Μάλιστα, αφηγείται μια ανεκδοτολογικού χαρακτήρα ιστορία, που υποτίθεται πως έλαβε χώρα γύρω στο 420π.Χ., σχετικά με το διαγωνισμό κατασκευής αγάλματος της Τραυματισμένης Αμαζόνας για το ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, στον οποίο συμμετείχαν οι προαναφερθέντες.
Στην αφήγηση του Πλινίου την πέμπτη θέση κατέλαβε ο Φράδμων, που ήταν νεότερος από τους τέσσερις που προτιμήθηκαν αντ’ αυτού. Άλλοι μελετητές θεωρούν τον Φράδμωνα μαθητή του Πολυκλείτου.
Η Ρίτζγουεϊ όμως υποστηρίζει ότι ο Φράδμων ήταν γλύπτης του 4ου π.Χ. αιώνα. Ο Παυσανίας, περιγράφοντας το άγαλμα του Ολυμπιονίκη Αμέρτα από την Ήλιδα, μαρτυρεί ότι είδε ένα επίγραμμα -αποδιδόμενο στον Θεοδώριδα τον Συρακούσιο - στο οποίο γινόταν λόγος για μια ομάδα δώδεκα χάλκινων αγελάδων, έργο του Φράδμωνα, αφιερωμένες στην Αθηνά Ιτωνία — δηλαδή την Αθηνά όπως λατρευόταν στην Ίτωνα της Θεσσαλίας.
Η Ρίτζγουεϊ όμως υποστηρίζει ότι ο Φράδμων ήταν γλύπτης του 4ου π.Χ. αιώνα. Ο Παυσανίας, περιγράφοντας το άγαλμα του Ολυμπιονίκη Αμέρτα από την Ήλιδα, μαρτυρεί ότι είδε ένα επίγραμμα -αποδιδόμενο στον Θεοδώριδα τον Συρακούσιο - στο οποίο γινόταν λόγος για μια ομάδα δώδεκα χάλκινων αγελάδων, έργο του Φράδμωνα, αφιερωμένες στην Αθηνά Ιτωνία — δηλαδή την Αθηνά όπως λατρευόταν στην Ίτωνα της Θεσσαλίας.
Το σύμπλεγμα αυτό αφιερώθηκε στην Ολυμπία μετά από εκστρατεία των Ιτωνών στην Ιλλυρία το 356 ή το 336 π.Χ..
Οπότε ενισχύεται η άποψη ότι ο Φράδμων έζησε τον 4ο π.Χ. αιώνα. Επίσης, το 1969, ανακαλύφθηκαν τρεις βάσεις αγαλμάτων στην Οστία Αντίκα, κοντά στη Ρώμη, μία εκ των οποίων έφερε άγαλμα κάποιας Χαρίτης, ιέρειας στους Δελφούς.
Το άγαλμά της αναφερόταν ως έργο του Φράδμωνα του Αργείου και είναι από τα αρχαιότερα γυναικεία πορτραίτα. Καθώς η Χαρίτη φέρεται να έζησε τον 4ο π.Χ. αιώνα, ο Φράδμων πρέπει να ήταν τουλάχιστον σύγχρονός της.
Γιώργος Στείρης
Καθηγητής Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ
