Η έρευνα αυτή αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πενταετούς ερευνητικού προγράμματος που ξεκίνησε το 2022, ως συνέχεια της πιλοτικής έρευνας του 2021.
Το πρόγραμμα είναι μια συνεργασία μεταξύ της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών, του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ και της εταιρείας Nordic Maritime Group.
Κύρια Ευρήματα και Εστίαση της Έρευνας
Η έρευνα επικεντρώθηκε στην εξέταση μιας μεγάλης τεχνητής λιμενικής εγκατάστασης ανατολικά της θέσης Καστράκι. Η κύρια κατασκευή αποτελείται από ένα τεχνητό πλάτωμα σε αβαθή ύδατα, πάνω στο οποίο διακρίνονται δωμάτια και κτηριακές δομές, πιθανόν οικίες. Τα κατάλοιπα αυτά καταγράφηκαν με φωτογραμμετρία κατά την ερευνητική περίοδο του 2022, καθώς χρειάζονταν περαιτέρω διερεύνηση.
Το 2024, η έρευνα επικεντρώθηκε στον πυθμένα της θάλασσας κοντά στο βορειοδυτικό άκρο του τεχνητού πλατώματος, όπου αυτό σώζεται σε καλή κατάσταση και έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό το αρχικό του σχήμα. Η ανασκαφική τομή κάλυψε έκταση 16 τ.μ. και αποκάλυψε σημαντικά κατάλοιπα της λιθόκτιστης λιμενικής εγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένων πεσμένων λίθων και κατεργασμένων δομικών υλικών. Τα πιο σημαντικά ευρήματα περιλαμβάνουν όστρακα αμφορέα και ένα θραυσμένο αγγείο στον τομέα 4Α, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη χρονολόγηση της κατασκευής.
Κύρια Ευρήματα και Εστίαση της Έρευνας
Η έρευνα επικεντρώθηκε στην εξέταση μιας μεγάλης τεχνητής λιμενικής εγκατάστασης ανατολικά της θέσης Καστράκι. Η κύρια κατασκευή αποτελείται από ένα τεχνητό πλάτωμα σε αβαθή ύδατα, πάνω στο οποίο διακρίνονται δωμάτια και κτηριακές δομές, πιθανόν οικίες. Τα κατάλοιπα αυτά καταγράφηκαν με φωτογραμμετρία κατά την ερευνητική περίοδο του 2022, καθώς χρειάζονταν περαιτέρω διερεύνηση.
Το 2024, η έρευνα επικεντρώθηκε στον πυθμένα της θάλασσας κοντά στο βορειοδυτικό άκρο του τεχνητού πλατώματος, όπου αυτό σώζεται σε καλή κατάσταση και έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό το αρχικό του σχήμα. Η ανασκαφική τομή κάλυψε έκταση 16 τ.μ. και αποκάλυψε σημαντικά κατάλοιπα της λιθόκτιστης λιμενικής εγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένων πεσμένων λίθων και κατεργασμένων δομικών υλικών. Τα πιο σημαντικά ευρήματα περιλαμβάνουν όστρακα αμφορέα και ένα θραυσμένο αγγείο στον τομέα 4Α, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη χρονολόγηση της κατασκευής.
Μελλοντικές Εργασίες
Το επόμενο βήμα θα είναι η διενέργεια μίας ή δύο τομών στην κορυφή του πλατώματος. Η ανασκαφή θα γίνει χειρωνακτικά, και τα ιζήματα θα αφαιρεθούν με βυθοκόρηση. Τυχόν αντικείμενα και οικοδομικά κατάλοιπα θα καταγραφούν in situ με φωτογραμμετρία. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευθούν στο επιστημονικό περιοδικό των Σουηδικών Ινστιτούτων Αθηνών και Ρώμης, Opuscula, καθώς και σε άλλα επιστημονικά περιοδικά.
Ομάδα Έρευνας
Η διεύθυνση της έρευνας από ελληνικής πλευράς είχε η Δρ Παναγιώτα Γαλιατσάτου, καταδυόμενη αρχαιολόγος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, και από σουηδικής πλευράς η καθηγήτρια Ann-Louise Schallin (επιστημονική διευθύντρια, Πανεπιστήμιο Στοκχόλμης) και ο Δρ Niklas Eriksson (διευθυντής πεδίου, Πανεπιστήμιο Στοκχόλμης). Στην ομάδα συμμετείχαν επίσης η Αικατερίνη Ταγωνίδου, καταδυόμενη αρχιτέκτονας-μηχανικός στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, ο Θεμιστοκλής Τρουπάκης, καταδυόμενος ΤΕ Μηχανικών, ο BA Jens Lindström από τη Nordic Maritime Group και ο MA Staffan Von Arbin από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ.
Η έρευνα αυτή προσφέρει νέες πληροφορίες για την ιστορία και τη χρήση της λιμενικής εγκατάστασης, ενισχύοντας την κατανόηση μας για την αρχαία Ασίνη και τη σημασία της ως λιμενικού κέντρου κατά τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους.
Το επόμενο βήμα θα είναι η διενέργεια μίας ή δύο τομών στην κορυφή του πλατώματος. Η ανασκαφή θα γίνει χειρωνακτικά, και τα ιζήματα θα αφαιρεθούν με βυθοκόρηση. Τυχόν αντικείμενα και οικοδομικά κατάλοιπα θα καταγραφούν in situ με φωτογραμμετρία. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευθούν στο επιστημονικό περιοδικό των Σουηδικών Ινστιτούτων Αθηνών και Ρώμης, Opuscula, καθώς και σε άλλα επιστημονικά περιοδικά.
Ομάδα Έρευνας
Η διεύθυνση της έρευνας από ελληνικής πλευράς είχε η Δρ Παναγιώτα Γαλιατσάτου, καταδυόμενη αρχαιολόγος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, και από σουηδικής πλευράς η καθηγήτρια Ann-Louise Schallin (επιστημονική διευθύντρια, Πανεπιστήμιο Στοκχόλμης) και ο Δρ Niklas Eriksson (διευθυντής πεδίου, Πανεπιστήμιο Στοκχόλμης). Στην ομάδα συμμετείχαν επίσης η Αικατερίνη Ταγωνίδου, καταδυόμενη αρχιτέκτονας-μηχανικός στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, ο Θεμιστοκλής Τρουπάκης, καταδυόμενος ΤΕ Μηχανικών, ο BA Jens Lindström από τη Nordic Maritime Group και ο MA Staffan Von Arbin από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ.
Η έρευνα αυτή προσφέρει νέες πληροφορίες για την ιστορία και τη χρήση της λιμενικής εγκατάστασης, ενισχύοντας την κατανόηση μας για την αρχαία Ασίνη και τη σημασία της ως λιμενικού κέντρου κατά τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους.
