Η ρέγγα είναι ένα ψάρι σε μεγάλους πληθυσμούς που ψαρευεται στον Ατλαντικό και υπάρχει παντού σαν καπνιστή. Φτιάχνεται εύκολα με απλά μέσα. Οι οικοδόμοι πριν 35-40 χρόνια τη χρησιμοποιούσαν σαν κολατσιό που φτιάχνεται επί τόπου στο γιαπί και έχει πολλές θερμίδες. Τα υλικά είναι απλά, 3 φύλλα μεγάλης εφημερίδας, 1 ρέγγα, λίγο ελαιόλαδο, 1 μισόκιλη φρατζόλα ψωμί, αν υπάρχει ένα λεμόνι.
Κάντε τα φύλλα της εφημερίδας βεργες τσαλακώνοντας κατα πλάτος, βάλτε φωτιά στη μία άκρη και όσο καίγεται κρατήστε από πάνω τη ρέγγα να καεί καλά το δέρμα της, να ξεκολήσει σχεδόν, μην φοβάστε δεν καιγεται !
Οσο το κανετε, η ρέγγα θα στάζει.
Αφού τσουρουφλιστεί γερά (γερά!) βάλτε τη σε ένα πιάτο και αφαιρέστε την πέτσα. Τα δαχτυλα τα γλύφουμε !
Βγαλτε με το χέρι όλα τα ψαχνά και βάλτε τα σε ένα πιάτο, πεταξτε κόκαλο, κεφάλι και πέτσα.
Ανακατέψτε στο πιάτο τα ψαχνά με το λάδι και το λεμόνι, αν βάλατε. Σκίστε τη φρατζόλα στα δύο κατά μήκος σαν μεγάλο σάντουιτς και απλώστε. Κλείνοντας πατήστε καλά να αποροφηθούν τα υγρά από το ψωμί. Εχετε ένα μεγάλο σάντουιτς για 2 άτομα.
Οι ρέγγες αν είναι θηλυκές ίσως έχουν και αυγά, τα τρώμε και αυτά !
Αυτή η τροφή είναι κάργα Ω3 λιπαρά με ισχυρή αντικαρκινική δράση, πέρα από πρωτείνη και καλό λίπος που βοηθάνε όταν κάνει κρύο. Προσοχή, είναι αλμυρή.
Μετά τη μεταπολίτευση, το πήραν διάφοροι σεφ και άρχισαν τις ‘δημιουργίες’. Κανείς δεν βρήκε καλύτερο τρόπο ψησίματος από την εφημεριδα.
Έμαθα και μια παραλλαγή από ένα ναυτικό. Εβραζε πατάτες, τις έλιωνε πουρέ, έβαζε και τη ρέγγα με αρκετό λάδι και ρίγανη από πάνω.
Καλό αγώνα.
