Ο Παυσανίας, στα «Κορινθιακά», αναφέρει ότι η γενικότερη συμπεριφορά του προς τους Αργείους ήταν βίαιη. Μάλιστα, απήγαγε μια νύφη, λίγο πριν από το γάμο της, και τη βίασε. Όταν νύχτωσε, η κοπέλα, αφού ο Βρύας αποκοιμήθηκε, του έβγαλε τα μάτια.
Το πρωί, αφού την εντόπισαν οι αξιωματικοί του Βρύα, αυτή, ως ικέτιδα, κατέφυγε στον δημοκρατικό αργειακό λαό, ο οποίος αρνήθηκε να την παραδώσει στη φρουρά του Βρύα.
Οι δύο πλευρές πήραν τα όπλα και τελικά ο λαός νίκησε. Οι δημοκρατικοί Αργείοι ήταν τόσο οργισμένοι, που δεν άφησαν κανέναν από τους αντιπάλους τους ζωντανό.
Η πράξη τους όμως ήταν άγος, καθώς είχε χυθεί συγγενικό αίμα στην πόλη. Για αυτό οι Αργείοι προέβησαν σε εξαγνισμούς και ανέθεσαν μια εικόνα του Δία Μειλίχιου.
Ο Μειλίχιος Ζευς ήταν χθόνια πρωτόγονη θεότητα με τη μορφή φιδιού. Η επονομασία Μειλίχιος (πράος, καλόβουλος), εξηγείται από τον κατευνασμό της οργής του θεού, μετά τις εξιλαστήριες θυσίες των πιστών του. Τότε γινόταν μειλίχιος και ευνοούσε τους ανθρώπους που τον λάτρευαν.
Γιώργος Στείρης
Καθηγητής Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