Ο Μοχάμεντ Μπζικ έρχεται να επιτελέσει το έργο του γονέα για αυτά τα παιδιά. Τα «λούζει» με αγάπη και τα φροντίζει μέχρι το τέλος, ώστε να μην πεθάνουν μόνα τους σε ένα ψυχρό δωμάτιο Νοσοκομείου.
Η ιδέα του άνδρα γεννήθηκε όταν στην ηλικία των 62 ήρθε αντιμέτωπος με τον καρκίνο. Η σύζυγός του είχε ήδη πεθάνει και ο γιος του έχει ένα είδος αναπηρίας. Αυτό σήμαινε ότι δεν είχε κανέναν άνθρωπο μαζί του στις θεραπείες. Μόλις ξεπέρασε το πρόβλημά του, αποφάσισε να αφιερώσει τον χρόνο του στα εγκαταλειμμένα ετοιμοθάνατα παιδιά που συχνά δεν έχουν δεχτεί ποτέ μια αγκαλιά.
