Οι εμμονές της Αριστεράς και η πολιτική κρίση

 «Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου» μας παραθέτει ο βιβλικός Δαυίδ στον 103ο ψαλμό του, ήδη από το μεταίχμιο μεταξύ 11ου και 10ου π.Χ. αιώνα. Στην Ελλάδα του 2015 όμως ο οίνος είναι ικανός να προκαλέσει μία εκ νέου σοβαρή πολιτική κρίση. Διότι η επιβολή εξαγωγικού -κατά κύριο λόγο- δασμού στο εμφιαλωμένο κρασί, σε συνδυασμό με την άρση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας για κακοπληρωτές πιστωτικών ιδρυμάτων, προκάλεσε το πρώτο σοβαρό πλήγμα στη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

“Ηθική αυτουργία” και ψηφοθηρικές ανοησίες

Τις τελευταίες ημέρες το πολιτική σκηνικό της Ελλάδας βρίσκεται σε εκτεταμένη πόλωση. Η αφορμή δόθηκε σε τηλεοπτική συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ο οποίος απαντώντας σε ερώτηση έμπειρου δημοσιογράφου, αμφισβήτησε το γεγονός ότι οι διωγμοί των Ποντίων κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα από τους Νεότουρκους συνιστούν γενοκτονία. 

Ένας πυρσός που αργοσβήνει…

 Σε λιγότερο από ένα μήνα θα στηθούν εκ νέου κάλπες, αυτή τη φορά για την ανάδειξη νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία. Θα είναι η έβδομη εκλογή νέου αρχηγού στην ιστορία της κεντροδεξιάς παράταξης και η δεύτερη που θα πραγματοποιηθεί από την εκλογική βάση του κόμματος. Γι’ αυτό και οι εσωκομματικές εκλογές μονοπωλούν τις τελευταίες εβδομάδες το ενδιαφέρον στις τάξεις της σημερινής ΝΔ, χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί η αναζήτηση των αιτιών της απώλειας σχεδόν δύο (2) εκατομμυρίων ψηφοφόρων από τις εθνικές εκλογές του 2004, ούτε μία ουσιώδης αυτοκριτική για τις δομές του κόμματος, τις πολιτικές που ακολούθησε διαχρονικά και κυρίως τη συνδρομή των τελευταίων στη χρεωκοπία μας. Αυτός άλλωστε είναι ο βαθύτερος λόγος της νεοδημοκρατικής κρίσης ταυτότητας.

Να ήταν μόνο τα Θρησκευτικά…

Του Νίκου Ζέρβα

 Αισίως συμπληρώθηκε ένας μήνας από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου. Ένας μήνας, κατά τη διάρκεια του οποίου συγκροτήθηκε και ορκίσθηκε το νέο κυβερνητικό σχήμα, ανακοινώθηκαν οι προγραμματικές του δηλώσεις, έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής και θεσπίστηκαν οι πρώτοι εφαρμοστικοί νόμοι της δανειακής συμφωνίας του Αυγούστου. Ωστόσο, το πρώτο ζήτημα που απασχόλησε τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήδη από τις πρώτες ημέρες της συγκροτήσεώς της, σχετίστηκε με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Άλλη μία χαμένη ευκαιρία;

 «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστίν» τονίζει, ήδη από τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Μένανδρος. Μ’ αυτή του τη ρήση ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας αναδεικνύει τη σύνεση και τη σωφροσύνη που διακατέχουν καθέναν που αναγνωρίζει τα λάθη του, δίχως να τα επαναλαμβάνει. 

«Αριστοκρατία» μέσα στη Δημοκρατία

 «Πολιτείας είδη τρία· Βασιλεία, Αριστοκρατία, Πολιτεία». Αυτοί είναι οι τρεις (3) ‘‘ιδανικοί’’ τύποι πολιτεύματος κατά τον Αριστοτέλη. Αυτούς μας παραθέτει ο μεγάλος μας φιλόσοφος σ’ ένα από τα σπουδαιότερα έργα του, τα «Πολιτικά». Παράλληλα, στο ίδιο κείμενο ο Σταγειρίτης δάσκαλος καταγράφει και τις «παρεκβάσεις» των ανωτέρω. 

Αναγκαίο ‘‘κακό’’;

Τις αρετές του συνετού ηγεμόνα περιγράφει εδώ και μισή περίπου χιλιετία, από το 1513 μ.Χ., στο ομώνυμο έργο του ο Niccolo Machiavelli. Μία εξ’ αυτών είναι η πρόληψη. Όπως επισημαίνει ο Φλωρεντίνος διπλωμάτης «οι συνετοί ηγεμόνες δεν πρέπει να προσέχουν μόνο τις τρέχουσες δυσκολίες, αλλά και τις μελλοντικές, και να τις προλαμβάνουν με κάθε τρόπο· προβλέποντάς τες εγκαίρως εύκολα μπορεί κανείς να τις διορθώσει, ενώ περιμένοντας να πλησιάσουν, το φάρμακο δεν προλαβαίνει γιατί η αρρώστια είναι ανίατη». Στην εν Ελλάδι όμως πολιτική πραγματικότητα, η ανωτέρω μακιαβελική ηγετική αρετή φαίνεται πως εκλείπει από τον πρωθυπουργό της χώρας.

Εμπιστοσύνη υπό όρους…

 «Και καλείται μεν το πολίτευμά μας δημοκρατία, λόγω του ότι η κυβέρνησις του κράτους ευρίσκεται όχι εις χείρας των ολίγων, αλλά των πολλών. Αλλά δια μεν των νόμων ασφαλίζεται εις όλους ισότης δικαιοσύνης δια τα ιδιωτικά των συμφέροντα, ενώ υπό την έποψιν της κοινής εκτιμήσεως, έκαστος πολίτης προτιμάται εις τα δημόσια αξιώματα, όχι διότι ανήκει εις ωρισμένην κοινωνικήν τάξιν, αλλά δια την προσωπικήν του αξίαν, εφόσον διακρίνεται εις κάποιον κλάδον».