Το «ΟΧΙ» που δεν τελειώνει ποτέ (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Σε λίγες μέρες η Ελλάδα θα θυμηθεί ξανά εκείνο το πρωινό του Οκτώβρη του 1940, όταν ένα «ΟΧΙ» αντήχησε πιο δυνατά κι από τα κανόνια.Δεν ήταν απλώς μια πολιτική πράξη ή μια εθνική αντίδραση. 

Μνημόσυνο Ιωάννη Καποδίστρια ( γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Αύριο Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου στον Ιστορικό Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, στο Ναύπλιο, θα ψαλεί το μνημόσυνο για τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος. Ο Ναός αυτός δεν είναι ένας απλός τόπος λατρείας· είναι το σημείο όπου σφραγίστηκε με αίμα η πορεία του νέου ελληνικού κράτους, όταν ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831.

Όταν ο γάμος δοκιμάζεται (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

«Πάτερ, κουράστηκα… δεν με καταλαβαίνει!»
Το άκουσα πολλές φορές αυτόν τον πόνο την ώρα του Μυστηρίου της εξομολογήσεως. Και κάθε φορά νιώθω πως πίσω από τα λόγια δεν κρύβεται μόνο απογοήτευση, αλλά κι ένας κρυφός καημός: να βρεθεί ξανά η γέφυρα που χάθηκε.

«Ο Σταυρός στη ζωή μας – Σωστός και λανθασμένος τρόπος του σημείου του Σταυρού» ( γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Στις 14 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, και η Εκκλησία μας υπενθυμίζει ότι ο Σταυρός είναι το πιο δυνατό σημείο της πίστης μας. Είναι η νίκη του Χριστού πάνω στον θάνατο και το σκοτάδι. Είναι η ελπίδα μας και το καύχημά μας.

Η Γέννηση που έφερε την Ελπίδα στον κόσμο (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Στις 8 Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας πανηγυρίζει ένα γεγονός μοναδικό: τη γέννηση της Παναγίας μας. Δεν γιορτάζουμε απλώς την έλευση ενός παιδιού στον κόσμο· γιορτάζουμε την αρχή της σωτηρίας μας. Γιατί μέσα από το μικρό αυτό κορίτσι που γεννιέται, ο Θεός προετοιμάζει τον ερχομό του Χριστού.

Πνευματικός και Ψυχολόγος - Δύο δρόμοι θεραπείας της ψυχής (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Η αφορμή γι' αυτό το άρθρο προήλθε από μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία που είχα πρόσφατα με μια παρέα από νέους ανθρώπους. Με ρώτησαν ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον πνευματικό ιερέα και τον ψυχολόγο, και πώς μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο που βιώνει δυσκολίες.

Όταν τα όνειρα δεν γεμίζουν την ψυχή (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Χθες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω στο Αρχαίο θέατρο του Άργους το θεατρικό έργο «Ο θάνατος του εμποράκου» με τις πάρα πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών και ακόμη δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την εικόνα του ήρωα, τον Γουίλι Λόμαν , ενός ανθρώπου, εμποράκου πλασιέ, που ζούσε μια ζωή γεμάτη κόπο και αγώνα για να πετύχει το λεγόμενο Αμερικανικό Όνειρο: την επιτυχία, την αναγνώριση, την ευημερία.

Η Πασχαλιά του καλοκαιριού (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Ο Δεκαπενταύγουστος δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού· είναι η «Πασχαλιά του καλοκαιριού». Όπως το Άγιο Πάσχα γεμίζει την ψυχή μας φως, έτσι και η Κοίμηση της Θεοτόκου φέρνει χαρά, ελπίδα και παρηγοριά. 

«Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών» – Η εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και το φως που δεν σβήνει

Κάθε χρόνο, στις 6 Αυγούστου, η Εκκλησία μας εορτάζει ένα από τα πιο φωτεινά γεγονότα της ζωής του Χριστού: τη Μεταμόρφωσή Του στο όρος Θαβώρ. Εκεί, μπροστά στους τρεις μαθητές Του –τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη– ο Κύριος «μετεμορφώθη», δηλαδή φανέρωσε το θεϊκό Του φως, το Άκτιστο Φως της δόξας Του.

