Στα νότια της κωμόπολης της Ασίνης και σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από την πόλη του Ναυπλίου, βρίσκεται το καθολικό της Βυζαντινής Μονής, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Τόσο ο πύργος όσο και τα υπόλοιπα κτίσματα του Μοναστηριού , πλην του καθολικού έχουν καταστραφεί, αποπνέοντας έναν αέρα ερήμωσης και εγκατάλειψης.
Η ύπαρξη ενός ψηλού πύργου στη συγκεκριμένη περιοχή μαρτυρεί τη σπουδαιότητα της τοποθεσίας την περίοδο της Ενετοκρατίας, καθώς από αυτό το σημείο είναι ορατός ο όρμος της παραλίας Καραθώνας στο Ναύπλιο. Ο ναός είναι κτισμένος περίπου 90 εκατοστά μέσα στο έδαφος, το οποίο είναι και επικλινές σε εκείνο το σημείο. Για αυτό το λόγο και ο επισκέπτης χρειάζεται να κατέβει 6 σκαλάκια για να μπει μέσα. Το εσωτερικό του ναού είναι αγιογραφημένο τους μεταβυζαντινούς χρόνους, αν και το μεταγενέστερο επίχρισμα έχει καλύψει κάποια σημεία. Μία κτητορική επιγραφή αναφέρει πως ο ναός ξαναγιογραφήθηκε το 1570, οπότε συμπεραίνεται ότι η Μονή θα λειτουργούσε και αρκετά χρόνια πιο πριν σε σχέση με αυτή χρονολογία. Η μονή λειτούργησε μέχρι το 1834, όπου και είχαν απομείνει μόνο 2 μοναχοί.
Κάθε χρόνο πλήθος κόσμου συρρέει στο παλιό αυτό Βυζαντινό μοναστήρι ,από κάθε άκρο της Αργολίδος. Την όλη συντήρηση του ναού καθώς και του περιβάλλοντος χώρου τον έχει ο ιερός ναός της Αγίας Παρασκευής στο Τσέλο Ναυπλίας. Ο ναός χρειάζεται άμεσα συντήρηση κυρίως στις αγιογραφίες του.
Τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσαν ο πρωτοπρεσβύτερος π. Αναστάσιος Ράπτης, ο π. Μάρκος Σούλτσε ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο κι ο Ιερέας π. Ραφαήλ Βουγιούκας.
Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε η λιτάνευση της ιερής εικόνας πέριξ της μονής.
