Προκαλούμε με την εγκληματική σιωπή μας όλους εκείνους τούς λίγους - απ’ότι αποδεικνύεται περίτρανα - που αντιστέκονται κατά την διάρκεια της χειρότερης ΚΡΙΣΗς που διανύει η χώρα μας. Προκαλούμε ειδικά την 28η Οκτωβρίου όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για την ελευθερία μας, άφησαν το αίμα τους πάνω στα βουνά της Αλβανίας, άφησαν τα πόδια τους μέσα στα χιόνια και παρελάζουν με καμάρι στο αναπηρικό αμαξίδιο.
Προκαλούμε τα παιδιά μας που μας βλέπουν αραχτούς στον καναπέ με το κοντρόλ στο χέρι να ΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. Μάλιστα! Γιατί αν ζούσαμε τη δική μας ζωή, θα είμαστε στους δρόμους , θα κοιμόμασταν στους δρόμους, δεν θα δουλεύαμε, δεν θα πληρώναμε τίποτα , θα ξεσηκωνόμασταν, θα διεκδικούσαμε, θα ζούσαμε. Είμαστε νεκροί φίλοι μου. Οχι , δεν μας ψεκάζουν... όπως λέμε για να καλύψουμε την αδιάντροπη αδιαφορία μας.
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν, δεν έχουμε άλλη λύση...
