.jpg "Χωρίς δημοτικά WC και με δρόμους χωρίς ονόματα")
Αυτά τα έργα, τα «μικρά», απαντάνε στο ερώτημα, «λείπουν τα λεφτά ή λείπει ο μαέστρος, η ικανή δημοτική ομάδα;»
Θα σταθούμεσε δύοέργα που δεν γίνονται, των οποίων το κόστος είναι ασήμαντο και το όφελος δυσανάλογα μεγάλο.
Το ένα είναι τα δημόσια WCστην πόλη. Δεν συζητάμε για τον… άθλο να τα χτίσουν. Υπάρχουν τρία κτήρια WCστην πόλη. Στο λιμάνι, στο Σταθμό, στο πάρκο Σταϊκόπουλου. Τρία! Λειτουργεί το κανένα! Σε μια πόλη που την επισκέπτεται όλος ο πλανήτης, θα έπρεπε να λειτουργούν όλα. Αστείο θέμα η επισκευή και ανακαίνιση.Αστείο θέμα και η οικονομική συντήρησή τους αφού θα μπορούσε να υπάρχει ένα αντίτιμο στις επισκέψεις, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Είναι μήπως δικαιολογία, η απαξίωση του θέματος από προηγούμενες δημοτικές αρχές; Όπως λέει δηλαδή κι ο μαθητής του δημοτικού, «δεν μίλαγα μόνο εγώ, κυρία»; Ο απελθών δήμαρχος μας πρότεινε, οι ιδιωτικές τουαλέτες των καταστημάτων να γίνουν δημόσιες. Ήταν ειλικρινής ο άνθρωπος. Το πίστευε και το έκανε ο ίδιος σε συγγενές απόβλητο. Πέταγε μέρος των σκουπιδιών του στην πόρτα του πολιτικού του αντίπαλου. Εμβληματική πράξη για το πενιχρό έργο τουκαι αντάξιά του δήλωση εξ ου και αποδοκιμάστηκε στις εκλογές. Το συμμερίζεται μήπως η παρούσα δημοτική αρχή; Έχει κάποιο νέο επιχείρημα να μας πείσει για την αδράνειά της; Οι χιλιάδες επισκέπτες της πόλης, ντόπιοι και αλλοδαποί, αξίζουν το απολύτως αναγκαίο ή όχι;
Το άλλο είναι, τα ονόματα των δρόμων. Υπάρχουν ακόμα δρόμοι που δεν έχουν ονοματιστεί όπως υπάρχουν και δρόμοι που έχουν ονόματα στα χαρτιά του δήμου αλλά όχι πινακίδες. Για εκείνους τους δρόμους που έχουν ονόματα και όχι πινακίδες υπάρχουν οδηγίες που λένε: πήγαινε στον τάδε, πλήρωσέ τη, βρες κι έναν μάστορα και κάρφωσε τη. Στοργικός δήμος!
Σε ποια εποχή ή σε ποιο μέρος του κόσμου ζούμε; Πως είναι δυνατόν στην ψηφιακή πραγματικότητα να δίνουμε διεύθυνση «δίπλα από το κουρείο του Τάσου» «Απέναντι από το κίτρινο σπίτι» «Στο δρόμο του αη Γιώργη» κλπ ;;; Μιλάμε για ολόκληρες συνοικίες όπως πχ της Αγίας Μονής. Πώς παίρνουν την αλληλογραφία τους όλοι αυτοί οι κάτοικοι της πόλης; Πώς δέχονται επισκέψεις; Πώς τους βρίσκει το delivery; Πώς, τόσα άλλα για τα οποία είναι χρήσιμη η ανάρτηση του ονόματος στο δρόμο; Και μόνο το γεγονός ότι καθόμαστε και γράφουμε τους λόγους που κάνουν αναγκαία την πινακίδα είναι προσβλητικό για τους δημότες του Ναυπλίου. Πόσο μάλλον που υπάρχουν και δρόμοι χωρίς ονόματα. Φυσικά, δεν τους ξέρουμε όλους. Πρέπει να μαντέψουμε ή να το ψάξουμε αν υπάρχει όνομα και δεν το γράφει, ή αν δεν υπάρχει καθόλου.
Αν νομίζουν πάντως οι δημοτικοί άρχοντες και πρίγκιπες, πως η ταχτική «φτου κακά» και «μη λες ονόματα» θα μας κοιμίσουν και θα βγάλουμε από τον λογαριασμό των αναγκών την αδιαφορία τους για τόσο σημαντικά έργα με τόσο ασήμαντο κόστος είναι γελασμένοι. Όλα εδώ πληρώνονται, βέβαια, αλλά για την ώρα πληρώνουμε εμείς με ταλαιπωρίες που δεν μας αξίζουν.
