Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Το λευκό μπαστούνι έχει γίνει σύμβολο της ελευθερίας, της αυτοπεποίθησης και της ανεξαρτησίας. Η χρήση του επιτρέπει στο άτομο με οπτική αναπηρία να μετακινηθεί ελεύθερα στο περιβάλλον και να εκπληρώσει τα καθημερινά του καθήκοντα με ευκολία και χωρίς τη συνδρομή κανενός.
Σηματοδοτεί το ενδιαφέρον και το καθήκον που πρέπει να δείξουν πολιτεία και πολίτες, απέναντι στα άτομα που στερούνται την όραση, ώστε να μπορούν να ανιχνεύουν τον δρόμο, να παρακάμπτουν τα εμπόδια και να φτάνουν στον προορισμό τους με ασφάλεια. Το Λευκό Μπαστούνι για να εκτελέσει το σκοπό του χρειάζεται προσβασιμότητα, ελεύθερες τις κίτρινες λωρίδες όδευσης των τυφλών και όχι εμπόδια στους δρόμους.
Η μέρα αυτή από τους τυφλούς και τις Οργανώσεις τους δεν είναι γιορτή, αλλά ευκαιρία και κοινωνικό βήμα για την ανάδειξη όλων των εμποδίων, των ανισοτήτων και των αρνητικών διακρίσεων που δυστυχώς αντιμετωπίζουμε και σήμερα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, γι αυτό συνεχίζουμε τη διαρκή προσπάθειά μας με όπλα την Κατάρτιση, την Εκπαίδευση, το Λευκό Μπαστούνι, το Σκύλο Οδηγό, για την πλήρη κοινωνική ισότητα και ένταξη, με την αναγνώριση όλων των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων μας.
ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΥΦΛΩΝ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΜΒΑΚΑΣ
