Μια υπόθεσης η οποία απασχόλησε τον περασμένο Σεπτέμβριο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το οποίο καταδίκασε την Ελλάδα για την πρωτοφανή δικαστική απόφαση να αφεθεί ελεύθερος ο δολοφόνος του επιχειρηματία Θεόδωρου Γιαμπουράνη, μετά από προσφυγή εναντίον της ελληνικής πολιτείας από τις κόρες και τη σύζυγο του δολοφονημένου επιχειρηματία.
Η χώρα μας δέχτηκε ηχηρό χαστούκι από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο έκρινε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη παραβίασε ανθρώπινα δικαιώματα με την απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου, τον Μάρτιο του 2013, σύμφωνα με την οποία άφηνε ελεύθερο τον κατηγορούμενο με το πρωτοφανές για τα δικαστικά δρώμενα σκεπτικό πως, εάν ο κατηγορούμενος έμενε στη φυλακή, θα έθετε σε κίνδυνο την κατάσταση της περιουσίας του! Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση τον Μάρτιο του 2013 είχε προκαλέσει σάλο στους δικαστικούς - και όχι μόνο- κύκλους με την αποφυλάκιση του Κώστα Χρυσικού, όταν μάλιστα είχε προηγηθεί τον Ιανουάριο του 2013 η καταδικαστική απόφαση , που τον «έχωνε» βαθιά στη φυλακή για τη στυγερή δολοφονία του εργοστασιάρχη Θεόδωρου Γιαμπουράνη.
Ωστόσο η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου πυροδότησε πλήθος ερωτημάτων καθώς σύμφωνα με νομικούς κύκλους επρόκειτο για δικαστικό παράδοξο «made in Greece» αφού οι λόγοι που επικαλέστηκαν οι συνήγοροι του δράστη και τους οποίους δέχτηκε η Έδρα προκάλεσαν τεράστια έκπληξη, αφού ο Κώστας Χρυσικός αφέθηκε ελεύθερος για να μην …πτωχεύσει η εταιρεία του. Συγκεκριμένα, εκτός από τους λόγους υγείας (υπέρταση) και τα ψυχιατρικά προβλήματα (κατάθλιψη) που ανέφερε στην αίτηση αναστολής του ο δράστης , το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου δέχθηκε πως η έκτιση της ποινής του δεν θα έπρεπε να συνεχιστεί, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έθετε σε κίνδυνο την… κατάσταση της περιουσίας του και θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη καταστροφή στην περιουσιακή του κατάσταση!
Μετά την απίστευτη δικαστική απόφαση η οικογένεια του δολοφονημένου επιχειρηματία κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της ελληνικής πολιτείας. Τόσο γιατί ο δολοφόνος έμενε ελεύθερος αλλά και γιατί η απόφαση για το έγκλημα αυτό κράτησε τουλάχιστον 13 χρόνια.
