Η σύγχρονη κοινωνία βιώνει μία πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση και η κυβέρνηση συνεχίζει να παραμένει προσκολλημένη στις δικές της ιδεοληψίες. Δύο μήνες μετά την ανάληψη της ατομικής ευθύνης του καθενός μας, ακόμη περιμένουμε να δούμε τις ευθύνες που ανέλαβε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση πρωτίστως της υγειονομικής κρίσης και εν συνεχεία της οικονομικής.
Ακόμη περιμένουμε να δούμε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που τάχα θα προσλάμβανε για να στηρίξει το σύστημα υγείας. Αντί προσλήψεων, παρακολουθούμε να μετακινεί ιατρικό προσωπικό σε σημεία αιχμής και να μην πληρώνει ούτε τις υπερωρίες τους. Ακόμη περιμένουμε να δούμε τις καινούργιες ΜΕΘ, που θα πρέπει να φτιαχτούν, για να αντιμετωπίσουμε ένα δεύτερο κύμα του ιού το φθινόπωρο. Αντί αυτού, βλέπουμε να διατίθενται τεράστια ποσά για ενοικίαση ιδιωτικών κλινών και ΜΕΘ. Αντί για τεστ, που θα πρέπει να ξεκινήσουν να γίνονται σε όλο τον πληθυσμό, μας προτρέπει να χρησιμοποιούμε τις μάσκες για τις μετακινήσεις μας, προτείνοντάς το ίσως με καθυστέρηση, αφού φαίνεται ότι δεν είχαν προλάβει να φτιαχτούν τα εργοστάσια των φίλων και «κολλητών» της.
Αντί να στελεχώσει με προσωπικό όλες τις υπηρεσίες αιχμής, για την αντιμετώπιση αυτής της πολυδιάστατης κρίσης, φορτώνει τα βάρη στο ήδη επιβαρυμένο ανθρώπινο δυναμικό του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αυτό επιχειρεί και με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ-Τεύχος Α’ Αρ. Φ. 90/1-5-2020), με την οποία ζητά από τους δήμους να προσφέρουν το εργατικό προσωπικό καθαριότητας στην κάλυψη των μεγάλων αναγκών για τον καθαρισμό των σχολείων, εν όψει της επανεκκίνησης λειτουργίας της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Με το κλείσιμο των σχολικών μονάδων, στις σχολικές καθαρίστριες ανατέθηκαν καθήκοντα καθαριότητας εσωτερικών χώρων άλλων δημοτικών κτιρίων. Με το άνοιγμα των σχολικών μονάδων θα πρέπει το σύνολο των σχολικών καθαριστριών να επιστρέψει στα καθήκοντά του. Είναι η ώρα, η κυβέρνηση να αναγνωρίσει την αυξημένη ανάγκη καθαριότητας των σχολικών κτιρίων, μιας υπηρεσίας ιδιαίτερα κρίσιμης για την υγεία των παιδιών, όχι μόνο σήμερα αλλά διαχρονικά, να προχωρήσει τώρα στη μονιμοποίηση των σχολικών καθαριστριών που εργάζονται ως συμβασιούχοι σε συνθήκες εκμετάλλευσης ακόμη και 20 χρόνια, πολλές φορές σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, με μισό μισθό και μισή ασφάλιση. Οι ανάγκες είναι πάγιες, διαρκείς και πρέπει να καλύπτονται με μόνιμο προσωπικό.
Επίσης θα πρέπει τώρα η κυβέρνηση να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και υγιεινής όλων των καθαριστριών στις σχολικές μονάδες. Χαρακτηριστική είναι η κραυγή αγωνίας αυτών των ανθρώπων, όπως αποτυπώθηκε στην επιστολή 29 σωματείων σχολικών καθαριστριών προς τους υπουργούς παιδείας και εσωτερικών. Όπως αναφέρουν στην επιστολή τους, «στρατευτήκαμε όπου μας χρειάστηκε η πολιτεία στη μάχη του αντιικού αγώνα, δίχως όμως να παράσχονται τα απαιτούμενα Μέσα Ατομικής Προστασίας, δίχως να έχουμε δικαίωμα στη λήψη αναρρωτικών αδειών, αδειών μητρότητας, αδειών ειδικού σκοπού, δίχως δικαίωμα απαλλαγής από τα καθήκοντα ως άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες κατηγορίες. Μέχρι και άτομα καρκινοπαθή εξαναγκάζονταν να απασχολούνται καθημερινά αμέσως μετά τις χημειοθεραπείες, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους. Κι όλα αυτά για 33€ ανά σχολική αίθουσα το μήνα, δίχως πρόσβαση σε κανένα εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα».
