Καθ’ οδόν ο πρόεδρος κ. Διδασκάλου Σωκράτης, μας εδιάβασε το διήγημα του Μ. Μητσάκη
«το Φίλημα», λίαν συγκινητικό.
Μια φλόγα ζωντανή υπήρξε ο Παπαφλέσσας, όπου περνούσε πυρπολούσε ψυχές κινούσε τον δυναμισμό των Ελλήνων να επαναστατήσουν, να ελευθερωθούν από τον τούρκο δυνάστη. Όχι τυχαία τον ονόμασαν Μπουρλοτιέρη Ψυχών.
Θυελλώδης Προσωπικότης υπήρξε ο Παπαφλέσσας, με τις αρετές και τις κακίες στον υπερθετικό βαθμό αποτελεί ενσάρκωση της Αριστοτελικής «υπερβολής». Το μέτρο και η μεσότης δεν έχουν θέση στη Ζωή του. Για τους ξένους ήταν ένα έκτακτο φαινόμενο.
Αν και αναθρεμμένος στην αυστηρότητα της μοναστικής ζωής , ούτε ο ζήλος της θρησκείας, ούτε οι τοίχοι των μοναστηριών , μπόρεσαν να καταπνίξουν την ορμή για Ελευθερία. Βλέποντας την Ελλάδα κατεστραμμένη από τους Τούρκους , κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο η Επανάσταση μπορούσε να φέρει Ελευθερία , Δικαιοσύνη, Ανάσταση του Γένους. Μπήκε στη Φιλική Εταιρία, έγινε δραστήριος σε βαθμό υπερβολής, φλογερός κήρυκας ,θρασύς και παράτολμος, ζώστηκε το σπαθί και παρέσυρε τα νιάτα στη φλόγα του πολέμου.
Στον εμφύλιο του 1824, Υπουργός Εσωτερικών, αποφασίζει με τους άλλους συγκυβερνήτες να φυλακίσουν στην Ύδρα στον προφήτη Ηλία, τους «Αντάρτες» όπως τους ονόμασε ο Μαυροκορδάτος, δηλαδή τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους Καπετανέους, παρά το ότι μέχρι χθές ήταν φίλοι και συμπολεμιστές.
Όταν όμως ο Μπραϊμης έφθασε στο Ναυαρίνο, πρώτος αυτός ζήτησε την αμνηστία των φυλακισμένων, χωρίς να γίνει δεκτή η πρότασή του από την κυβέρνηση. Τότε πήρε όσα Παλικάρια μπορούσε και έφθασε στο Μανιάκι σε λίγες ημέρες.
Έγραψε γράμματα προς όλους τους Αρχηγούς να έλθουν εις βοήθειαν, μάταιος κόπος
Έμεινε μόνος με λίγα Παλικάρια στο Μανιάκι θυσιάστηκαν όλοι και ο Παπαφλέσσας.
Το Μανιάκι έκτοτε έγινε Βωμός Ελευθερίας , Ηρώον της Ελλάδος , Άγιον Βήμα της Πατρίδας μας. Κατά τον αρχαίο ρήτορα Δημοσθένη « Προς το τελευταίον εκβάν , έκστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Έτσι στο Ζυγό της Ιστορίας, το τελευταίον εκβάν του Παπαφλέσσα, η θυσία στο Μανιάκι τον εξαγνίζει στα μάτια μας, τον καθιστά ίνδαλμα, Ήρωα Ιδανικό , Άμεμπτο, Θείο.
Αυτό το Βωμό προσκυνήσαμε στις 20/ 04/ 2018 με πολλή συγκίνηση, περίσκεψη και θαυμασμό.
Η Προτομή του η Επιτύμβια στήλη και ο 20μετρος Οβελίσκος , θα κηρύττουν Ες Αεί το :
*Οι εντυπώσεις και οι Ιστορικές αναμνήσεις είναι του κ. Χρήστου Μανώλη που προκάλεσε η επίσκεψή μας στο Μανιάκι την 20η Απριλιου 2018
Όταν όμως ο Μπραϊμης έφθασε στο Ναυαρίνο, πρώτος αυτός ζήτησε την αμνηστία των φυλακισμένων, χωρίς να γίνει δεκτή η πρότασή του από την κυβέρνηση. Τότε πήρε όσα Παλικάρια μπορούσε και έφθασε στο Μανιάκι σε λίγες ημέρες.
Έγραψε γράμματα προς όλους τους Αρχηγούς να έλθουν εις βοήθειαν, μάταιος κόπος
Έμεινε μόνος με λίγα Παλικάρια στο Μανιάκι θυσιάστηκαν όλοι και ο Παπαφλέσσας.
Το Μανιάκι έκτοτε έγινε Βωμός Ελευθερίας , Ηρώον της Ελλάδος , Άγιον Βήμα της Πατρίδας μας. Κατά τον αρχαίο ρήτορα Δημοσθένη « Προς το τελευταίον εκβάν , έκστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Έτσι στο Ζυγό της Ιστορίας, το τελευταίον εκβάν του Παπαφλέσσα, η θυσία στο Μανιάκι τον εξαγνίζει στα μάτια μας, τον καθιστά ίνδαλμα, Ήρωα Ιδανικό , Άμεμπτο, Θείο.
Αυτό το Βωμό προσκυνήσαμε στις 20/ 04/ 2018 με πολλή συγκίνηση, περίσκεψη και θαυμασμό.
Η Προτομή του η Επιτύμβια στήλη και ο 20μετρος Οβελίσκος , θα κηρύττουν Ες Αεί το :
«ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΜΟΝΟΕΙΤΑΙ»
*Οι εντυπώσεις και οι Ιστορικές αναμνήσεις είναι του κ. Χρήστου Μανώλη που προκάλεσε η επίσκεψή μας στο Μανιάκι την 20η Απριλιου 2018