Μετά από σχεδόν έξι χρόνια η Ελλάδα, αναγνώρισε το δικαστικό λάθος στην απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου και δέχθηκε να αποζημιώσει την οικογένεια Γιαμπουράνη. Ωστόσο οι κόρες και η σύζυγος του επιχειρηματία που δολοφονήθηκε από το συνέταιρό του δεν είχαν απότερο σκοπό τη χρηματική αποζημίωση, αλλά την δικαίωση του ανθρώπου τους. Έτσι εφόσον δεν υπήρξε συμβιβασμός η υπόθεση εξετάστηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο συνεδρίασε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2020 και αποφάσισε ότι η ελληνική κυβέρνηση «επιθυμεί να αναγνωρίσει σε αυτή την περίπτωση ότι η αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στον Κ.Χ. δεν πληρούσε τις διαδικαστικές υποχρεώσεις προβλεπόμενες στο άρθρο 2 της σύμβασης δικαιωμάτων του ανθρώπου- είναι το δικαίωμα στη ζωή- και ότι η διάρκεια της ποινικής διαδικασίας ενώπιον των δικαστηρίων της Ελλάδας που ξεκίνησε στις 6 Ιουνίου του 2005 και έληξε στις 29 Ιανουαρίου του 2013 δεν ήταν συμβατή με τον εύλογο χρόνο κατά την έννοια του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Ο δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για λογαριασμό της οικογένειας Γιαμπουράνη καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Reims στη Γαλλία Θεόδωρος Γεωργόπουλος μιλώντας στο ΘΕΜΑ ανέφερε: «Η υπόθεση Γιαμπουράνη κατά Ελλάδος έρχεται να θυμίσει την ευθύνη της ελληνικής Πολιτείας και ειδικότερα της δικαιοσύνης, μέχρι την κορυφή της, για πλήρη, ουσιαστική και έγκαιρη κινητοποίηση των μηχανισμών εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων. Η αναγνώριση με μονομερή δήλωση της Ελληνικής Κυβέρνησης της διπλής εκ μέρους της παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ως προς το δικαίωμα στην ζωή αλλά και σχετικά με την υποχρέωση εκδίκασης των υποθέσεων σε εύλογο χρονικό διάστημα) και η οποία συμπεριλαμβάνεται στην σχετική απόφαση, είναι νομικά σημαντική.
Βεβαίως, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν μπορεί να επανορθώσει το κακό που προξένησε η ελαφρότητα με την οποία η ποινική δικαιοσύνη χειρίστηκε το ζήτημα της εκτέλεσης της ποινής. Ο καταδικασθείς εξακολουθεί να αναζητείται, ενώ η οικογένεια του άτυχου Θ. Γιαμπουράνη θα εξακολουθεί να θρηνεί τον χαμό του ανθρώπου της. Όμως, πέρα από την δικαίωση των πολύχρονων αγώνων της οικογένειας για την αποκατάσταση της αλήθειας, η απόφαση «χτίζει» νομολογία για το μέλλον, επιβάλλοντας ευρωπαϊκά πρότυπα ως προς την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων. Μένει να εμπεδωθεί η διαπίστωση ότι η πραγμάτωση του κράτος δικαίου στην Ελλάδα περνά από το Στρασβούργο, όποτε αυτό είναι απαραίτητο».
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι πλέον ο Κώστας Χρυσικός είναι φυγόποινος και συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος. Μάλιστα έχει εκδοθεί και διεθνές ένταλμα σύλληψης αλλά παραμένει άφαντος.
Το δικαστικό θρίλερ που κράτησε 13 χρόνια.
Το ημερολόγιο έγραφε 14 Μαρτίου 2000 όταν το άψυχο κορμί του 60χρονου επιχειρηματία Θεόδωρου Γιαμπουράνη ανακαλύφτηκε από τον επιστάτη του συσκευαστηρίου με την επωνυμία «Άριστον». Ο επιχειρηματίας ήταν κρεμασμένος από σχοινί το οποίο ήταν δεμένο στη σιδηροδοκό που στηρίζει την οροφή του κτιρίου. Τα χέρια του θύματος ήταν δεμένα με λευκή ταινία, ενώ κάτω από τα πόδια του υπήρχαν τελάρα μεταφοράς. Μάλιστα, το θύμα είχε πρησμένο πρόσωπο, σημάδι κάποιας διένεξης, όπως αποδείχθηκε στην ακροαματική διαδικασία του 2009. Το πλήρωμα των αστυνομικών που κλήθηκε και έσπευσε στο σημείο εντόπισε ένα σημείωμα δια χειρός Θεόδωρου Γιαμπουράνη που έλεγε χαρακτηριστικά: «ΘΕΛΩ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΥΤΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝΟΥΝ 50.000.000 ΝΙΤΣΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ».
Χωρίς να παρθούν αποτυπώματα ή να αποκλειστεί το εργοστάσιο, η σορός του επιχειρηματία μεταφέρθηκε για νεκροψία-νεκροτομή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, όπου οι ιατροδικαστές αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για αυτοκτονία.
