Όμως, η Εκκλησία μάς καλεί να κάνουμε κάτι βαθύτερο από το να διακοσμήσουμε το σπίτι μας: να προετοιμάσουμε τη Φάτνη της καρδιάς μας.
Τι αλήθεια κρύβει, λοιπόν, αυτή η ταπεινή σπηλιά που πρόκειται να υποδεχθεί το Θείο Βρέφος;
Σε λίγες ημέρες, οι καμπάνες θα ηχήσουν τον ερχομό του Θείου Μυστηρίου. Θα εορτάσουμε τη Θεία Κένωση δηλαδή τη μεγαλύτερη πράξη ταπείνωσης και αγάπης του Θεού.
Σκεφτείτε: Ο Θεός, ο Άχρονος, ο Άπειρος, ο Δημιουργός των Γαλαξιών — Αυτός που η Ύπαρξή Του είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη σκέψη — αποφασίζει να γίνει Παιδί. Να περιορίσει το άπειρο Μέγεθός Του σε μια μήτρα, σε μια φάτνη. Ο Ίδιος ο Λόγος του Θεού, δια του Οποίου τα πάντα έγιναν, τώρα έρχεται ως Βρέφος, όχι σε παλάτι, αλλά σε μια σκοτεινή σπηλιά. Είναι η υπέρβαση της λογικής, η απόδειξη ότι η Θεία Αγάπη δεν γνωρίζει όρια, παρά μόνο το απολωλός πρόβατο, τον άνθρωπο. Η Ενσάρκωση δεν είναι απλή ιστορική ανάμνηση, είναι η ριζική ανακαίνιση και σωτηρία της ανθρώπινης φύσης από τη φθορά και τον θάνατο. Ο Θεός έγινε ό,τι είμαστε, για να γίνουμε εμείς ό,τι είναι Εκείνος.
Και ποιο είναι το μήνυμα για εμάς, που ζούμε στην εποχή της υλικής αφθονίας και της πνευματικής φτώχειας;
Η Φάτνη είναι μια σιωπηλή πρόσκληση για εσωτερική αλλαγή. Ο κόσμος μας λαχταρά τη δόξα, την εξουσία, την αναγνώριση, αλλά ο Χριστός επιλέγει τη σκοτεινή σπηλιά, τη φτώχεια, την αφάνεια. Μας διδάσκει ότι η Αλήθεια δεν βρίσκεται στον θρόνο, αλλά στην
Ταπείνωση. Ενώ ολόκληρη η προετοιμασία των ημερών μας σπρώχνει στον καταναλωτισμό και τον εξωτερικό θόρυβο, ο Χριστός μάς καλεί σε σιωπή και εσωτερική περισυλλογή. Μας καλεί να γκρεμίσουμε τα απρόσιτα κάστρα του εγωισμού μας, την προσκόλληση στα υλικά, την αλαζονική μας αυτάρκεια, και να γίνουμε κι εμείς μικροί και ταπεινοί, ώστε το Θείο Φως Του να μπορέσει να χωρέσει. Αυτή η Φάτνη είναι η Ελπίδα μας. Σε μια εποχή που κυριαρχεί ο φόβος, η μοναξιά και οι διχασμοί, ο Χριστός έρχεται ως ο Ειρηνοποιός, ως η Αληθινή Ελευθερία. Ο ερχομός Του μας ψιθυρίζει ότι η Αγάπη είναι η μόνη σταθερά σε έναν κόσμο που ρέει και καταρρέει.
Αγαπητοί μου, αυτές τις τελευταίες ημέρες της αναμονής, ας ετοιμάσουμε τον τόπο. Ας τακτοποιήσουμε την ψυχή μας με τη Μετάνοια και την Εξομολόγηση, ώστε η καρδιά μας να μη μοιάζει με κρύο πανδοχείο. Ας γονατίσουμε, όπως οι ποιμένες, με απλότητα. Ας ετοιμάσουμε τα δώρα μας, όπως οι Μάγοι: τον χρυσό της πίστης μας, τον λίβανο της προσευχής μας, και τη σμύρνα της συγχώρεσης και της εν Χριστώ αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Ας γίνει η καρδιά μας η ζεστή φάτνη, καθαρή και έτοιμη να υποδεχθεί τον Ενανθρωπήσαντα Θεό την ώρα της Γέννησής Του.
