα χαμογελαστά, βλέμματα γεμάτα σιγουριά, μαθητές που νιώθουν το σχολείο τους δεύτερο σπίτι.
Γιατί αυτό το σχολείο δεν είναι απλώς ένα κτίριο. Είναι η απόδειξη ότι όταν υπάρχει πίστη, συνεργασία και καρδιά… μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Ξεκινώντας από μια μικρή γωνιά της Νέας Τίρυνθας.
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")