Θεοδόσης Σπαντιδέας: Ζήλεψα… τον Παναγιώτη και τον Δημήτρη…

Το βράδυ της Κυριακής 6 Σεπτεμβρίου 2020 κίνησα (δίχως μεγάλο ενθουσιασμό ομολογώ) για το Βουλευτικό…

Όταν η ποίηση παντρεύεται την τέχνη… την εικαστική τέχνη… (ή την εικασία)

Από τις 3 μέχρι τις 31 Αυγούστου 2020, στον πεζόδρομο της Β. Κωνσταντίνου (μπροστά από το Δεσποτικό για όσους γνωρίζουν), εκθέτουν τα έργα τους και εκτίθενται 14 εικαστικοί…

Θεοδόσης Σπαντιδέας: Στην πόλη μας, εδώ και χρόνια, συμβαίνει κάτι μοναδικό και ουσιαστικό…

Πώς το είπε ο δάσκαλος (όποιος κι αν ήτανε)… ΄΄Αν θέλεις να είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος διάβασε ένα βιβλίο την ημέρα…΄΄.

Περί "εξουσίας"… και "ηγεσίας" - Λεπτές εννοιολογικές αποχρώσεις…

Κάποιοι από τους αναγνώστες του κειμένου που ακολουθεί μάλλον θα πλήξουν γιατί ο τίτλος (και τα γραφόμενα) φαίνονται τόσο αυτονόητα, οικεία και μελετημένα… έτσι, τους προτείνω να μην συνεχίσουν την ανάγνωση… Κάποιοι άλλοι αναγνώστες μπορεί να βρουν μερικά ψήγματα ενδιαφέροντος… Ίσως κάποιοι προβληματιστούν… σε αυτούς προτείνω να συνεχίσουν την ανάγνωση…

"Εδώ Λυγουριό": Δραγώνας ή Γιάννης Σαρρής

Το βράδυ της Κυριακής 19 Ιουλίου 2020 ο χρόνος ήταν πολύ στενός για να χωρέσει την πληθωρική προσωπικότητα και το έργο του Δραγώνα (ζήλεψα λίγο για την πόλη που γεννά τέτοιους άνδρες).

Περί πολιτικής (πάνω σ΄ ένα ξένο κείμενο)

΄΄… εμείς οι Έλληνες, ως λαός, εδώ και δεκαετίες, διερχόμαστε μια παρατεταμένη περίοδο πλήρους αντιστροφής των αξιών. Το ασήμαντο το ονομάζουμε σημαντικό, το ΄΄λίγο΄΄ το νομίζουμε ΄΄πολύ΄΄… 

Ημιτελής (;) νηός πλεύση

Μελέτη της επιστήμης είνε ο κανόνας. Της ποίησης, η εξαίρεση…

Είνε εξαίρεση η πόλη Αυτή. Ποιος θα μπορούσε να την περιγράψει, να την αφηγηθεί… Ποιος θα μπορούσε να γράψει για την επίσκεψη που έμεινε μισή, αναμένοντας τις άλλες μισές της… Ποιος θα μπορούσε να περιγράψει το όνειρο, τη μαγεμένη και μαγική πόλη… εκτός από κείνον που του δίνεται ερωμένη… Μοναδική και πιστή ερωμένη, που ορχείται αραχνοφορούσα νεράιδα μπρος στον καλό της. Ζωντανή. Πλέουσα στην αχλύ του μύθου.

Ξένος απέναντι στην οθόνη του κινητού

στον γιώργο (και σε μας)

συναντήθηκαν σε μια στροφή

καθώς τους κυνηγούσε

η ανάγκη