Την ώρα που στο Ναύπλιο ο ήλιος μας αποχαιρετά, μοιάζει να συμβαίνει κάτι μαγικό με τη φύση να ζωγραφίζει με τα πιο απίθανα χρώματα.
Μυριάδες πορφυροκόκκινες πινελιές βάφουν τον ορίζοντα, φωτίζουν απόκοσμα τα νερά του Αργολικού κόλπου και τρυπούν τα δαντελένια σύννεφα…
Ο ήλιος βουτά στο πέλαγος για να ξεδιψάσει και κρύβεται σαν κυνηγημένο πουλί πίσω από λόφους και βουνοκορφές.
Ο χρόνος μοιάζει να παγώνει, σαν να θέλει να κρατήσει για πάντα αυτή την εικόνα ζωντανή. Τις στιγμές αυτές τα λόγια περισσεύουν. Η σκέψη αφήνεται σε ταξίδια νοερά.
Την ώρα του δειλινού στο Ναύπλιο τα μάτια και η ψυχή δύσκολα θα χορτάσουν την τόση ομορφιά.
