Παϊβανάς... μια όμορφη ιστορία από το Ναύπλιο (γράφει ο Κωνσταντίνος Κουβαράς)

Θυμάμαι, σχεδόν από τότε που ήρθαμε στο Ναύπλιο, το 2016, που επισκεπτόμασταν το κατάστημα των αδελφών Παϊβανά. Από τότε μου είχε κάνει εντύπωση ένα πράγμα. 

Παναγιώτης Νίκας... έχει ο καιρός γυρίσματα

Του Κωνσταντίνου Κουβαρά:

Φυσικά θα θυμάστε πριν από δύο χρόνια, πώς είχε ξεκινήσει μια παραφιλολογία, η οποία διήρκεσε για καιρό για το χρίσμα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. 

Ανάβαλος και Διυλιστήριο Νερού... πώς θα γίνει όντως πράξη; (γράφει ο Κωνσταντίνος Κουβαράς)

Κατ’ αρχάς ξεχάστε τους πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτάδες. Καλές οι φιέστες, οι αλληλοφρονήσεις και οι μεγαλόστομες εξαγγελίες αλλά έτσι προκοπή δεν γίνεται. 

ΔΑΚ Ναυπλίου... κι ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα (γράφει ο Κωνσταντίνος Κουβαράς)

Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ, τι να πρωτογράψω. Κατακλύζομαι από οργή και απόγνωση μαζί. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός μου λεγε ο πατέρας μου για το κυνηγητό που τρώγανε από φύλακες και δημαρχίζοντες όταν θέλανε να παίξουν μπάλα σε κανά γήπεδο. Χαμός μου λεγε. Επίσης θυμάμαι που μου περιέγραφε πάντα, την μόνιμη απορία του, γιατί τα γήπεδα να έχουν τόσο ψηλές μάντρες, λουκέτα, καρφιά και τα τοιαύτα. Θυμάμαι να τον ρωτάω:

Έγκλημα και τιμωρία στα Σχολεία της Αργολίδας (γράφει ο Κωνσταντίνος Κουβαράς)

Πριν λίγες μέρες μου προωθήσανε ένα μήνυμα με τίτλο «Παιδαγωγικά μέτρα» που έλαβε γονέας από την Διεύθυνση του Σχολείου του παιδιού του. 

Κάτι όμορφο αλλάζει στο Ναύπλιο κι αυτό βρίσκεται... στη Ν.Τίρυνθα

Δεν ξέρω για σας αλλά για μένα το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ενέργεια στα πράγματα. Πολλές φορές μπορεί άλλα να ακούς και άλλα να σου λέει η ενέργεια, Πάντα αυτήν ν’ ακολουθείς.

Πέφτει η αυλαία για το Κεντρικόν στο Ναύπλιο

Πριν λίγες μέρες έμαθα ότι το Κεντρικόν, το καφενείο μας στην Πλατεία Συντάγματος στο Ναύπλιο ρίχνει τίτλους τέλους στα τέλη Οκτώβρη. Πρέπει να ομολογήσω ότι μια μελαγχολία με διαπέρασε αυτοστιγμεί, καθώς το Κεντρικόν αποτελούσε τοπόσημο της Παλαιάς Πόλης του Ναυπλίου τα τελευταία 22 χρόνια.

Ναύπλιο…έρημος χώρα (γράφει ο Κωνσταντίνος Κουβαράς)

Έχουν περάσει πόσο, σχεδόν έξι μήνες από την τελευταία μας συνάντηση αγαπητοί μου συμπολίτες. Κι έχουν συμβεί πολλά, δυστυχώς πάρα πολλά. Τόσα που δεν θα χωράγανε ούτε σε αστυνομικό δελτίο. Συγχωρέστε με κιόλας αν παραλείψω κάτι σημαντικό, αλλά βλέπετε υπάρχει και η βιοπάλη, δεν ασχολούμαστε συνέχεια μ’αυτά, θα το χαμε κάψει. Έχουμε και λέμε λοιπόν: