Του Θανάση Κολιζέρα
Γραμματέα της Τ.Ε Αργολίδαςτου ΚΚΕ
« Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο, πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι πάγος έσπασε , ο δρόμος άνοιξε, ο δρόμος χαράκτηκε », έγραφε ο Λένιν.
Στο μεγαλείο του Οκτώβρη οι κομουνίστριες και οι κομουνιστές βλέπουμε την υλοποίηση της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης, την κατάκτηση της εξουσίας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο Οκτώβρης δείχνει τον αναντικατάστατο ρόλο του ηγετικού καθοδηγητικού παράγοντα της σοσιαλιστικής επανάστασης, του κομμουνιστικού κόμματος, ως κόμματος νέου τύπου, σε σχέση με τα συμβιβασμένα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.
Η νικηφόρα έκβαση της Οκτωβριανής επανάστασης σήμανε το άνοιγμα του δρόμου για το πέρασμα της ανθρωπότητας «από το Βασίλειο της ανάγκης στο Βασίλειο της ελευθερίας». Αποτέλεσε το έναυσμα για την προοδευτική ανάπτυξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Από το 1917 ο διεθνής καπιταλισμός ήταν υποχρεωμένος να έχει ως πρώτη αναφορά της πολιτικής του, την ύπαρξη του «αντίπαλου δέους». Η μεγάλη Οκτωβριανή σοσιαλιστική επανάσταση δεν έπεσε από τον ουρανό. Ήταν η έφοδος στον ουρανό. Αποτελεί το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ου αιώνα που σφράγισε επί δεκαετίες την πορεία της ανθρωπότητας. Η ιστορική του σημασία βρίσκεται στο ότι σηματοδότησε το πέρασμα της κοινωνίας στη νέα εποχή. Άνοιξε το δρόμο για το πέρασμα από την προαιώνια εκμετάλλευση σε ένα νέο κοινωνικό σύστημα, χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις , για να γίνουν πράξη λαϊκά δικαιώματα πρωτόγνωρα στους εργαζόμενους ακόμα και των πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών. Στην Οκτωβριανή επανάσταση οφείλεται η ικανοποίηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη μόνιμη και σταθερή εργασία, στη δωρεάν παιδεία-υγεία-πρόνοια, στη λαϊκή κατοικία, στη κατοχύρωση βασικών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για τη λαϊκή πλειοψηφία.
Μέσα σε λίγα χρόνια στη Σοβιετική ένωση εξαφανίσθηκε η ανεργία. Από το 1956!!!, καθιερώθηκε η 7ωρη και η 6ωρη εργάσιμη μέρα, η πενθήμερη εργάσιμη εβδομάδα.
Η κοινωνική ασφάλιση αποτελούσε πρώτης προτεραιότητας μέριμνας του Σοβιετικού κράτους. Η συνταξιοδότηση ήταν καθολική, στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 χρόνια για τους άνδρες. Η χρηματοδότηση των ταμείων εξασφαλιζόταν από το κρατικό προϋπολογισμό και τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων.
Συνεχής και συστατικό στοιχείο της πολιτικής της Σοβιετικής ένωσης ήταν η προσπάθεια ανύψωσης της λαϊκής παιδείας όλων των βαθμίδων. Πάνω από τα 3/4 των εργαζομένων στην ΕΣΣΔ απέκτησαν ανωτάτη ή πλήρη μέση μόρφωση, ενώ πολύ γρήγορα εξαλείφθηκε ο αναλφαβητισμός που το 1917 έπληττε τα 2/3 του πληθυσμού.
Πριν την Οκτωβριανή επανάσταση η Ρωσία κατείχε την πέμπτη θέση στον κόσμο στη παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και την τέταρτη στην Ευρώπη. Λίγο πριν το πόλεμο κατακτά τη δεύτερη θέση στον κόσμο και την πρώτη στην Ευρώπη. Αν και ο β’ παγκόσμιος πόλεμος κατέστρεψε το 30% του εθνικού πλούτου της ΕΣΣΔ, το 1950 το εθνικό εισόδημα έφτασε στα 164% του επιπέδου του 1940 , η βιομηχανική παραγωγή στα 172% και η αγροτική στα 99%.
Οι εργαζόμενοι σε όλη την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού, πριν και μετά τον πόλεμο, δεν γνώριζαν την ανασφάλεια, τα προβλήματα και τις αγωνίες που ζουν οι εργάτες , η νεολαία και τα λαϊκά στρωματά των καπιταλιστικών χωρών . Και όλα αυτά χάρη στις ενδογενείς δυνατότητες ανάπτυξης της σοσιαλιστικής οικονομίας.
Ο σεισμός της Οκτωβριανής επανάστασης στα θεμέλια του παλιού κόσμου , οι κατακτήσεις του λαού της Σοβιετικής εξουσίας, είχαν άμεση θετική αντανάκλαση, επέδρασαν θετικά υπέρ των εργαζομένων στις καπιταλιστικές χώρες. Ήταν βασικός παράγοντας που υποχρέωσε τα αστικά κυβερνητικά κόμματα , φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά σε παραχωρήσεις προς την εργατική τάξη που βιαία πήραν και συνεχίζουν να παίρνουν πίσω μετά την αντεπανάσταση των χρόνων 1989-1991.
