Υποψήφιου βουλευτή Αργολίδας
με τη Δημοκρατική Αριστερά
Η αιτία της κατάρρευσης της Ελλάδας πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αναζητηθεί την εποχή που η παραγωγική της βάση άρχισε να μειώνεται, η παραγωγικότητα της οικονομίας άρχισε να κάνει βήματα προς τα πίσω, ενώ την ίδια στιγμή η οικονομική κατάσταση των πλούσιων Ελλήνων, μεγαλομεσαίων, μικρομεσαίων και εργατικής και αγροτικής τάξης βελτιωνόταν με γρήγορους ρυθμούς για όλους ανεξαίρετα.
Και την ίδια στιγμή οι κάθε είδους συμβουλάτορες, λαμόγια, διαφθορείς, φοροφυγάδες και φοροφαγάδες άρχισαν να λαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος
Ήδη οι αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, όπως αυτές διαμορφώθηκαν, κυρίως μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κονιορτοποιήθηκαν από τους εδώ δήθεν εκπρόσωπους του ιδεολογικού αυτού μεγάλου ρεύματος του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Ενώ στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, όταν επικράτησαν τα κόμματα του δημοκρατικού σοσιαλισμού, οι θέσεις των εργαζομένων και η αξία της μισθωτής εργασίας βελτιώθηκε κατά πολύ, λόγω της αναδιανομής του εισοδήματος, μέσω της φορολόγησης των μεγάλων εισοδημάτων και του συσσωρευμένου πλούτου και λόγω της περίπου ισόποσης αύξησης των εισοδημάτων με την αύξηση της παραγωγικότητας και του παραγόμενου πλούτου, αντίθετα στην Ελλάδα, που ήδη είχε χάσει το τρένο αυτό, έγινε προσπάθεια από τη δεκαετία του 80 και μετά για να αρθούν οι αδικίες με τελείως όμως λανθασμένο τρόπο. Όλοι ανεξαίρετα άρχισαν να κερδίζουν. Αλλοι πάρα πολλά, άλλοι πολλά, τα συνήθη υποζύγια λίγα. και κάποιοι άλλοι έμειναν έξω από την όλη φιέστα. Παράλληλα η διαφθορά και η φοροδιαφυγή γιγαντώθηκε. Και την ίδια στιγμή η παραγωγή και η παραγωγικότητα κατέρρεε μήνα με το μήνα.
Πώς το καταφέραμε αυτό το μεταπολιτευτικό θαύμα; Με δανεικά, με δανεικά με δανεικά.
Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη, από το 80 και μετά. Απλώς την ολική κατάρρευση, που θα γινόταν έτσι κι αλλιώς την επιτάχυναν δύο γεγονότα. Η άνοδος στην εξουσία της λαϊκίστικης δεξιάς, με την παράλληλη Καραμανλική απραξία και η διεθνή τραπεζική κρίση, που έκανε τα δανεικά πιο δύσκολα. Όλα τα άλλα, ότι φταίει αποκλειστικά ο Γιώργος Παπανδρέου ή ότι φταίνε τα μνημόνια για την τεράστια κρίση που έτσι κι αλλιώς θα ερχόταν είναι παραμύθια για μικρά παιδιά και για πελάτες.
Και σήμερα υπάρχουν κόμματα που είτε με το επώνυμο (ΠΑΣΟΚ), είτε με ψευδώνυμο ανοιχτά υμνούν την περίοδο που ξεκίνησε ο Ελληνικός κατήφορος.
Είναι δυνατόν με κατάρρευση του παραγωγικού μας δυναμικού να έχει το κράτος σταθερά έσοδα; Μπορούμε να έχουμε κοινωνικές δαπάνες, χωρίς να παράγεται πλούτος στη χώρα, στηριζόμενοι μόνον σε δανεικά;
Είναι ανάγκη να αρχίσουμε να ξαναστήσουμε την παραγωγή στη χώρα. Και γι΄αυτό χρειάζεται πρώτον ένα σχέδιο και δεύτερον η όρεξη να δουλέψουμε, αφού ονειρευτούμε ότι μπορούμε ένα καλύτερο μέλλον.
Σας καλώ να υποστηρίξετε Δημοκρατική Αριστερά, διότι δεν λέει εύκολα λόγια. Είναι μία δύναμη (μαζί με άλλες), που ζητάει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με προοδευτικές λογικές και με προτεραιότητα στην αξία της μισθωτής εργασίας και στην ενίσχυση της μικρής και μεσαίας παραγωγικής μονάδας, που αναγκαστικά πρέπει να είναι η ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής οικονομίας.
Και πάλι θα αφήσω τα γενικόλογα και θα μιλήσω με παράδειγμα
Ελληνική γεωργία.
