35+1 «Παραδοσιακά παιχνίδια της Ερμιόνης»

Θα μπορούσατε να διαβάσετε, να παρακολουθήσετε ή ακόμη και να παίξετε τζίτζι, χιαστό, πίλζες, φούσια; Είναι θέμα ηλικίας; Μάλλον όχι! 

Με μια σακολέβα κρανιδιώτικη

Τη μέρα του Αγίου Στεφάνου 27 Δεκενβρίου1920, ο καπετάν Μιχάλης Λάμπρου ταξίδευε με το καράβι του στον Γασκαϊκό Κόλπο ή αλλιώς Μπέι Μπίσκι (βορειοδυτικά της Ισπανίας), που λόγω της συχνής εκεί θαλασσοταραχής τον ονομάζουν «ο τάφος των καραβιών».

"Performing Space – Argolida": Αγγλόφωνο διεθνές συνέδριο θεατρικών σπουδών και έρευνας στο Ναύπλιο

(από δεξιά: Ευτ. Πυροβολάκης – Επιστ. Υπεύθυνος, Χρ. Ζώνιου – Οργανωτική Επιτροπή &  Pablo Berzal Cruz – Συντονιστής)

Άρχισε για δεύτερη συνεχή χρονιά ένα από τα σημαντικότερα αγγλόφωνα διεθνή συνέδρια θεατρικών σπουδών και έρευνας στο Ναύπλιο.

Άργος - Abbeville: Εορτασμοί για τα 30 χρόνια αδελφοποίησης

Οι φωτογραφίες που βλέπετε δεν είναι από κάποιο ελληνικό προξενείο ή πρεσβεία στο εξωτερικό. Όχι, Όχι! Είναι το Δημαρχείο της όμορφης πόλης του γαλλικού βορρά, της Abbeville, σημαιοστολισμένο με τα χρώματα της Ελλάδας στους περσινούς εορτασμούς (2022) για την αδελφοποίηση της πόλης με το Άργος.

3 Μαΐου 1993: Άργος - Abbeville

Jean-Francois Cocquet (πρ. Αντιδήμαρχος) : «Το παρελθόν έχει αξία μόνο σε σχέση με το παρόν»

Τι θα μπορούσε να ήταν η αδελφοποίηση μεταξύ δυο πόλεων με μεγάλη ιστορία εκτός από περιστασιακό γεγονός; Όταν το Μάιο 1993 μαζί με τις εορταστικές εκδηλώσεις του πολιούχου της πόλης του Άργους Αγ. Πέτρου, επικυρωνόταν από τον αείμνηστο Δήμαρχο Δημ. Παπανικολάου η αδελφοποίηση των δυο πόλεων, οι προσδοκίες ήταν μεγάλες και η πίστη σε μια κοινή πορεία ακόμη μεγαλύτερη. 

"Από το μπαλκόνι τ’Αναπλιού": Ψηλά στο λόφο της Πρόνοιας - Σταύρωση και Ανάσταση (μέρος 5ο)

«Γεννηθήκαμε», γράφει στον «Απρίλη» του ο Άγγελος Τερζάκης, «αρχίσαμε να μεγαλώνουμε κι εμείς, στο απλοϊκό τούτο όνειρο της ιστορίας. Η παράδοση περνούσε επίμονη κι’ άγρυπνη από τα στόματα των γενεών..» Ο Α. Τερζάκης μας δίνει έτσι μια όμορφη περιγραφή της πασχαλινής πιτσιρικαρίας στο Ναύπλιο, στην ενορία του:

Από το μπαλκόνι τ’Αναπλιού: Ο ανήφορος της Μεγαλοβδομάδας στην Ευαγγελίστρια Ναυπλίου (μέρος 4ο)

Τ’Ανάπλι όπως εγώ το γνώρισα, ήταν πάντα μια πολιτεία που συντηρούσε τη συνύπαρξη του αρχαίου κόσμου με τον χριστιανικό. Εκείνο που θαύμαζα, ήταν η υπέροχη μεταμορφωτική και αναγεννητική δύναμη της ελληνικής παράδοσης που σφυρηλατεί η ελληνική ψυχή. (…)

Από το μπαλκόνι τ’Αναπλιού: "Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ στον Ι.Ν.Ευαγγελίστριας Πρόνοιας" (μέρος 3ο)

Σ’ Εσένα Θεοτόκε, την Υπέρμαχο Στρατηγό, μ’ ευγνωμοσύνη η Πόλη σου αποδίδει τη νίκη. Και σου αναπέμπει θερμές ευχαριστίες, επειδή (με τη δική σου επέμβαση) λυτρωθήκαμε απ’ τις συμφορές. Εσύ όμως που η δύναμή σου είναι ακατανίκητη, ελευθέρωσε κι εμένα (την Πόλη σου) από κάθε είδους κινδύνους, για να σου αναφωνώ: Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.