Κύριε Υπουργέ,
σκέφτηκα να σας γράψω μια επιστολή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως μαθητές καθημερινά στα σχολεία. Την ώρα που η Ελλάς καταρρέει λόγω της άθλιας οικονομίας της, το μεγαλύτερο πλήγμα το δέχεται η παιδεία λόγω έλλειψης βιβλίων, καθηγητών ακόμα και… κιμωλιών.
Τα παιδιά εδώ στο ΕΠΑΛ είναι παιδιά της επαρχίας. Δεν έχουν λεφτά ούτε για το λεωφορείο που για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα πληρώνανε· αλλά υπήρχαν παιδιά που δεν είχαν να πληρώσουν καθόλου και δεν έρχονταν σχολείο γι’ αυτό κάναμε πορεία και έπειτα κατάληψη.
Πιστεύω πως το να λέω αύριο μεθαύριο στα παιδιά μου πως οι εμπειρίες μου από το σχολείο είχαν να κάνουν με καταλήψεις και πορείες δηλαδή να τους μεταφέρω εμπειρίες από μια γενιά εξαθλιωμένων μαθητών χωρίς «Δωρεάν Παιδεία» θα ήταν ντροπή όχι μόνο για μένα αλλά για όλους εσάς που μας φέρατε σε αυτό το χάλι. Ξέρω πως αν η κατάσταση τώρα είναι χαοτική σε 10 χρόνια οι μαθητές στο σχολείο θα είναι ελάχιστοι, γι’ αυτό και χαίρομαι που φέτος αποφοιτώ που πρόλαβα και πήρα τη στοιχειώδη μόρφωση, γιατί οι επόμενες γενιές δεν θα είναι το «τυχερές» ώστε να μπορούν να έρθουν σχολείο.
Αν θέλετε η χώρα να πάει μπροστά, αρχίστε να επενδύετε στην παιδεία μας, σε μας, το μέλλον της Ελλάδας και όχι στις τράπεζες. Αν δεν κοιτάξουμε την Ιστορία μας και την Παιδεία μας, δεν θα πάμε μπροστά. Επίσης, οι νόμοι να υπέρ της νεολαίας και όχι υπέρ της ψεύτικης δημοκρατίας σας που πραγματικά είναι για τα σκουπίδια.
Θα ήθελα πάρα πολύ οι εμπειρίες μας από το σχολείο να ήταν καλύτερες από αυτές που ζήσαμε.
Βοηθήστε τους μαθητές να ορθοποδήσουν γιατί τα παιδιά της Ελλάδας χρειάζονται στήριξη και όχι οι τράπεζες. Και επαναλαμβάνω: το μέλλον της Ελλάδας κρύβεται στην Ιστορία της και την Παιδεία της. Αν προσπαθήσετε να αφανίστε αυτά τα δύο τότε να είστε σίγουρος ότι θα με ακούτε από τους δρόμους, όχι μέσα από μια επιστολή γεμάτη παράπονα γιατί η γενιά μου ακούει στο νόμο: «δράση – αντίδραση».
Νικόλας Λύκος,
μαθητής του Β2 του ΕΠΑΛ Ναυπλίου
σκέφτηκα να σας γράψω μια επιστολή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως μαθητές καθημερινά στα σχολεία. Την ώρα που η Ελλάς καταρρέει λόγω της άθλιας οικονομίας της, το μεγαλύτερο πλήγμα το δέχεται η παιδεία λόγω έλλειψης βιβλίων, καθηγητών ακόμα και… κιμωλιών.
Τα παιδιά εδώ στο ΕΠΑΛ είναι παιδιά της επαρχίας. Δεν έχουν λεφτά ούτε για το λεωφορείο που για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα πληρώνανε· αλλά υπήρχαν παιδιά που δεν είχαν να πληρώσουν καθόλου και δεν έρχονταν σχολείο γι’ αυτό κάναμε πορεία και έπειτα κατάληψη.
Πιστεύω πως το να λέω αύριο μεθαύριο στα παιδιά μου πως οι εμπειρίες μου από το σχολείο είχαν να κάνουν με καταλήψεις και πορείες δηλαδή να τους μεταφέρω εμπειρίες από μια γενιά εξαθλιωμένων μαθητών χωρίς «Δωρεάν Παιδεία» θα ήταν ντροπή όχι μόνο για μένα αλλά για όλους εσάς που μας φέρατε σε αυτό το χάλι. Ξέρω πως αν η κατάσταση τώρα είναι χαοτική σε 10 χρόνια οι μαθητές στο σχολείο θα είναι ελάχιστοι, γι’ αυτό και χαίρομαι που φέτος αποφοιτώ που πρόλαβα και πήρα τη στοιχειώδη μόρφωση, γιατί οι επόμενες γενιές δεν θα είναι το «τυχερές» ώστε να μπορούν να έρθουν σχολείο.
Αν θέλετε η χώρα να πάει μπροστά, αρχίστε να επενδύετε στην παιδεία μας, σε μας, το μέλλον της Ελλάδας και όχι στις τράπεζες. Αν δεν κοιτάξουμε την Ιστορία μας και την Παιδεία μας, δεν θα πάμε μπροστά. Επίσης, οι νόμοι να υπέρ της νεολαίας και όχι υπέρ της ψεύτικης δημοκρατίας σας που πραγματικά είναι για τα σκουπίδια.
Θα ήθελα πάρα πολύ οι εμπειρίες μας από το σχολείο να ήταν καλύτερες από αυτές που ζήσαμε.
Βοηθήστε τους μαθητές να ορθοποδήσουν γιατί τα παιδιά της Ελλάδας χρειάζονται στήριξη και όχι οι τράπεζες. Και επαναλαμβάνω: το μέλλον της Ελλάδας κρύβεται στην Ιστορία της και την Παιδεία της. Αν προσπαθήσετε να αφανίστε αυτά τα δύο τότε να είστε σίγουρος ότι θα με ακούτε από τους δρόμους, όχι μέσα από μια επιστολή γεμάτη παράπονα γιατί η γενιά μου ακούει στο νόμο: «δράση – αντίδραση».
Νικόλας Λύκος,
μαθητής του Β2 του ΕΠΑΛ Ναυπλίου
















