Στις 9 Νοεμβρίου, εορτή του Αγίου Νεκταρίου Αρχιεπισκόπου Πενταπόλεως του εν Αιγίνης του θαυματουργού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδας κ. Νεκτάριος άγει τα σεπτά ονομαστήρια του.
Κατά την θεία λειτουργία έψαλλε ο πρωτοψάλτης και αντιδήμαρχος Ναυπλίου Κωνσταντίνος Ρούτουλας . Το θεία κήρυγμα έκανε ο γενικός αρχιερατικός της Μητροπόλεως Αργολίδας πρωτοπρεσβύτερος π. Πέτρος Αθανασόπουλος.
Νεκταρίου του Σεβασμιωτάτου και θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, της αγιωτάτης Μητροπόλεως Αργολίδος, ημών δε πατρός και ποιμενάρχου πολλά τα έτη."
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας ο εφημέριος του Ναού π. Κωνσταντίνος Οικονόμου εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου και των πιστών , ευχήθηκε στον Μητροπολίτη έτη πολλά και του δώρισε μία αρχιερατική στολή *άμφιο επισκόπου) .Ακολούθησε κέρασμα στο αρχονταρίκι του ναού .
Κατόπιν ο Μητροπολίτης δέχθηκε ευχές στο επισκοπείο . Ευχάριστη έκπληξη για τον Μητροπολίτη Νεκτάριο η επίσκεψη μαθητών του πρώτου Γυμνασίου Ναυπλίου μαζί με τους καθηγητές τους και συζήτησαν πως ένας συγγραφέας γράφει ένα βιβλίο. Τα παιδιά ευχήθηκαν στο Σεβασμιωτατο για την ονομαστική του εορτή , και ανανέωσαν το ραντεβού τους για την επόμενη φορά.
Άγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αιγύπτου
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου.
Στα κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου.
Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο. Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.
Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.
Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.).
Διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.).
Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε.
Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή.
Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.
Πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
