Η υπόθεση του Ναυπλίου δεν είναι μεμονωμένη. Αντίστοιχα προβλήματα έχουν εκφραστεί σε άλλα ελληνικά λιμάνια, όπου η χρήση μη εξειδικευμένων χώρων για παρόμοιες λειτουργίες οδήγησε σε μακροχρόνιες κυκλοφοριακές συνθήκες χάους, δυσλειτουργία της εμπορικής ζώνης και διαμαρτυρίες επαγγελματιών.
Στο Ναύπλιο, η επιλογή του λιμανιού – της πύλης εισόδου για χιλιάδες επισκέπτες και του κεντρικού σημείου της εμπορικής και τουριστικής κίνησης – είναι ιδιαίτερα καταστροφική. Η φόρτωση τέτοιων υπερμεγέθων εμπορευμάτων:
Οι χώροι στάθμευσης για επισκέπτες και δημότες έχουν ελαχιστοποιηθεί
Μετατρέπει τον τουριστικό προορισμό σε βιομηχανική υπηρεσία
Αποκαλύπτει τη συστηματική απουσία στρατηγικού σχεδιασμού
Μετατρέπει τον τουριστικό προορισμό σε βιομηχανική υπηρεσία
Αυτή η «βιομηχανική» παρουσία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ταυτότητα και την προσωπικότητα μιας ιστορικής πρωτεύουσας.
Η υποδομή του λιμανιού, όπως και στα λιμάνια άλλων μη μεγαλουπόλεων, δεν είναι σχεδιασμένη για τέτοιου τύπου φορτία. Η δέσμευση του χώρου για 4-6 μήνες έναντι μόνο 3.000 ευρώ μηνιαίως είναι η αιχμή του παγόβουνου.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ενώ η χώρα προχωρά προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι τοπικές αρχές δεν φαίνεται να διαθέτουν τα εργαλεία, τη διαπραγματευτική δύναμη ή τη μακροπρόθεσμη όραση να διαχειριστούν τις πρακτικές επιπτώσεις αυτής της μετάβασης. Το αποτέλεσμα είναι η συστηματική επίβαρυνση του αστικού ιστού, της τοπικής οικονομίας και της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Το Ναύπλιο αξίζει περισσότερα. Η τοπική οικονομία δεν μπορεί να είναι ο πρώτος θυσιαζόμενος σε κάθε ελλιπώς σχεδιασμένη πρωτοβουλία.
Το Ναύπλιο αξίζει περισσότερα. Η τοπική οικονομία δεν μπορεί να είναι ο πρώτος θυσιαζόμενος σε κάθε ελλιπώς σχεδιασμένη πρωτοβουλία.