Τώρα να αναλάβει η κυβέρνηση τις ευθύνες της και να μονιμοποιήσει με πλήρη απασχόληση τους εργαζόμενους στον καθαρισμό σχολικών μονάδων, παρέχοντάς τους όλα τα απαραίτητα μέσα για την υγιεινή και ασφάλειά τους.
Αντί να στελεχώσει με προσωπικό όλες τις υπηρεσίες αιχμής, για την αντιμετώπιση αυτής της πολυδιάστατης κρίσης, φορτώνει τα βάρη στο ήδη επιβαρυμένο ανθρώπινο δυναμικό του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αυτό επιχειρεί και με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ-Τεύχος Α’ Αρ. Φ. 90/1-5-2020), με την οποία ζητά από τους δήμους να προσφέρουν το εργατικό προσωπικό καθαριότητας στην κάλυψη των μεγάλων αναγκών για τον καθαρισμό των σχολείων, εν όψει της επανεκκίνησης λειτουργίας της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Με το κλείσιμο των σχολικών μονάδων, στις σχολικές καθαρίστριες ανατέθηκαν καθήκοντα καθαριότητας εσωτερικών χώρων άλλων δημοτικών κτιρίων. Με το άνοιγμα των σχολικών μονάδων θα πρέπει το σύνολο των σχολικών καθαριστριών να επιστρέψει στα καθήκοντά του. Είναι η ώρα, η κυβέρνηση να αναγνωρίσει την αυξημένη ανάγκη καθαριότητας των σχολικών κτιρίων, μιας υπηρεσίας ιδιαίτερα κρίσιμης για την υγεία των παιδιών, όχι μόνο σήμερα αλλά διαχρονικά, να προχωρήσει τώρα στη μονιμοποίηση των σχολικών καθαριστριών που εργάζονται ως συμβασιούχοι σε συνθήκες εκμετάλλευσης ακόμη και 20 χρόνια, πολλές φορές σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, με μισό μισθό και μισή ασφάλιση. Οι ανάγκες είναι πάγιες, διαρκείς και πρέπει να καλύπτονται με μόνιμο προσωπικό.
Επίσης θα πρέπει τώρα η κυβέρνηση να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και υγιεινής όλων των καθαριστριών στις σχολικές μονάδες. Χαρακτηριστική είναι η κραυγή αγωνίας αυτών των ανθρώπων, όπως αποτυπώθηκε στην επιστολή 29 σωματείων σχολικών καθαριστριών προς τους υπουργούς παιδείας και εσωτερικών. Όπως αναφέρουν στην επιστολή τους, «στρατευτήκαμε όπου μας χρειάστηκε η πολιτεία στη μάχη του αντιικού αγώνα, δίχως όμως να παράσχονται τα απαιτούμενα Μέσα Ατομικής Προστασίας, δίχως να έχουμε δικαίωμα στη λήψη αναρρωτικών αδειών, αδειών μητρότητας, αδειών ειδικού σκοπού, δίχως δικαίωμα απαλλαγής από τα καθήκοντα ως άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες κατηγορίες. Μέχρι και άτομα καρκινοπαθή εξαναγκάζονταν να απασχολούνται καθημερινά αμέσως μετά τις χημειοθεραπείες, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους. Κι όλα αυτά για 33€ ανά σχολική αίθουσα το μήνα, δίχως πρόσβαση σε κανένα εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα».
Τώρα να αναλάβει η κυβέρνηση τις ευθύνες της και να μονιμοποιήσει με πλήρη απασχόληση τους εργαζόμενους στον καθαρισμό σχολικών μονάδων, παρέχοντάς τους όλα τα απαραίτητα μέσα για την υγιεινή και ασφάλειά τους.
