«Η κτηνοτροφία καλύπτει πάνω από το 30% της γεωργικής παραγωγής της χώρας. Έχουμε την τύχη να παράγουμε προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας, είτε πρόκειται για κρέατα, τα επεξεργασμένα και τα τυποποιημένα προϊόντα, είτε πρόκειται για το γάλα, το γιαούρτι, το τυρί. Το παραγωγικό δυναμικό της χώρας είναι σημαντικό. Πολλές από τις σημερινές μας εισαγωγές θα μπορούσαν άνετα, με συστηματική προσπάθεια και τη σοβαρή αρωγή του κράτους στους κτηνοτρόφους, να αντικατασταθούν από εγχώρια προϊόντα σε καλύτερη ποιότητα και ανταγωνιστική τιμή.
Ακόμα, πολλά από τα ποιοτικά κτηνοτροφικά μας προϊόντα θα μπορούσαν, με την απαιτούμενη αρωγή και προώθηση, να γίνουν εξαγωγικοί πρωταθλητές, συμβάλλοντας ουσιαστικά στον ισοσκελισμό του εξαιρετικά αρνητικού εμπορικού μας ισοζυγίου.
Δυστυχώς όμως, και ο τομέας της κτηνοτροφίας δεν έχει τύχει της σοβαρής αντιμετώπισης που του αρμόζει. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην περιφέρεια που εκπροσωπώ, στην Αργολίδα, οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις έχουν σχεδόν πέσει στις μισές λόγω των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι μας, με αντίστοιχες επιπτώσεις στη μεταποίηση, όπως στα τυροκομεία του νομού, πλήττοντας έτσι την τοπική οικονομία.
Έχει ακουστεί ήδη πολλές φορές στην Αίθουσα ότι το 85% των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων της χώρας στερείται των σχετικών αδειών, βασικά με ευθύνη του κράτους λόγω της απαράδεκτης γραφειοκρατίας.
Είναι λοιπόν στη σωστή κατεύθυνση ο βασικός άξονας του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα, η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης με την αντιμετώπιση της γραφειοκρατικής, χρονικής και οικονομικής επιβάρυνσης που απαιτείται για τη λήψη της άδειας εγκατάστασης των κτηνοτροφικών μονάδων. Είναι στη σωστή κατεύθυνση η δυνατότητα που δίνεται στους παραγωγούς κτηνοτροφικών προϊόντων να τα διαθέτουν απευθείας στις λαϊκές αγορές, τηρώντας βεβαίως τους σχετικούς κανόνες μεταφοράς και συντήρησης.
Δεν θέλω να επαναλάβω τις επιμέρους παρατηρήσεις του εισηγητή μας κ. Κασαπίδη με τις οποίες άλλωστε συμφωνώ απολύτως. Θέλω όμως να τονίσω κάποια πράγματα:
Οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση, ιδίως για τον κρίσιμο τομέα της παραγωγής, θα πρέπει να διαπνέεται από την αρχή ότι ο στόχος είναι η καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη και η ουσιαστική ενίσχυση του παραγωγού στο δημιουργικό του έργο. Το λέω αυτό γιατί συχνά σε άλλα νομοσχέδια βλέπουμε τη νομοθεσία να γίνεται με γνώμονα τους φορείς της διοίκησης και τη γραφειοκρατία. Αυτή η αντίληψη έχει φτάσει πια σε αδιέξοδο. Η διοίκηση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι το μέσο για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Η ταλαιπωρία, η οικονομική επιβάρυνση, η ανάγκη διαρκούς μετακίνησης και απώλειας εργατοωρών πρέπει να μπορούν οριστικά στο χρονοντούλαπο.
Είδαμε πολύ πρόσφατα, με τις προβλέψεις της ΚΥΑ για την αδειοδότηση των υφιστάμενων γεωργικών γεωτρήσεων, αυτή την αδιέξοδη πρακτική. Μία ρύθμιση που γίνεται για να εξασφαλίσει υποτίθεται τη βιωσιμότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων κατέληξε σε ακόμα ένα βραχνά για τους αγρότες, επιβαρύνοντάς τους τόσο οικονομικά όσο και γραφειοκρατικά. Ο αρμόδιος Υφυπουργός άκουσε τις επισημάνσεις μου εδώ και δεσμεύτηκε για την αλλαγή των προβλέψεων ώστε να μην επιβαρυνθούν οι παραγωγοί. Ήδη, όπως με έχει ενημερώσει και όπως δήλωσε, έχει προωθήσει προς υπογραφή τη νέα κοινή υπουργική απόφαση στα συναρμόδια Υπουργεία ώστε οι αγρότες να απαλλάσσονται από οποιοδήποτε κόστος, οικονομικό και γραφειοκρατικό. Για μία ακόμα φορά όμως επιβεβαιώθηκε ότι κατά κανόνα το νομοθετικό έργο δεν γίνεται με γνώμονα τους πολίτες αλλά τη διοίκηση.
