Δυο βουλευτές Αργολιδοκορινθίας και η αναγνώριση του Ισραήλ (γράφει ο Τόλης Κοϊνης)

Του Τόλη Κοϊνη:

Από την αρχή σας λέω ότι πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας … άρα είναι αναγνωστέα μεν, όχι πιστευτή.

Ο μοιραίος βομβαρδισμός του Άργους στις 14 Οκτωβρίου 1943

 Το αεροδρόμιο του Άργους απετέλεσε πολλές φορές στό­χο των συμμαχικών αεροπλάνων, τα οποία επέδραμαν ενα­ντίον του, άλλοτε με μεγαλύτερη και άλλοτε με μικρότερη ε­πιτυχία, πάντα όμως χωρίς να αφήνουν περιθώρια στους Γερμανούς για εφησυχασμό.

14 Οκτωβρίου 1862: Η πλατεία Όθωνος μετονομάζεται σε πλατεία Ομονοίας

Με «όνομα βαρύ σαν ιστορία» η πλατεία Ομονοίας πέρασε τα πάνδεινα μέσα στον χρόνο. Ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια διαδραματίστηκε σαν σήμερα, πριν 161 χρόνια, οπότε και η πλατεία πήρε το όνομα που σήμερα ξέρουμε.

Το προαίσθημα της κυρίας Νομάρχου και οι κόκκινες σημαίες του Άργους

Του Τόλη Κοϊνη:

Το σύνθημα «Ναύπλιον-Νίκη» θυμίζει δημοτικές εκλογές, αλλά είναι άσχετο με αυτές. Ακούστηκε πριν από 161 χρόνια στην Αθήνα. Ήταν σύνθημα και παρασύνθημα των στρατιωτικών μονάδων που είχαν μυηθεί στην συνωμοσία για την έξωση του Βασιλιά Όθωνα.

Οκτώβριος 1862: Καταλύεται η μοναρχία του Όθωνα - Ο βασιλιάς εκθρονίζεται και εγκαταλείπει την Ελλάδα

Είναι νύχτα της 10ης προς 11η Οκτωβρίου του 1862. Η Ελλάδα έχει διανύσει μια φλεγόμενη περίοδο: επαναστατικά κινήματα στο Ναύπλιο, επαναστατικά κινήματα στη Σαντορίνη, στην Ύδρα, στην Τρίπολη, στην Μεσσηνία στη Σύρο. Ο βασιλιάς Όθων δεν είναι πλέον αρεστός (στις Μεγάλες Δυνάμεις βασικά) και... εξ' αντανακλάσεως στους Έλληνες. 

Η Πρόνοια στη λαδόκολλα!!!! (ιστορικό αφήγημα)

Του Τόλη Κοϊνη

Η Πρόνοια ήταν από γεννησιμιού της η αδικημένη συνοικία του Αναπλιού. [Για την ακρίβεια θεωρείτο «προάστειο» και όχι συνοικία]. Τα σπιτάκια της γειτονιάς χτισμένα σε μικρά οικόπεδα… τόσα τους είχε χαρίσει ο Καποδίστριας, για να στεγαστούν τα πλήθη των προσφύγων που είχαν καταφύγει στην τότε πρωτεύουσα. Σε μικρά οικόπεδα χτίστηκαν μικρά σπιτάκια…

27 Σεπτέμβρη 1831: Ο ατελείωτος δρόμος του Ιωάννη Καποδίστρια

Του Τόλη Κοϊνη: 

27 Σεπτέμβρη 1831. Πολύ πρωί. Η σημερινή οδός Δημητριάδου διερχόταν από μια καμάρα, και έβγαινε στην πλατεία Σιντριβανίου ή των τριών Ναυάρχων. (Ακριβώς μπροστά από το σημερινό περίπτερο) Στην καμάρα μέσα είχε πόρτα το Παλατάκι. Από εκεί βγήκε ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας. Προπορευόταν ένας γέρο- υπηρέτης τζουμπές, που προανήγγειλε την είσοδό του και δυο αστυνόμοι συνοδοί.

Η δεύτερη είσοδος του Καποδίστρια στο Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη: 

Ο Καποδίστριας ήρθε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1828. Βρήκε το Ναύπλιο σε τρισάθλια κατάσταση. Η φρουρά της πόλης με τη φρουρά του Παλαμηδιού είχαν έρθει σε καθαρό πόλεμο. 

Στη μνήμη του Γιάννη Κόκορη

Γράφει ο Τόλης Κοϊνης: 

Ένας ήταν…

Χτυπούσε κόρνερ στην πλατεία της Πρόνοιας και έτρεχε αμέσως να πιάσει και κεφάλια!!!

