Μια δραστηριότητα σε Φυλακή που δεν περιλαμβάνει απλώς μια ομιλία ή ανατροφοδότηση, όπου οι κρατούμενοι είναι παθητικοί δέκτες, αποτελεί μια πολύ απαιτητική διαδικασία. Αν καταφέρεις να τους κάνεις να πιστέψουν στο όραμά σου και να σε εμπιστευτούν, μπορείς πραγματικά να δεις να εμφανίζονται ταλέντα και στοιχεία του χαρακτήρα που αφήνουν άφωνους ακόμη και τους ίδιους.
Αν σε μια παράσταση μπαίνεις σε ένα σύμπαν όσων είναι στη σκηνή και βγαίνεις με μια κάθαρση, το να γίνει κάτι τέτοιο εφικτό μέσα σε αυτό τον πολύ ιδιαίτερο χώρο, είναι ένα στοίχημα που μπορεί να βάλει ο καθένας με τον εαυτό του. Διότι θα πρέπει πρωτίστως να υπάρχει επικοινωνία με κάτι που είναι πιο κοντά στο υποσυνείδητο παρά στο συνειδητό.
«Οι άφιλτροι», το όνομα του οκταμελούς θιάσου, αποφάσισαν να δεσμευτούν και να αξιοποιήσουν δημιουργικά τον χρόνο τους, συμμετέχοντας στη θεατρική παράσταση «Καθρέφτες των καιρών», βασισμένη σε μια ιδέα δική μου, την οποία υποστήριξα σκηνοθετικά και σκηνογραφικά, αναλαμβάνοντας και την μουσικήεπιμέλεια. Γράφτηκαν «Δεκαεπτάκαθρεφτικοί αντίλογοι στη σύγχρονη Βαβέλ και δυο χορικά» που λειτούργησαν ως «δίπολα, εφαπτόμενες και παράλληλες διηγήσεις για οκτώ συνομιλούντες».Οι στόχοι ήταν αφενός να συζητηθούν οι μεγάλες αξίες της ζωής ως θεμελιώδη και υποδηλωτικά δίπολα (αρετή-κακία) και αφετέρου να τεθούν ξανά επί τάπητος αρχέγονα υπαρξιακά ερωτήματα (ζωή-θάνατος). Μεταξύ πρώτου και δευτέρου μέρους και στον επίλογο, δυο χορικά ενέτειναν την αναζήτηση του νοήματος της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως ακριβώς συνέβαινε και στην αρχαία τραγωδία και προέτρεψαν σε περισυλλογή. Απαγγέλθηκαν δυο ποιήματατης υπογράφουσας, εκ των οποίων το πρώτο γράφτηκε κατά την διάρκεια των προβών, ενώ το δεύτεροπροήλθε από την ποιητική συλλογήτης «Το στίγμα των βάλτων» - Ποιήματα της Φυλακής (εκδ. ΑΩ).
Κατά την διάρκεια των 18 προβών που διήρκησαν 2 μήνες σε εντατικούς ρυθμούς, δημιουργήθηκε προοδευτικά ένα θετικό κλίμα συνεργασίας μεταξύ των μελών της ομάδας, κόντρα στη μοναξιά. Σιγά σιγά το κείμενο άρχισε να παίρνει μορφή και να ενσωματώνεται η μουσική. Ίσως αυτό να μοιάζει με την διαδικασία της δημιουργίας ενός πίνακα σε εξέλιξη…
Ηπαράσταση αφιερώθηκε στον εγκληματολόγο κ. Γιάννη Πανούση,ο οποίος και παρέστη. Καταγόμενος από τον Νομό Κορίνθου, στο παρελθόν έχει διατελέσει Πρύτανης Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και Υπουργός Προστασίας Πολίτη. Με τον δικό του τρόπο αγωνίζεται δυναμικά και αδιάλειπτα για έναν καλύτερο κόσμο, εμπνέοντας όσους πιστεύουν ότι μπορούν μέσα από τους προβληματισμούς του να βάλουν πλάτη και να αποτελέσουν δομικό στοιχείο του μέλλοντος της χώρας μας.
Έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση του Διευθυντή του Ε.Σ.Κ.Ο.Ε. Κορίνθου κ. Σταύρου και του αρχιφύλακα κ. Μίχου καθώς και των σωφρονιστικών υπαλλήλων, οι 8 έγκλειστοι Νίκος, Δημήτρης, Θοδωρής, Τζάνα, Παναγιώτης, Πατάπιος, Νίκος Σ.και Βλάσης, κατάφεραν να αποδώσουν τα μέγιστα μέσα σε ένα πολύ υποστηρικτικό κλίμα, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για οτιδήποτε υλοποιείται εντός του κλειστού χώρου μιας Φυλακής, που δεν αποτελεί μόνο χώρο εγκλεισμού αλλά και πολιτισμού.
Για ευνόητους λόγουςπροσκαλέστηκε ατομικά περιορισμένος αριθμός θεατών, στους οποίους περιλαμβάνονταν άτομα των Γραμμάτων και Τεχνών και επιχειρηματίες που ταξίδεψαν επί τούτου καθώς και μέλη των οικογενειών των κρατουμένων, τα οποία ήρθαν από μακριά για να ζήσουν μαζί με τους δικούς τους μια εμπειρία διαφορετική από αυτή του επισκεπτηρίου.
Όπως λέει και η ατάκα ενός διαλόγου, «Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω και να αλλάξεις την αρχή, αλλά μπορείς να ξεκινήσεις από εκεί που είσαι και να αλλάξεις το τέλος. (C. S. Lewis). Μια συμβουλή που ισχύει όχι μόνο για όσους βρίσκονται «εντός» αλλά και για τους εκ τους «εκτός» των τειχών.
Η Γκέλη Ντηλιά είναι εθελόντρια, επιμορφωμένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων Σωφρονιστικών Καταστημάτων.
