"Σχοινοβάτης" στον Νικόλα Ταρατόρη

Έρχομαι από μακριά

διασχίζω την γέφυρα
κρατώντας βαθιές τις ρίζες
και το υψωμένο μου χέρι
να σταματά τον ήλιο

Η μουσική παιδεία στ΄Ανάπλι συνέχεται …

για τον φίλο Λευτέρη       

Αυτή τη δομή της μουσικής… Πώς να την συλλάβω; Πώς να την δέσω με την συμμετρία της επιθυμίας και της απόλαυσης;

Θεοδόσης Σπαντιδέας: Δεν είνε* η κατάληψη ο μόνος δρόμος…

Μεγάλωσα στην εποχή της ουτοπίας…
Τότε που τα συνθήματα ήταν :

- Η φαντασία στην εξουσία
- Να είστε ρεαλιστές, ζητείστε το αδύνατο
- Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους
- Μπορούν να κόψουν όλα τα λουλούδια, δεν μπορούν όμως να εμποδίσουν την έλευση της άνοιξης

Θεοδόσης Σπαντιδέας: Ζήλεψα… τον Παναγιώτη και τον Δημήτρη…

Το βράδυ της Κυριακής 6 Σεπτεμβρίου 2020 κίνησα (δίχως μεγάλο ενθουσιασμό ομολογώ) για το Βουλευτικό…

Όταν η ποίηση παντρεύεται την τέχνη… την εικαστική τέχνη… (ή την εικασία)

Από τις 3 μέχρι τις 31 Αυγούστου 2020, στον πεζόδρομο της Β. Κωνσταντίνου (μπροστά από το Δεσποτικό για όσους γνωρίζουν), εκθέτουν τα έργα τους και εκτίθενται 14 εικαστικοί…

Θεοδόσης Σπαντιδέας: Στην πόλη μας, εδώ και χρόνια, συμβαίνει κάτι μοναδικό και ουσιαστικό…

Πώς το είπε ο δάσκαλος (όποιος κι αν ήτανε)… ΄΄Αν θέλεις να είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος διάβασε ένα βιβλίο την ημέρα…΄΄.

Περί "εξουσίας"… και "ηγεσίας" - Λεπτές εννοιολογικές αποχρώσεις…

Κάποιοι από τους αναγνώστες του κειμένου που ακολουθεί μάλλον θα πλήξουν γιατί ο τίτλος (και τα γραφόμενα) φαίνονται τόσο αυτονόητα, οικεία και μελετημένα… έτσι, τους προτείνω να μην συνεχίσουν την ανάγνωση… Κάποιοι άλλοι αναγνώστες μπορεί να βρουν μερικά ψήγματα ενδιαφέροντος… Ίσως κάποιοι προβληματιστούν… σε αυτούς προτείνω να συνεχίσουν την ανάγνωση…

"Εδώ Λυγουριό": Δραγώνας ή Γιάννης Σαρρής

Το βράδυ της Κυριακής 19 Ιουλίου 2020 ο χρόνος ήταν πολύ στενός για να χωρέσει την πληθωρική προσωπικότητα και το έργο του Δραγώνα (ζήλεψα λίγο για την πόλη που γεννά τέτοιους άνδρες).