Από την πρώτη στιγμή η οικογένεια του θύματος και ιδιαίτερα η κόρη του επιχειρηματία δικηγόρος Κατερίνα Γιαμπουράνη επέμενε ότι ο πατέρας της δεν είχε κανέναν λόγο για να βάλει τέλος στη ζωή του. Και ξεκίνησε μαζί με τις αδερφές της και τη μητέρα της έναν τεράστιο δικαστικό αγώνα για να αποδείξουν ότι η «αυτοκτονία» ήταν δολοφονία. Τα αίτια θανάτου αποκαλύφτηκαν όταν τρεις ιατροδικαστές της Αθήνας εξέτασαν τον νεκρό. Σύμφωνα με την εξήγησή τους το θύμα είχε στραγγαλιστεί και στη συνέχεια είχε κρεμαστεί από τους δράστες που έστησαν το σκηνικό της δολοφονίας. Με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κορίνθου παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση ο τότε συνέταιρός του Θεόδωρου Γιαμπουράνη Κώστας Χρυσικός. Μετά από 5 χρόνια το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης έκρινε αθώο τον κατηγορούμενο παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα της έδρας. Η απόφαση αυτή πυροδότησε την αντίδραση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με αποτέλεσμα να καταθέσει αίτηση αναίρεσης για την υπόθεση και να επαναληφθεί η δίκη.
Ο κατηγορούμενος κάθισε για δεύτερη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου το 2009. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης συνεδρίασε ξανά και υπό το βάρος των αποκαλύψεων που έκανε ο παθολόγος που εξέτασε τη σορό, ο οποίος ομολόγησε ότι δεν είχε δει ποτέ το πτώμα και ότι η γνωμάτευση που έβγαλε ήταν κατά παραγγελία, επέβαλε ποινή κάθειρξης είκοσι ετών στον Κώστα Χρρυσικό, πλην όμως τον άφησε ελεύθερο με εγγύηση 30.000 ευρώ μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό για λόγους υγείας και συγκεκριμένα… οσφυαλγίας! Τον Ιανουάριο του 2013 το Μικρό Ορκωτό Δικαστήριο Ναυπλίου καταδίκασε σε είκοσι χρόνια κάθειρξη τον Κώστα Χρυσικό, χωρίς αναστολή.
Ωστόσο η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου πυροδότησε πλήθος ερωτημάτων καθώς σύμφωνα με νομικούς κύκλους επρόκειτο για δικαστικό παράδοξο «made in Greece» αφού οι λόγοι που επικαλέστηκαν οι συνήγοροι του δράστη και τους οποίους δέχτηκε η Έδρα προκάλεσαν τεράστια έκπληξη, αφού ο Κώστας Χρυσικός αφέθηκε ελεύθερος για να μην …πτωχεύσει η εταιρεία του. Συγκεκριμένα, εκτός από τους λόγους υγείας (υπέρταση) και τα ψυχιατρικά προβλήματα (κατάθλιψη) που ανέφερε στην αίτηση αναστολής του ο δράστης , το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου δέχθηκε πως η έκτιση της ποινής του δεν θα έπρεπε να συνεχιστεί, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έθετε σε κίνδυνο την… κατάσταση της περιουσίας του και θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη καταστροφή στην περιουσιακή του κατάσταση!
Μετά την απίστευτη δικαστική απόφαση η οικογένεια του δολοφονημένου επιχειρηματία κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της ελληνικής πολιτείας. Τόσο γιατί ο δολοφόνος έμενε ελεύθερος αλλά και γιατί η απόφαση για το έγκλημα αυτό κράτησε τουλάχιστον 13 χρόνια.
