Όταν η κυβερνηση "έφαγε" πόρτα στο Ναύπλιο και η φυγή ενός φιλέλληνα

Του Τόλη Κοϊνη

Καθαρά λόγια να πούμε για το 21… Παράλληλα με τον εθνικό αγώνα διεξαγόταν μια σκληρή πολιτική πάλη.

Δυο πρίγκιπες στ΄ Ανάπλι

Του Τόλη Κοϊνη

Πριν 200 περίπου χρόνια… Τα θυμόμαστε με τις φτωχές μας τις φωνές, γιατί με κύμβαλα αλαλάζοντα ο χορός των αναθεωρητών της ιστορίας θέλει να μεταλλάξει την εθνική μνήμη. Όχι, δεν την “ψωνίσαμε” ότι είμαστε οι θεματοφύλακές της. Αλλά χρησιμοποιούμε το μέσο για να ξαναθυμίσουμε…

Ο Γέρος χωρίς γλυκερά τραγούδια και ένας αναπλιώτικος μύθος

Του Τόλη Κοϊνη

Σαν σκιές περνούν τα χρόνια και οι εικόνες…
Μια επανάσταση καταρρέει. Ένας καπετάνιος άτακτων στρατιωτικών κυνηγιέται πάνω στα βουνά μεταξύ Αρκαδίας, Λακωνίας και Μεσσηνίας… 1770. Η οικογένεια ακολουθεί άλλο δρομολόγιο… Καταδιώκεται από Τουρκαλβανούς μισθοφόρους του σουλτάνου. 

Το ατύχημα που δεν έπεισε τους Ναυπλιώτες

Του Τόλη Κοΐνη

Είχε το όνομα του Αυτοκράτορα που αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο κανένας άλλος στην Ευρώπη. Βοναπάρτης. Παύλος Μάριος του Λουκιανού Βοναπάρτη, ο γιός.

Ποια ήταν η γυναίκα με τους περισσότερους έρωτες που πέρασε από το Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Ίσως να ήταν η γυναίκα με τους περισσότερους έρωτες στη ζωή της, που πέρασε από το Ναύπλιο. Το όνομά της Εσμέ. Προφανώς, Τουρκοπούλα. Αλλά όχι όποια κι όποια. Αδερφή του Πολυχρονεμένου Σουλτάνου Μαχμούτ του Β΄.

Τα κανόνια του ¨Ντολφίνου"

Του Τόλη Κοϊνη

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα κάστρο. Ξεκίναγε από το Δικαστικό Μέγαρο του Ναυπλίου και έφτανε –περίπου- μέχρι τη διασταύρωση των οδών Σιδηράς Μεραρχίας και Πολυζωίδου. Το κάστρο αυτό όπως και πολλά άλλα τα γκρεμίσαμε «για να πάρει η πόλη αέρα». Τα τελευταία μπάζα του υπήρχαν εκεί όταν ήρθε ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1930 στις εορτές της εκατονταετηρίδας. Τώρα στη θέση του είναι οι «κούνιες» πίσω από το άγαλμα του Καποδίστρια.

Το ψάρεμα σώζει το Ανάπλι

Του Τόλη Κοϊνη

Πρώτο έναυσμα για το σημερινό είναι η γιορτή του προστάτη των θαλασσινών Αγίου Νικολάου (τόσα ευρωπαϊκά προγράμματα υπήρχαν, έπρεπε πρώτα να πέσει η στέγη, για να ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι …. Φοίνικες ήξεραν να αγοράζουν και να φυτεύουν παντού, μια εκκλησία του 1712 δεν μπορούσαν να την φροντίσουν). 

Ο Μαυραγοριτισμός ως διαχρονική παράμετρος εξέλιξης του Ναυπλίου

Του Τόλη Κοΐνη

Χωρίς δοξολογίες και δημόσιες εκδηλώσεις γιορτάζεται φέτος του «Αγίου Ανδρέως» η επέτειος. 198 χρόνια πριν υποσταλούν μια για πάντα τα Τούρκικα μπαϊράκια από το Παλαμήδι. Το ρεσάλτο του Μοσχονησιώτη το βράδυ 29-30 Νοεμβρίου 1822, έδωσε τέλος σε μια εποποιία που κράτησε 20 μήνες. Έδωσε τέλος και στο βάσανο της πείνας που μάστιζε τους Τούρκους του Ναυπλίου, κυρίως τα γυναικόπαιδα και λιγότερο την φρουρά.