Ο αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και εκλεγμένος πρόεδρος για το 2015, διακεκριμένος καθηγητής Φυσικής Υψηλών Ενεργειών Δημήτρης Νανόπουλος προτάθηκε από την Ελλάδα για τη θέση του γενικού διευθυντή στο κορυφαίο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικής Eρευνας CERN στη Γενεύη της Ελβετίας. Η υποψηφιότητα κατατέθηκε επίσημα στο Συμβούλιο του CERN από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στη Γενεύη την Τετάρτη 28 Μαΐου 2014. Η διαδικασία επιλογής αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2014.
Ο Δ. Νανόπουλος διετέλεσε ερευνητής στο CERN και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Το 1975 ήταν ο πρώτος που περιέγραψε με την επιστημονική του ομάδα το μηχανισμό παραγωγής του μποζονίου Higgs, συμβολή που αναγνωρίστηκε από τον ίδιο τον Πίτερ Χιγκς κατά την ομιλία του στην τελετή απονομής του Βραβείου Νομπέλ τον Δεκέμβριο του 2013.
Διακεκριμένος καθηγητής
Ο κ. Νανόπουλος είναι διακεκριμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Texas A&M και διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC) στο Χιούστον, Τέξας, όπου διευθύνει ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη.
Από τον Ιανουάριο του 2013 έχει οριστεί εκπρόσωπος στο Συμβούλιο του CERN, θέση που κατείχε και από το 2005 έως το 2010. Κατά τη διάρκεια της θητείας του έχει στηρίξει πολύπλευρα την ελληνική επιστημονική κοινότητα Σωματιδιακής Φυσικής στη συμμετοχή της στα ερευνητικά προγράμματα του CERN.
«Η υποψηφιότητα του καθηγητή Δημήτρη Νανόπουλου για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του CERN είναι πολύ σημαντική αλλά και τιμητική για την Ελλάδα» επεσήμανε ο γενικός γραμματέας Ερευνας και Τεχνολογίας Χρήστος Βασιλάκος.
«Με μια τόσο ισχυρή υποψηφιότητα η χώρα μας προβάλλεται διεθνώς, δεδομένου ότι πρόκειται για τη θέση του επικεφαλής ενός ιδιαίτερα προβεβλημένου Διεθνούς Οργανισμού, που έχει εσχάτως βρεθεί στο προσκήνιο της επικαιρότητας λόγω της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs» πρόσθεσε ο κ. Βασιλάκος.
Βιογραφικό Δημήτρη Νανόπουλου:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου, 1948. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου απεφοίτησε το 1971. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Αγγλίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του (Ph.D) το 1973, στην Θεωρητική Φυσική των Υψηλών Ενεργειών. Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του κέντρου. Διετέλεσε επίσης ερευνητής στη Ecole Normale Superieure, Παρίσι, Γαλλία και στο Πανεπιστήμιο Harvard, Cambridge, USA. Το 1989, εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Texas A&M, College Station, όπου από το 1992 είναι διακεκριμένος (distinguished) καθηγητής, και όπου από το 2002 κατέχει την έδρα (chair) Mitchell-Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών, προικοδοτούμενη (endowed) με το ποσόν του ενάμισι εκατομμυρίου δολαρίων ($ 1,5 Million). Είναι επίσης Διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών του Ηouston (HARC), στο Houston, Texas, USA, όπου επίσης διευθύνει ένα ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στην Λωζάνη, Ελβετίας. Το 1997, εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Κύρια ερευνητική του ασχολία είναι η Φυσική Υψηλών Ενεργειών και η Κοσμολογία. Στόχος των ερευνών του αποτελεί η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στην Φύση, η θεωρία του Παντός, όπου θα δίνεται μία επιστημονική ερμηνεία του Σύμπαντος, από το πως εμφανίστηκε, πως εξελίχθηκε και πως έχει την σημερινή μορφολογία του.
Έχει συγγράψει πάνω από 560 πρωτότυπες εργασίες, όλες δημοσιευμένες σε περιοδικά με κριτές και υψηλό impact factor, συμπεριλαμβανομένων 13 βιβλίων. Έχει πάνω από 32.500 αναφορές και τον Νοέμβριο 2001 και τον Σεπτέμβριο 2004, ανεδείχθη 4ος στην κατάταξη των πιο αναφερόμενων Θεωρητικών Φυσικών όλων των εποχών, που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Stanford. Από το 1988 είναι εταίρος (fellow) της American Physical Society και από το 1992 μέλος της Italian Physical Society. Το 1996, του απενεμήθη ο Ταξιάρχης του Tάγματος της Tιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ τον Μάιο του 2005, έτους αφιερωμένου στον Einstein τιμώντας τα 100 χρόνια της Θεωρίας της Σχετικότητας, απέσπασε για δεύτερη φορά (πρώτη φορά το 1999) το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητος, εδρεύον στη Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. Τον Οκτώβριο του 2006 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ωνάση, ενώ το Σεπτέμβριο του 2009 του απενεμήθη το βραβείο "Enrico Fermi" της Ιταλικής Ένωσης Φυσικών (Società Italiana di Fisica - SIF) για την επίδραση των θεωρητικών αποτελεσμάτων του στην μελέτη παγκόσμιων και τοπικών συμμετριών στις θεωρίες πεδίων και χορδών και πιο συγκεκριμένα για την ανακάλυψη θεμελιωδών φαινομενολογικών ιδιοτήτων στις θεωρίες της ενοποίησης και των υπερ-χορδών.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε.Σ.Ε.Τ.) και Εθνικός Εκπρόσωπος στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN), ενώ υπήρξε Εθνικός Εκπρόσωπος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) από το 2005 έως το 2006.
Εξελέγη Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών για το έτος 2014 και θα ασκήσει χρέη Προέδρου κατά το 2015.