Μετά από σχεδόν έξι χρόνια η Ελλάδα, αναγνώρισε το δικαστικό λάθος στην απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου και δέχθηκε να αποζημιώσει την οικογένεια Γιαμπουράνη. Ωστόσο οι κόρες και η σύζυγος του επιχειρηματία που δολοφονήθηκε από το συνέταιρό του δεν είχαν απότερο σκοπό τη χρηματική αποζημίωση, αλλά την δικαίωση του ανθρώπου τους. Έτσι εφόσον δεν υπήρξε συμβιβασμός η υπόθεση εξετάστηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο συνεδρίασε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2020 και αποφάσισε ότι η ελληνική κυβέρνηση «επιθυμεί να αναγνωρίσει σε αυτή την περίπτωση ότι η αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στον Κ.Χ. δεν πληρούσε τις διαδικαστικές υποχρεώσεις προβλεπόμενες στο άρθρο 2 της σύμβασης δικαιωμάτων του ανθρώπου- είναι το δικαίωμα στη ζωή- και ότι η διάρκεια της ποινικής διαδικασίας ενώπιον των δικαστηρίων της Ελλάδας που ξεκίνησε στις 6 Ιουνίου του 2005 και έληξε στις 29 Ιανουαρίου του 2013 δεν ήταν συμβατή με τον εύλογο χρόνο κατά την έννοια του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Ο δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για λογαριασμό της οικογένειας Γιαμπουράνη καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Reims στη Γαλλία Θεόδωρος Γεωργόπουλος μιλώντας στο ΘΕΜΑ ανέφερε: «Η υπόθεση Γιαμπουράνη κατά Ελλάδος έρχεται να θυμίσει την ευθύνη της ελληνικής Πολιτείας και ειδικότερα της δικαιοσύνης, μέχρι την κορυφή της, για πλήρη, ουσιαστική και έγκαιρη κινητοποίηση των μηχανισμών εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων. Η αναγνώριση με μονομερή δήλωση της Ελληνικής Κυβέρνησης της διπλής εκ μέρους της παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ως προς το δικαίωμα στην ζωή αλλά και σχετικά με την υποχρέωση εκδίκασης των υποθέσεων σε εύλογο χρονικό διάστημα) και η οποία συμπεριλαμβάνεται στην σχετική απόφαση, είναι νομικά σημαντική.
Βεβαίως, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν μπορεί να επανορθώσει το κακό που προξένησε η ελαφρότητα με την οποία η ποινική δικαιοσύνη χειρίστηκε το ζήτημα της εκτέλεσης της ποινής. Ο καταδικασθείς εξακολουθεί να αναζητείται, ενώ η οικογένεια του άτυχου Θ. Γιαμπουράνη θα εξακολουθεί να θρηνεί τον χαμό του ανθρώπου της. Όμως, πέρα από την δικαίωση των πολύχρονων αγώνων της οικογένειας για την αποκατάσταση της αλήθειας, η απόφαση «χτίζει» νομολογία για το μέλλον, επιβάλλοντας ευρωπαϊκά πρότυπα ως προς την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων. Μένει να εμπεδωθεί η διαπίστωση ότι η πραγμάτωση του κράτος δικαίου στην Ελλάδα περνά από το Στρασβούργο, όποτε αυτό είναι απαραίτητο».
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι πλέον ο Κώστας Χρυσικός είναι φυγόποινος και συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος. Μάλιστα έχει εκδοθεί και διεθνές ένταλμα σύλληψης αλλά παραμένει άφαντος.
Το δικαστικό θρίλερ που κράτησε 13 χρόνια.
Το ημερολόγιο έγραφε 14 Μαρτίου 2000 όταν το άψυχο κορμί του 60χρονου επιχειρηματία Θεόδωρου Γιαμπουράνη ανακαλύφτηκε από τον επιστάτη του συσκευαστηρίου με την επωνυμία «Άριστον». Ο επιχειρηματίας ήταν κρεμασμένος από σχοινί το οποίο ήταν δεμένο στη σιδηροδοκό που στηρίζει την οροφή του κτιρίου. Τα χέρια του θύματος ήταν δεμένα με λευκή ταινία, ενώ κάτω από τα πόδια του υπήρχαν τελάρα μεταφοράς. Μάλιστα, το θύμα είχε πρησμένο πρόσωπο, σημάδι κάποιας διένεξης, όπως αποδείχθηκε στην ακροαματική διαδικασία του 2009. Το πλήρωμα των αστυνομικών που κλήθηκε και έσπευσε στο σημείο εντόπισε ένα σημείωμα δια χειρός Θεόδωρου Γιαμπουράνη που έλεγε χαρακτηριστικά: «ΘΕΛΩ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΥΤΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝΟΥΝ 50.000.000 ΝΙΤΣΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ».