Μια απίθανη ιστορία από το Άργος του 1901: Πώς ιστορικά έγγραφα της Ελλάδας έγιναν περιτυλίγματα για σαρδέλες

Τα ιστορικά ντοκουμέντα μιας χώρας είναι κάτι σοβαρό εκτός κι αν κάποια στιγμή συμβεί κάτι και δεν είναι - και δεν υπάρχει πρόχειρο χαρτί, και αναγκαστείς να τα χρησιμοποιήσεις για παράδειγμα ως περιτυλιγμα. Σας φαίνεται απίθανo; Kι όμως, συνέβη

Οι φωτιές που άλλαξαν την Αργολίδα

Του Τόλη Κοϊνη: 

Μια φορά κι έναν καιρό ο σημερινός Δήμος Ναυπλιέων είχε τέσσερις βασιλιάδες. Αυτό γινόταν πριν από 3.100 χρόνια περίπου. Ναυπλία, Τίρυνς, Ασίνη, Μηδέα…

Η Ναυμαχία των Σπετσών στις 8 Σεπτεμβρίου 1822

Το νησί των Σπετσών έχει στο ενεργητικό του το γεγονός ότι, πολλές φορές πρωταγωνίστησε στα απελευθερωτικά κινήματα των υπόδουλων Ελλήνων. Αναμίχθηκε στο κίνημα του Ορλώφ με επακόλουθο την καταστροφή του (1770) και την εξορία των κατοίκων του μέχρι το 1772, αναμίχθηκε στις καταδρομές του Λ. Κατσώνη και στην Επανάσταση του 1821. 

Ναύπλιο 1827: Παστουρμά με αυγά και μπόλικο πιπέρι

Του Τόλη Κοϊνη:

Οκτώβριος 1827. Το Ανάπλι είναι θεωρητικά η πρωτεύουσα. Στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση και η Βουλή έχουν μετακομίσει στην Αίγινα και περιμένουν τον Καποδίστρια. Ο Ιμπραήμ ακόμα κατέχει την Πελοπόννησο. Λεηλατεί και καταστρέφει τα πάντα. Με μανία γιατί οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν αποφασίσει την ελευθερία της Ελλάδος.

669 π.Χ. οι Αργείοι με το αργολικό «Όπλον» ταπεινώνουν τους Σπαρτιάτες στις Υσιές τον σημερινό Αχλαδόκαμπο

Οι Υσιές, σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία, βρισκόταν κοντά στα σύνορα του κράτους του Άργους και της Σπάρτης, ανατολικά της Τεγέας και ταυτίζονται με τον σημερινό Αχλαδόκαμπο.

Αύγουστος 1827 στο Ναύπλιο: "Όταν έτρωγαν με ένα κουτάλι τις φακές και έγραφαν στο πόδι"

Του Τόλη Κοϊνη:

Το καλοκαίρι του 1827 ήταν από τα πιο δύσκολα στην Ελλάδα. Μετά τον θάνατο (ίσως δολοφονία) του Καραϊσκάκη και την πανωλεθρία του στρατού στη μάχη του Ανάλατου, η ελεύθερη επικράτεια είχε περιοριστεί στην Αργολιδοκορινθία, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, την Μάνη και την Μονεμβάσια. Οργανωμένοι στρατοί υπήρχαν ένας με τον Κολοκοτρώνη στα βουνά της Αρκαδίας, που έκανε ανταρτοπόλεμο στον Ιμπραήμ, και οι δυνάμεις της Μάνης που φύλαγαν την περιοχή.

1686: Οι Ενετοί καταλαμβάνουν το Ναύπλιο και το ονομάζουν "Νάπολι ντι Ρομανία"

Tον Αύγουστο του 1686, οι Eνετοί, υπό τον ικανότατο αρχιστράτηγό τους Φραντσέσκο Mοροζίνι, ανακατέλαβαν την πόλη του Ναυπλίου, την οποία έμελλε να κρατήσουν για σύντομο διάστημα, έως το 1715.

“Όρσε γαμπρέ, κουφέτα”: Η πειρατική παροιμία από το Παλιό Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Στις 31 Ιουλίου 1831 έγινε ένα από τα θλιβερότερα συμβάντα της Ελληνικής ιστορίας. Ο Μιαούλης καταλαμβάνει τον στόλο στον Πόρο για να ξεσηκώσει Αντικαποδιστριακή Επανάσταση. Συλλαμβάνει τον Κανάρη. 

26 Ιουλίου 1822: Η σφαγή του Δράμαλη στα Δερβενάκια

Η Μάχη των Δερβενακίων, γνωστή και ως Σφαγή του Δράμαλη, ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες που πραγματοποιήθηκαν κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες και μεγάλη καταστροφή των οθωμανικών δυνάμεων υπό τον αρχιστράτηγο Μαχμούτ πασά Δράμαλη.

21 Ιουλίου 1834: Ο Αντιβασιλέας που έφυγε νύχτα από το Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Ιούνιος 1834. Η πόλη μας γεμίζει από τραυματίες. Άντρες ωραίοι, δυνατοί, ψηλοί, ξανθοί που περπατούν με κουρελιασμένες στολές, τρελαμένοι από την περιπέτεια που πέρασαν και φασκιωμένοι με επιδέσμους.

Αλή Πασάς ο Αργείτης - Ο τελευταίος Πασάς του Αναπλιού

Του Τόλη Κοϊνη

10 Ιουλίου 1822. Στα τείχη του Αναπλιού κυματίζει ακόμα το Τούρκικο μπαϊράκι. Στο Μπούρτζι όμως έχει υψωθεί η Ελληνική σημαία. Μέσα στην πόλη έχει εισέλθει μια Ελληνική Επιτροπή να καταγράψει τις περιουσίες των Τούρκων. Περιμένουν τα Υδραίικα καράβια για να φύγουν από την πόλη. Ζούνε οι Τούρκοι με την κρυφή ελπίδα ότι θα εμφανιστεί κάποιος από μηχανής Θεός και θα αποτρέψει την παράδοση του Αναπλιού και των φρουρίων του.