Η Παναγία: Η Ελπίδα του κόσμου

Από την 1η έως την 13ην Αυγούστου θα ψάλλεται καθημερινά στους Ιερούς Ναούς ο Παρακλητικός Κανόνας προς την Υπεραγία Θεοτόκο, και θα στρέψουμε την καρδιά μας προς τη Μητέρα του Κυρίου και Μητέρα όλων μας. 

Η κραυγή που δεν ήθελα να ακούσω (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

1. Αφορμή για τον προβληματισμό

Αφορμή για το άρθρο αυτό στάθηκε η παρακολούθηση ενός ντοκιμαντέρ για την κλιματική κρίση. 

"Όχι στη βοή των φωνών – Ναι στη σιγή της εμπιστοσύνης" (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Στις 20 Ιουλίου, όπου ο ήλιος καίει και η φύση σιωπά από τη ζέστη, η Εκκλησία μάς φέρνει μπροστά την αστραφτερή, φλογερή μορφή του Προφήτη Ηλία.

Η Κραυγή των Πατέρων – Μνήμη της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου

Του π. Παναγιώτη Κιντή

Την Κυριακή 13 Ιουλίου 2025 , η Εκκλησία θυμάται κάτι που πολλοί θα ήθελαν να ξεχάσει:
την στιγμή που η Αλήθεια στάθηκε απέναντι στο ψέμα και δεν έκανε πίσω.

Οι γιατροί που γιατρεύουν με την καρδιά (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Με αφορμή τη μνήμη των Αγίων Αναργύρων

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, κάθε τόσο ανατέλλει μια εορτή που δεν έρχεται απλώς να θυμίσει, αλλά να φωτίσει.  Μια από αυτές είναι η μνήμη των Αγίων Αναργύρων, των αγίων ιατρών Κοσμά και Δαμιανού. 

Δύο ζωές, μία αγάπη: Πέτρος και Παύλος

Υπάρχουν στιγμές που η ζωή μας μοιάζει με θάλασσα φουρτουνιασμένη. Άλλοτε τραβάμε κουπί με δύναμη, άλλοτε παλεύουμε απλώς να μη βουλιάξουμε. Και τότε, εκεί που νιώθουμε μόνοι, φτάνει ένας λόγος, μια ματιά, μια ιστορία... που μας θυμίζει ότι δεν τελειώσαμε. Ότι ακόμη κι από τα συντρίμμια μπορεί να βγει κάτι νέο, φωτεινό και αληθινό.

Το βάρος του “εμείς”

Του π. Παναγιώτη Κιντή:

Καθισμένος μπροστά στην τηλεόραση, χαμένος μέσα στον συρφετό των ειδήσεων — συγκρούσεις / πόλεμοι, εγκλήματα, διαμαρτυρίες, απαιτήσεις, φωνές — ένιωσα ένα βάρος όχι μόνο για το τι συμβαίνει, αλλά και για το τι απουσιάζει. Μέσα σε τόση διεκδίκηση, τόσο θυμό, τόσο «δίκιο», σχεδόν κανείς δεν μιλούσε για το χρέος. Για το καθήκον. Για την ευθύνη.

Μην υψώνεις τοίχους στον δρόμο του παιδιού σου (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Καθόταν απέναντί μου με κατεβασμένο βλέμμα.
Ένα παιδί γεμάτο ευγένεια, μα τα φτερά του ήταν διπλωμένα. Όχι από δειλία — μα από φόβο. Από ενοχή.

Σεβασμός: Το θεμέλιο κάθε σχέσης (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Πριν λίγες μέρες, συζητούσα με ένα νέο ζευγάρι που ετοιμαζόταν να παντρευτεί. Μια από εκείνες τις συναντήσεις που ξεκινούν απλά, αλλά σε οδηγούν σε τόπους εσωτερικούς.

Ο Παράκλητος: Ο Φίλος της Ψυχής ( γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Υπάρχουν στιγμές που δεν έχεις όρεξη για τίποτα. Που προσεύχεσαι αλλά δεν νιώθεις τίποτα. Που όλα φαίνονται βαριά, ακόμα κι ο εαυτός σου.

Μνήσθητι, Κύριε, των κεκοιμημένων δούλων Σου.... (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

Το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής και το χρέος της αγάπης.

Κάθε χρόνο, λίγο πριν η Εκκλησία γιορτάσει την Πεντηκοστή – τη μεγάλη ημέρα της καθόδου του Αγίου Πνεύματος – μας καλεί να σταθούμε μπροστά στο ιερό Μνημόσυνο για τις ψυχές των κεκοιμημένων.