Η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος αποτελεί αντεπανάσταση, γιατί έφερε την κοινωνική οπισθοδρόμηση. Η απόλυτη κυριαρχία του καπιταλισμού έχει συσσωρεύσει μεγάλα δείνα σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων , μέσα και έξω από τις χώρες του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα, η πορνεία και τα ναρκωτικά, η ανεργία και η καπιταλιστική καταλήστευση το τεράστιου πλούτου της Σοβιετικής Ένωσης , που ήταν άγνωστα επί εφτά δεκαετίες , χαρακτηρίζουν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ . Είναι απίστευτης έκτασης η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και η καπιταλιστική προπαγάνδα, σε παγκόσμια κλίμακα , επιχείρησε να εμφανίσει τις καταστροφές της αντεπανάστασης ως πρόβλημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ οι λαοί στερούνται προσωρινά το μεγάλο τους στήριγμα , τον ειλικρινή σύμμαχο τους. Είναι εκατόμβες οι νεκροί, οι ανάπηροι και οι πρόσφυγες, Θύματα των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων για το μοίρασμα των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Η Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν , οι λαοί της Ρουάντα, της Αϊτής, της Σομαλίας, της Λιβύης κτλ. είναι από τα πιο χαρακτηριστικά θύματα του νέου παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων μετά το 1989-1991.
Το γεγονός ότι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες η ανατροπή καθοδηγήθηκε από τις κομματικές και κρατικές ηγεσίες , δείχνει αυτό που επιβεβαιώνει όλη η ιστορία του εργατικού κινήματος: ο οπορτουνισμός στην εξέλιξη του, ιδιαίτερα σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης , ολοκληρώνεται σε αντεπαναστατική δύναμη.
Μπορεί να έχασε ο σοσιαλισμός αυτή τη μάχη αλλά η πορεία προς τον σοσιαλισμό δεν ανατράπηκε. Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη εναλλακτική λύση για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από τα βάσανα του γερασμένου και τελευταίου εκμεταλλευτικού συστήματος. Η αναγκαιότητα του προβάλλει ξεκάθαρα σήμερα μέσα από τον ασίγαστο , ανειρήνευτο αγώνα του παλιού με το νέο. Η μεγάλη καπιταλιστική οικονομική κρίση που ζούμε είναι ακριβώς η σύγκρουση ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο που γεννιέται. Είναι η βίαιη εκδήλωση των μεγάλων και ανυπέρβλητων αντιθέσεων του καπιταλισμού. Είναι ακόμη μια απόδειξη ότι αυτό το σύστημα είναι σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες τις κοινωνίας , είναι σύστημα τυραννικό και απάνθρωπο, είναι σύστημα που σαπίζει , πεθαίνει και ταυτόχρονα αντιστέκεται. Δεν έχει να δώσει τίποτα άλλο παρά μόνο δυστυχία, πολέμους, βία, αυταρχισμό, καταστροφές.
Δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις, μόνο μια. Η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής , η κοινωνικοποίηση τους. Η κατάργηση των μονοπωλίων. Να μπουν στα μέσα παραγωγής , οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Να αναπτυχθούν σχεδιασμένα με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν μόνο με τρόπο επαναστατικό.
Το ΚΚΕ θα παλέψει για να οργανωθεί η εργατική τάξη, για ένα τέτοιο αγώνα. Να τραβήξει μαζί με τα αλλά λαϊκά στρωματά που καταπιέζονται και εκμεταλλεύονται από τα μονοπώλια. Χωρίς ρήξη και σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου, με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ , δεν υπάρχει μέλλον και προοπτική.
Στόχος του ΚΚΕ αλλά και μοναδική συμφέρουσα επιλογή για το λαό, είναι η συγκρότηση τη της Λαϊκής Συμμαχίας που θα πάρει στα χέρια της την εξουσία και θα οργανώσει σε ριζικά καινούργια βάση την παραγωγή και την κοινωνία.
Δεν είναι εύκολος δρόμος. Θα χρειαστούν πολύ σκληροί αγώνες και θυσίες. Κόμμα ισχυρό, αποφασισμένο να αναμετρηθεί με όλες τις δυσκολίες. Η Οκτωβριανή Επανάσταση με αυτή την έννοια είναι πάντα επίκαιρη, μας εμπνέει. Διδασκόμαστε από τα επιτεύγματα της, εμπλουτίζουμε τη στρατηγική της επανάστασης στις σημερινές συνθήκες. Διδασκόμαστε από την ιστορία και την δική μας 95χρονη πείρα. Το επαναστατικό κίνημα δεν θα γεννηθεί απότομα, ετοιμάζεται, διαπαιδαγωγείται, αποκτά πείρα μέσα στους καθημερινούς αγώνες.
Κανείς να μην ξεχνά ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας μιας καινούργιας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων.
Θανάσης Κολιζέρας μέλος της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου -Κεφαλονιάς-Ζακύνθου και Γραμματέας της Τ.Ε Αργολίδας του ΚΚΕ.