Προς το λαϊκότερο και φιλικά: Άντε ορέ! Κουνηθείτε!
Πετρουλάς Κώστας
petroulaskos@gmail.com
Θα σταθούμεσε δύοέργα που δεν γίνονται, των οποίων το κόστος είναι ασήμαντο και το όφελος δυσανάλογα μεγάλο.
Το ένα είναι τα δημόσια WCστην πόλη. Δεν συζητάμε για τον… άθλο να τα χτίσουν. Υπάρχουν τρία κτήρια WCστην πόλη. Στο λιμάνι, στο Σταθμό, στο πάρκο Σταϊκόπουλου. Τρία! Λειτουργεί το κανένα! Σε μια πόλη που την επισκέπτεται όλος ο πλανήτης, θα έπρεπε να λειτουργούν όλα. Αστείο θέμα η επισκευή και ανακαίνιση.Αστείο θέμα και η οικονομική συντήρησή τους αφού θα μπορούσε να υπάρχει ένα αντίτιμο στις επισκέψεις, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Είναι μήπως δικαιολογία, η απαξίωση του θέματος από προηγούμενες δημοτικές αρχές; Όπως λέει δηλαδή κι ο μαθητής του δημοτικού, «δεν μίλαγα μόνο εγώ, κυρία»; Ο απελθών δήμαρχος μας πρότεινε, οι ιδιωτικές τουαλέτες των καταστημάτων να γίνουν δημόσιες. Ήταν ειλικρινής ο άνθρωπος. Το πίστευε και το έκανε ο ίδιος σε συγγενές απόβλητο. Πέταγε μέρος των σκουπιδιών του στην πόρτα του πολιτικού του αντίπαλου. Εμβληματική πράξη για το πενιχρό έργο τουκαι αντάξιά του δήλωση εξ ου και αποδοκιμάστηκε στις εκλογές. Το συμμερίζεται μήπως η παρούσα δημοτική αρχή; Έχει κάποιο νέο επιχείρημα να μας πείσει για την αδράνειά της; Οι χιλιάδες επισκέπτες της πόλης, ντόπιοι και αλλοδαποί, αξίζουν το απολύτως αναγκαίο ή όχι;
Το άλλο είναι, τα ονόματα των δρόμων. Υπάρχουν ακόμα δρόμοι που δεν έχουν ονοματιστεί όπως υπάρχουν και δρόμοι που έχουν ονόματα στα χαρτιά του δήμου αλλά όχι πινακίδες. Για εκείνους τους δρόμους που έχουν ονόματα και όχι πινακίδες υπάρχουν οδηγίες που λένε: πήγαινε στον τάδε, πλήρωσέ τη, βρες κι έναν μάστορα και κάρφωσε τη. Στοργικός δήμος!
Σε ποια εποχή ή σε ποιο μέρος του κόσμου ζούμε; Πως είναι δυνατόν στην ψηφιακή πραγματικότητα να δίνουμε διεύθυνση «δίπλα από το κουρείο του Τάσου» «Απέναντι από το κίτρινο σπίτι» «Στο δρόμο του αη Γιώργη» κλπ ;;; Μιλάμε για ολόκληρες συνοικίες όπως πχ της Αγίας Μονής. Πώς παίρνουν την αλληλογραφία τους όλοι αυτοί οι κάτοικοι της πόλης; Πώς δέχονται επισκέψεις; Πώς τους βρίσκει το delivery; Πώς, τόσα άλλα για τα οποία είναι χρήσιμη η ανάρτηση του ονόματος στο δρόμο; Και μόνο το γεγονός ότι καθόμαστε και γράφουμε τους λόγους που κάνουν αναγκαία την πινακίδα είναι προσβλητικό για τους δημότες του Ναυπλίου. Πόσο μάλλον που υπάρχουν και δρόμοι χωρίς ονόματα. Φυσικά, δεν τους ξέρουμε όλους. Πρέπει να μαντέψουμε ή να το ψάξουμε αν υπάρχει όνομα και δεν το γράφει, ή αν δεν υπάρχει καθόλου.
Αν νομίζουν πάντως οι δημοτικοί άρχοντες και πρίγκιπες, πως η ταχτική «φτου κακά» και «μη λες ονόματα» θα μας κοιμίσουν και θα βγάλουμε από τον λογαριασμό των αναγκών την αδιαφορία τους για τόσο σημαντικά έργα με τόσο ασήμαντο κόστος είναι γελασμένοι. Όλα εδώ πληρώνονται, βέβαια, αλλά για την ώρα πληρώνουμε εμείς με ταλαιπωρίες που δεν μας αξίζουν.
Προς το λαϊκότερο και φιλικά: Άντε ορέ! Κουνηθείτε!
Πετρουλάς Κώστας
petroulaskos@gmail.com
