Ιανουάριος, Γεννάρης, Καλαντάρης, Μεγαλομηνάς, Τρανός, Κρυαρίτης,

 Ένα μικρό κομμάτι λαογραφικής νεοελληνικής ύλης έχει δημιουργηθεί με αφορμή το όνομα αυτού του μήνα. Η ύλη αυτή σχετίζεται με το ρήμα "γεννώ" που από τη μια είναι ομόηχο με το όνομα Γενάρης, από την άλλη όμως είναι εντελώς άσχετο ετυμολογικά.

Ο Ιανουάριος, λοιπόν οφείλει την ονομασίας του στο θεό Ιανό της αρχαίας Ρώμης, ο οποίος είχε δύο πρόσωπα που ήταν μεν κολλημένα το ένα με το άλλο, αλλά κοίταζαν το καθένα προς αντίθετη κατεύθυνση.

Στίχοι δημοτικών τραγουδιών και νεοελληνικά γνωμικά μας φανερώνουν ότι η γέννηση του Ιησού βοήθησε να ερμηνευτεί ευκολότερα το ακατανόητο λατινικό όνομα Ιανός.

Έτσι ενισχύθηκε η άποψη της νεοελληνικής παρετυμολογίας Γενάρης - γεννώ.
Σε αυτό βοήθησε και η μετέπειτα λαϊκή παρατήρηση πως το μήνα αυτόν γεννούν τα γιδοπρόβατα.

Ο Γενάρης γεννά όχι μόνο αρνιά και κατσίκια, αλλά το χιόνι και το κρύο. Αυτή η εκδοχή υπερισχύει στα νησιά του Αιγαίου.

Σταν αρχαία Ελλάδα αποκαλείτο Γαμηλιών.