Θέλω επίσης να επισημάνω ότι στις διατάξεις δημιουργίας διευθύνσεων αγροτικής οικονομίας για τις περιφερειακές ενότητες πρέπει να δούμε σοβαρά πώς θα αποτραπεί η διαρκής μετακίνηση των παραγωγών στις έδρες των περιφερειών ώστε να μην προστεθεί γραφειοκρατία αντί του στόχου να εξαλειφθεί.
Πρέπει να δούμε το ζήτημα των σφαγείων τα οποία πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στα δεδομένα της ελληνικής κτηνοτροφίας ώστε να αποφεύγεται το κόστος μεταφοράς και η ταλαιπωρία των κτηνοτρόφων.
Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις ώστε ο κτηνίατρος να είναι κοντά στον παραγωγό.
Πρέπει να δούμε πώς θα καλύψουμε τα τεράστια κενά που υπάρχουν σήμερα στον τομέα αυτό, πώς θα φέρουμε έξυπνες και αποτελεσματικές λύσεις σε συνεργασία με σχολές πανεπιστημιακές ή των ΤΕΙ, πώς θα διασώσουμε τις αυτόχθονες φυλές αιγοπροβάτων που κινδυνεύουν να χαθούν, πώς θα απαντήσουμε στα μεγάλα και πιεστικά προβλήματα του κλάδου της κτηνοτροφίας που έχουν φέρει σε απόγνωση τους κτηνοτρόφους όπως είναι το υψηλό κόστος των ζωοτροφών και των φαρμάκων, οι φορολογικές επιβαρύνσεις, οι εισφορές ΕΛΓΑ, ΟΓΑ, η αύξηση ΦΠΑ στις ζωοτροφές, οι τιμές παραγωγού και η διάσταση με τις τιμές καταναλωτή, οι οφειλές των υπολοίπων, των εξισωτικών του 2009 και του 2010 που δεν έχουν καταβληθεί ακόμα και που πρέπει να εξοφληθούν άμεσα για να πάρουν μία ανάσα οι κτηνοτρόφοι, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να αντιμετωπίσουν τα χρέη τους.
Βεβαίως θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει η νομοθετική ρύθμιση των δανείων που έχουν πάρει οι κτηνοτρόφοι, οι παραγωγοί ή οι άλλοι δανειολήπτες οι οποίοι δανείστηκαν με άλλα εισοδηματικά δεδομένα και σήμερα λόγω της διαμορφωθείσας οικονομικής δυσπραγίας δεν μπορούν να τα πληρώσουν. Η αποστράγγιση της πραγματικής οικονομίας, οι αλλεπάλληλες τακτικές και έκτακτες επιβαρύνσεις, η κατακόρυφη πτώση του τζίρου είναι στοιχεία που συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα. Για να κρατήσουμε την πραγματική οικονομία ζωντανή, για να πετύχουμε την αναγκαία επανεκκίνησή της, το ζήτημα της ρύθμισης των δανείων είναι μία από τις βασικές παραμέτρους που επιβάλλονται από την πραγματική αδυναμία των δανειοληπτών οι οποίοι αδυνατούν πλέον να τα εξυπηρετήσουν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η ενίσχυση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας είναι μονόδρομος. Οι αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είναι τεράστιες. Αρκεί να ξεπεράσουμε τις νοοτροπίες του χθες που κρατούν τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας καθηλωμένες. Τα ελληνικά προϊόντα, και ιδιαίτερα τα γεωργικά, τα κτηνοτροφικά, τα μελισσοκομικά, είναι ένας τεράστιος πλούτος που, δυστυχώς, παραμένει εν πολλοίς ανεκμετάλλευτος.
Η ενίσχυση των παραγωγών και ιδίως η θεσμική, η ενθάρρυνση παραγωγής νέου τύπου, ποιοτικής και τυποποιημένης, οργανωμένης με σύγχρονο τρόπο, η προώθηση των προϊόντων μας στις αγορές του εξωτερικού, μπορούν να δώσουν στην οικονομία μας την ώθηση που χρειάζεται για να πάρει ξανά μπρος. Αρκεί να πιστέψουμε ότι ο δρόμος της ανταγωνιστικότητας, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, δεν μπορεί να περνά μέσα από τη συρρίκνωση μισθών και εισοδημάτων, αλλά μέσα από την ανάπτυξη, την παραγωγικότητα και την ποιότητα, που είναι, άλλωστε, σύμφυτη με τα προϊόντα της ελληνικής γης.
