Φρειδερίκου Σπυριδούλας
Ο φωτισμένος άνθρωπος ξέρει την τυχαιότητα του κόσμου και την σκοπιμότητα του συστήματος.
Ξέρει την ανοησία της νόησης και την υπεροχή της αίσθησης.
Ξέρει κάθε στιγμή την παρουσία του θανάτου.
Ο φωτισμένος άνθρωπος έχει χιούμορ, (μπορεί να γελάει με τα πάντα και κυρίως με τον ΕΑΥΤΟ του).
Ο φωτισμένος άνθρωπος έχει ζεστασιά γιατί είναι άνθρωπος και τίποτα το ανθρώπινο δεν τού είναι ξένο.
Ο φωτισμένος άνθρωπος έχει απόσταση γιατί είναι ελεύθερος και δεν ανήκει πουθενά.
Παρέθεσα ένα κείμενο τού διανοούμενου Ν. Δήμου από το βιβλίο του Εγχειρίδιο ελευθερίας.
Θα πρόσθετα ότι ο φωτισμένος άνθρωπος είναι ειλικρινής, γιατί πιστεύω ότι η ειλικρίνεια είναι η μεγαλύτερη μορφή καλοσύνης.
Θα πρόσθετα ότι ο φωτισμένος άνθρωπος αναγνωρίζει τα λάθη ή τα ατοπήματα του και τα διορθώνει.
Θα πρόσθετα ότι ο φωτισμένος άνθρωπος επιτρέπει στον εαυτό του την ευτυχία.
Γ ιατί ο ευτυχισμένος άνθρωπος ξέρει να κλείνει τις πόρτες πίσω του.
Γιατί ο ευτυχισμένος άνθρωπος εκτιμά το παρόν.
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν κολλάει στη σιγουριά μιας απατηλής ασφάλειας, αλλάζει ένα όνειρο που στο δρόμο έχασε την παραδεισένια του γεύση, ένα έρωτα που έχει ανοστέψει , μια δουλειά που δεν τήρησε τις υποσχέσεις της.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΑ Τ’ΑΣΤΕΡΙΑ. (STELLA).