Σε λίγες ημέρες, οι καμπάνες θα ηχήσουν τον ερχομό του Θείου Μυστηρίου. Θα εορτάσουμε τη Θεία Κένωση δηλαδή τη μεγαλύτερη πράξη ταπείνωσης και αγάπης του Θεού.
Σκεφτείτε: Ο Θεός, ο Άχρονος, ο Άπειρος, ο Δημιουργός των Γαλαξιών — Αυτός που η Ύπαρξή Του είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη σκέψη — αποφασίζει να γίνει Παιδί. Να περιορίσει το άπειρο Μέγεθός Του σε μια μήτρα, σε μια φάτνη. Ο Ίδιος ο Λόγος του Θεού, δια του Οποίου τα πάντα έγιναν, τώρα έρχεται ως Βρέφος, όχι σε παλάτι, αλλά σε μια σκοτεινή σπηλιά. Είναι η υπέρβαση της λογικής, η απόδειξη ότι η Θεία Αγάπη δεν γνωρίζει όρια, παρά μόνο το απολωλός πρόβατο, τον άνθρωπο. Η Ενσάρκωση δεν είναι απλή ιστορική ανάμνηση, είναι η ριζική ανακαίνιση και σωτηρία της ανθρώπινης φύσης από τη φθορά και τον θάνατο. Ο Θεός έγινε ό,τι είμαστε, για να γίνουμε εμείς ό,τι είναι Εκείνος.
Και ποιο είναι το μήνυμα για εμάς, που ζούμε στην εποχή της υλικής αφθονίας και της πνευματικής φτώχειας;
Η Φάτνη είναι μια σιωπηλή πρόσκληση για εσωτερική αλλαγή. Ο κόσμος μας λαχταρά τη δόξα, την εξουσία, την αναγνώριση, αλλά ο Χριστός επιλέγει τη σκοτεινή σπηλιά, τη φτώχεια, την αφάνεια. Μας διδάσκει ότι η Αλήθεια δεν βρίσκεται στον θρόνο, αλλά στην
Ταπείνωση. Ενώ ολόκληρη η προετοιμασία των ημερών μας σπρώχνει στον καταναλωτισμό και τον εξωτερικό θόρυβο, ο Χριστός μάς καλεί σε σιωπή και εσωτερική περισυλλογή. Μας καλεί να γκρεμίσουμε τα απρόσιτα κάστρα του εγωισμού μας, την προσκόλληση στα υλικά, την αλαζονική μας αυτάρκεια, και να γίνουμε κι εμείς μικροί και ταπεινοί, ώστε το Θείο Φως Του να μπορέσει να χωρέσει. Αυτή η Φάτνη είναι η Ελπίδα μας. Σε μια εποχή που κυριαρχεί ο φόβος, η μοναξιά και οι διχασμοί, ο Χριστός έρχεται ως ο Ειρηνοποιός, ως η Αληθινή Ελευθερία. Ο ερχομός Του μας ψιθυρίζει ότι η Αγάπη είναι η μόνη σταθερά σε έναν κόσμο που ρέει και καταρρέει.
Αγαπητοί μου, αυτές τις τελευταίες ημέρες της αναμονής, ας ετοιμάσουμε τον τόπο. Ας τακτοποιήσουμε την ψυχή μας με τη Μετάνοια και την Εξομολόγηση, ώστε η καρδιά μας να μη μοιάζει με κρύο πανδοχείο. Ας γονατίσουμε, όπως οι ποιμένες, με απλότητα. Ας ετοιμάσουμε τα δώρα μας, όπως οι Μάγοι: τον χρυσό της πίστης μας, τον λίβανο της προσευχής μας, και τη σμύρνα της συγχώρεσης και της εν Χριστώ αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Ας γίνει η καρδιά μας η ζεστή φάτνη, καθαρή και έτοιμη να υποδεχθεί τον Ενανθρωπήσαντα Θεό την ώρα της Γέννησής Του.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!
