Στην εκπαιδευτική μου πράξη των 36 χρόνων, πάντα είχα στο νου μαζί με τις γνώσεις μου, ότι αναλάμβανα να εκπαιδεύσω ανθρώπους, να τους καλλιεργήσω κλίσεις και δεξιότητες σε μια ηλικία άκρως ευαίσθητη από κάθε πλευρά.
Ανθρώπους που να μπορούν να απολαμβάνουν την ομορφιά της ζωής και της φύσης. Να αντιλαμβάνονται, να νιώθουν έκπληξη, να νιώθουν χαρά, να φέρουν μέσα τους την αξία της προστασίας του περιβάλλοντος.
Να παρατηρούν και να απολαμβάνουν τον θαυμαστό φυσικό μας κόσμο, γι αυτό τους έβγαζα έξω από τους σχολικούς τοίχους σε περιπάτους συναρπαστικούς, γιατί ο τόπος μας είναι ιδιαίτερης οικολογικής αξίας που καλούμαστε να τον σεβαστούμε, να τον διατηρήσουμε, να τον προφυλάξουμε από ανθρωπογενείς βλαπτικές παρεμβάσεις. Κι αυτά ήταν τα πρώτα μηνύματα.
Είναι αλήθεια πώς το σχολείο καλλιεργεί ανθρώπους που μελλοντικά να υπηρετούν το σύστημα, ώστε να είναι υποταγμένοι και να έχουν αναστολές συντηρητικής κατεύθυνσης, και το εκπαιδευτικό μας σύστημα δημιουργεί ανθρώπους κουρασμένους, έτοιμους για σύνταξη, που βαριούνται.
Στην εκπαιδευτική μου διαδρομή, τα πρώτα βήματα στην εκπαίδευσή τους επεδίωκα να είναι στέρεα, ελκυστικά, χαρούμενα. Μέλημά μου οι μικροί μαθητές να ήταν ευτυχισμένοι και μελλοντικοί πολίτες αφυπνισμένοι, σκεπτόμενοι, που θα ερευνούν, που θα έχουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και τη ζωή της φύσης σε προστασία.
Έτσι κι αλλιώς η ζωή του ανθρώπου είναι ένα όμορφο διαρκές ταξίδι στη μάθηση, στην ανάπτυξη, στην εξέλιξη. Κι εκείνα τα παιδιά είναι πλέον ενήλικες και χαίρομαι να τους βλέπω να προοδεύουν, να πορεύονται σκεπτόμενοι, δραστήριοι, υπεύθυνοι και να συνεχίζουν να συνδέονται με στενούς δεσμούς αγάπης και φιλίας μεταξύ τους.
Παρασκευή (Βιβή) Σκούρτη, υποψήφια Βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Αργολίδα
