Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, κ. Μιχάλης Τιβέριος, εκφώνησε ομιλία με θέμα: «Η Σχολή του Πλάτωνος. Κτιριακές εγκαταστάσεις και λοιπές υποδομές». Ο Γενικός Γραμματέας, κ. Αντώνιος Ρεγκάκος, ανέγνωσε την Έκθεση με θέμα το έργο της Ακαδημίας για το έτος 2025.
Στην Γκέλη Ντηλιά απονεμήθηκε το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη για το βιβλίο Το στίγμα των βάλτων, εκδόσεις ΑΩ, 2023. Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.500,00€.
Σύμφωνα με την κριτική της Διώνης Δημητριάδη (Περιοδικό Οδός Πανός, τεύχος 200), πρόκειται για μια «Ιδιαίτερη ποιητική συλλογή, που αποτυπώνει τις συνθήκες ζωής και την ψυχολογία του έγκλειστου πληθυσμού των φυλακών.
Τριάντα τρία ποιήματα στη δύσκολη θεματική της φυλακής, ένα βήμα απελευθέρωσης για την ίδια την ποιήτρια, που μοιράζεται μέσα στους στίχους της την απόγνωση των μαθητών της, την αίσθηση της στέρησης των ελεύθερων κινήσεων.
Στην ουσία μια γροθιά σε όλους όσοι αδιαφορούν για το περιθώριο του κοινωνικού ιστού.
Αυτός που μπήκε εδώ μέσα/και ήταν κάποτε είκοσι δύο χρονών/ δεν τον γνωρίζω./Ξέρω όμως/εκείνον που εδώ και δώδεκα χρόνια/μεγαλώνει στο σώμα του./Σε αυτόν μιλάω./Για αυτόν γράφω. («Φυλακισμένος κάποτε ετών 22»).
Συνειδητή γραφή, με απλό τρόπο διατυπωμένη, χωρίς τίποτα περιττό, μόνο η ουσία να δείχνει απροκάλυπτα τον κόσμο πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες.
Ποίηση που δεν χαρίζεται σε κανέναν, ακριβώς γιατί δεν στοχεύει στην αυτοπροβολή, αλλά αποτελεί ένα λόγο «μεσάζοντα» ανάμεσα στον έξω και το μέσα κόσμο…
Άλλοτε μιλά παρατηρώντας και διασώζοντας σκηνές και συναισθήματα των έγκλειστων, άλλοτε ακούμε την ίδια τη φωνή τους σε πρώτο πρόσωπο, όπως εδώ: Δεν έχω διεύθυνση./Είμαι κάτοικος της θλίψης./Τη μια η φυγόκεντρος/με εξοβελίζει στο πουθενά./Την άλλη η κεντρομόλος/με σεντράρει στο σήμερα/και προσγειώνομαι ανώμαλα./Μάλλον είναι καιρός να βάλω μια αγγελία/και να αρχίσω να ψάχνω μια βάση./Φυλακισμένος αναζητά μια γωνιά/να απλώσει τη ζωή του/σαν ρούχο που στεγνώνει στη λιακάδα. («Χωρίς διεύθυνση»).
Αξίζει ένα μπράβο και για την ποιότητα του λόγου αλλά, κυρίως, για τη θεματική αυτής της ξεχωριστής ποίησης.»