Χωρίς να παρθούν αποτυπώματα ή να αποκλειστεί το εργοστάσιο, η σορός του επιχειρηματία μεταφέρθηκε για νεκροψία-νεκροτομή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, όπου οι ιατροδικαστές αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για αυτοκτονία.
Από την πρώτη στιγμή η οικογένεια του θύματος και ιδιαίτερα η κόρη του επιχειρηματία δικηγόρος Κατερίνα Γιαμπουράνη επέμενε ότι ο πατέρας της δεν είχε κανέναν λόγο για να βάλει τέλος στη ζωή του. Και ξεκίνησε μαζί με τις αδερφές της και τη μητέρα της έναν τεράστιο δικαστικό αγώνα για να αποδείξουν ότι η «αυτοκτονία» ήταν δολοφονία. Τα αίτια θανάτου αποκαλύφτηκαν όταν τρεις ιατροδικαστές της Αθήνας εξέτασαν τον νεκρό. Σύμφωνα με την εξήγησή τους το θύμα είχε στραγγαλιστεί και στη συνέχεια είχε κρεμαστεί από τους δράστες που έστησαν το σκηνικό της δολοφονίας. Με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κορίνθου παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση ο τότε συνέταιρός του Θεόδωρου Γιαμπουράνη Κώστας Χρυσικός. Μετά από 5 χρόνια το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης έκρινε αθώο τον κατηγορούμενο παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα της έδρας. Η απόφαση αυτή πυροδότησε την αντίδραση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με αποτέλεσμα να καταθέσει αίτηση αναίρεσης για την υπόθεση και να επαναληφθεί η δίκη.
Ο κατηγορούμενος κάθισε για δεύτερη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου το 2009. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης συνεδρίασε ξανά και υπό το βάρος των αποκαλύψεων που έκανε ο παθολόγος που εξέτασε τη σορό, ο οποίος ομολόγησε ότι δεν είχε δει ποτέ το πτώμα και ότι η γνωμάτευση που έβγαλε ήταν κατά παραγγελία, επέβαλε ποινή κάθειρξης είκοσι ετών στον Κώστα Χρρυσικό, πλην όμως τον άφησε ελεύθερο με εγγύηση 30.000 ευρώ μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό για λόγους υγείας και συγκεκριμένα… οσφυαλγίας! Τον Ιανουάριο του 2013 το Μικρό Ορκωτό Δικαστήριο Ναυπλίου καταδίκασε σε είκοσι χρόνια κάθειρξη τον Κώστα Χρυσικό, χωρίς αναστολή.
Δυο μήνες μετά το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου άφηνε ελεύθερο τον κατηγορούμενο με στέρηση του δικαιώματος εξόδου από τη χώρα, εγγύηση 100.000 ευρώ και την παρουσία του στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του δυο φορές το μήνα. Η απόφαση αυτή έβαλε πάνω από το περί δικαίου αίσθημα και τον αγώνα της οικογένειας Γιαμπουράνη για απονομή Δικαιοσύνης τις …δουλειές ενός δολοφόνου, ενώ δημιούργησε και ένα πρωτοφανές δεδικασμένο που μπορεί να δημιουργήσει ανατροπές καταδικαστικών αποφάσεων. Επίσης στις 6 Μαρτίου του 2013 που εκδικάστηκε η υπόθεση και ενώ είχε οριστεί η σύνθεση του δικαστηρίου, την τελευταία στιγμή και κατ’ εξαίρεση για την υπόθεση του Κώστα Χρυσικού η σύνθεση άλλαξε κι έγινε αντικατάσταση ενός δικαστή από άλλον, που ψήφισε υπέρ της αποφυλάκισης.
Πηγή: protothema.gr