Στήσαμε από τη δεκαετία του 80 (που τόσο υμνεί ο ΣΥΡΙΖΑ) ένα μοντέλλο στηριζόμενο σε δανεικά και στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Από το μοντέλο αυτό κάποιοι έγινες super rich, όλοι αυτοί (αγροτοσυνδικαλιστές, μεγαλοααγρότες, απατεώνες του κοινού ποινικού κώδικα με ψευδείς δηλώσεις) που καρπώθηκαν τη μερίδα του λέοντος των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων. Όλοι εδώ στην Αργολίδα γνωρίζουμε κάποια τέτοια κραχτά παραδείγματα. Την ίδια στιγμή το σύστημα κρατούσε ευτυχείς και τους πελάτες του με τα ψίχουλα που έδινε. Οι αγρότες άρχισαν να παράγουν αντί αγροτικά προϊόντα, επιδοτήσεις. Φορτηγά φορτωμένα με αγροτικά προϊόντα (παλαιότερα και με πέτρες) έκαναν βόλτες το ίδιο πάντοτε φορτίο για δεκαπλές επιδοτήσεις, τις οποίες λυμαίνονταν τα τρωκτικά. Τα αρνιά της χώρας μας ήταν περισσότερα και από αυτά της Νέας Ζηλανδίας, ενώ η Ελλάδα ξαφνικά τριπλασιάσθηκε σε έκταση, με τις δηλούμενες για επιδοτήσεις εκτάσεις. Σε κάποιες τουριστικές περιοχές (νησιά, παραθαλάσσιες περιοχές) το νέο αγροτικό προϊόν που άρχισε να ξεφυτρώνει ήσαν οι μεζονέτες. Οι επιστροφές του ΦΠΑ, λόγω έλλειψης βιβλίων και φορολογικών στοιχείων γινόταν με αδιαφανή τρόπο, με αποτέλεσμα κάποιοι να καρπωθούν κάποια τεράστια ποσά (και πάλι όλοι λίγο πολύ στις αγροτικές περιοχές γνωρίζουν ποιοί ήσαν οι ωφεληθέντες). Οι αποζημιώσεις που δινόντουσαν παλαιότερα από τον ΟΓΑ και τώρα από τον ΕΛΓΑ, είχαν μια σκανδαλώδη διάσταση (και μη μου πείτε το αντίθετο)
Σήμερα που τα δανεικά τελείωσαν, που η λογική χορήγησης των επιδοτήσεων άρχισε να αλλάζει, που έπεσαν οι κουρτίνες στη σκηνή, τώρα όλοι διαμαρτύρονται. Οι ωφεληθέντες κατά το μεγαλύτερο μέρος τους έχουν βγάλει τα χρήματα στο εξωτερικό. Όλοι στις αγροτικές περιοχές γνωρίζουν αγροτοσυνδικαλιστές με παχυλούς λογαριασμούς σε Τράπεζες της Ελβετίας και σε εξωτικά νησιά. Και βέβαια τώρα που έρχεται το τέλος του παλαιού παραδείσου τα θύματά του είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες που πένονται.
Και το ερώτημα είναι: Θα αποφασίσουμε να αλλάξουμε το αγροτικό μας μοντέλο; Θα αλλάξουμε τα πάντα; Θα αρχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά; Θα δώσουμε την ώθηση, όπως προτείνει η Δημοκρατική Αριστερά, στους πραγματικούς αγρότες και όχι στους επιβήτορες των επιδοτήσεων; Θα ενισχύσουμε τις μικρές μονάδες που παράγουν και μεταποιούν και συσκευάζουν ποιοτικά αγροτικά προϊόντα. Ζούμε σε έναν ευλογημένο τόπο με καταπληκτικό κλίμα, με εύφορη γη και μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αρκεί να κυνηγήσουμε όλους αυτούς τους ωφεληθέντες της παλαιάς περιόδου του βαθέος ΠΑΣΟΚ, που μαζικά σήμερα μεταναστεύουν στο ΣΥΡΙΖΑ.
Λέω μπαρούφες;
Όλους λοιπόν τους άπιστους τους παραπέμπω στο παράδειγμα του πιο σπουδαίου σήμερα Αργολιδέα.
Του Θανάση του Καραμάνου.
Ξεκίνησε τη βιολογική γεωργία κυριολεκτικά χρεοκοπημένος. Δούλεψε σκληρά. Δεν πήρε επιδοτήσεις. Άρχισε να παράγει πρωτοπόρα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα. Έφτιαξε συσκευαστήριο και τυποποιητήριο, χωρίς δάνεια, χωρίς επιχορηγήσεις, χωρίς να παρακαλέσει κατουρημένες ποδιές. Υπέστη σοβαρές ζημιές από κακοκαιρίες και δεν κατάφερε να πάρει αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ, παρότι συνεισφέρει στα έσοδά του Οργανισμού με δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο. Σήμερα παράγει δεκάδες ποιοτικά προϊόντα. Έχει δημιουργήσει ένα χρηματικό απόθεμα, το οποίο όμως το διατηρεί σε Ελληνικές Τράπεζες. και δεν θα το βγάλει στο εξωτερικό. Όπως ο ίδιος λέει, εδώ το δημιούργησε, εδώ θα το ξαναδημιουργήσει. Τί να το κάνει στα νησιά Κάυμαν. Είναι ένας πετυχημένος αγρότης χωρίς να είναι σάπιος αγροτοσυνδικαλισταράς.
Η άλλη Ελλάδα είναι δυνατή. Αρκεί να το αποφασίσουμε και να το θελήσουμε. Αρκεί να μην υποσχεθούμε τίποτα, αλλά να προτείνουμε σχέδιο και να ζητήσουμε δουλειά και μεγαλύτερη προσπάθεια. Αρκεί να μην πιστεύουμε τους παλαβούς που νομίζουν ότι όλα θα αλλάξουν με την κατάργηση των μνημονίων. Απαιτούνται άλλα πράγματα. Και πιστεύω ότι καλά πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται σ΄αυτό τον τόπο.
Σας καλώ να στηρίξετε με όλες σας τις δυνάμεις τη Δημοκρατική Αριστερά διότι δεν λέει τα εύκολα λόγια. Διότι γνωρίζει ότι η χώρα δεν μπορεί να σωθεί χωρίς παραγωγική αναδιάρθρωση με προτεραιότητα στην αξία της εργασίας μισθωτών και μικρών επιχειρηματιών και μικροαγροτών.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΠΑΥΛΟΣ
Υποψήφιος βουλευτής Αργολίδας με τη Δημοκρατική Αριστερά
