Η μέριμνα της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης για την εγκατάσταση των Σουλιωτών στα χωριά της Επιδαύρου (1827)

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς: 

Η Γ΄ Εθνική Συνέλευση του 1827, που συνεδρίασε στην Τροιζήνα, κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα από τα πλέον κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα της Επανάστασης: τη μέριμνα και την αποκατάσταση των ξεριζωμένων οικογενειών του Σουλίου. Είχαν ήδη παρέλθει πέντε έτη από τις 2 Σεπτεμβρίου 1822, όταν οι Σουλιώτες, εξαναγκασμένοι σε συνθηκολόγηση με τους Τουρκαλβανούς, εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, τα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Το μερίδιο των Λυγουριατών από τα λάφυρα της άλωσης του Ναυπλίου (1822) Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς

 Όταν το 1822 το Ναύπλιο έπεσε στα χέρια των Ελλήνων, τα λάφυρα της μεγάλης νίκης μοιράστηκαν σε χίλια μερίδια. Εκατό από αυτά δόθηκαν στο Εθνικό Ταμείο∙ τα υπόλοιπα μοιράστηκαν στους στρατιωτικούς αρχηγούς, σύμφωνα με τη δύναμη του κάθε σώματος.

Ο ελαιώνας του Λυγουριού και η εξέλιξη του από τον 14ον στον 19ον αιώνα

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς: 

Τεκμήρια του 14ου αιώνα δείχνουν ότι, στα χρόνια της φεουδαρχίας, οι ακτήμονες κάτοικοι του Λυγουριού καλλιεργούσαν με ξύλινο αλέτρι τα χωράφια του  γαιοκτήμονα και απέδιδαν μέρος της συνολικής παραγωγής,το λεγόμενο γεώμορο.       

Ο μεσαιωνικός θρήνος της Αθήνας και η σχέση του με το Λυγουριό

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς 

 Το 1881 στην Βιβλιοθήκη της Πετρούπολης στη Ρωσία,βρέθηκε από τον ομογενή καθηγητή Γαβριήλ Δεστούνη,ένα έμμετρο ελληνικό κείμενο με αναφορά σε [αχρονολόγητη] καταστροφή της Αθήνας από τους Τούρκους,που είχε τον τίτλο‘’περί της αναλώσεως καί της αιχμαλωσίας ή γέγονεν υπο των Περσών εις Άττικήν 'Αθήνα’’ στην συνέχεια,το θρηνητικό αυτό χρονικό των εξήντα εννέα στίχων,διχογνώμησε τους ιστορικούς της Αθήνας ,οι οποίοι κατέθεσαν διαφορετικές απόψεις τόσο για τον χρόνο αναφοράς του για την καταστροφή της πόλης,όσο και για τους δύο‘’ακανθώδεις ’’στίχους του : Αρχήν αιχμαλωτίσασιν Λεγουρικού το μέρος/ δεύτερον τρίτον ήλθασι εις τον αυτόν τον τόπον’’[17ο/18 στίχος] και ‘’εκόψασιν τους πόδας μου ήγουν τα Λεγουρία’’[40ος στίχος]. 

20 Μαΐου 1825: Μια ιστορική μέρα

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς: 

 Στα Ταμπούρια, στο ύψωμα στο Μανιάκι τελέστηκε σήμερα επιμνημόσυνη δέηση για τους άνδρες της Πελοποννήσου, που χάθηκαν εκεί πριν διακόσια ακριβώς χρόνια. Ήταν η ίδια μέρα του Μαϊου το 1825 όπου επτακόσιοι περίπου αγωνιστές υπό τον Παπαφλέσσα, αντιστάθηκαν στις πολαπλάσιες συντεταγμένες δυνάμεις του τουρκο/ αιγύπτιου εισβολέα Ιμπραήμ πασά και χάθηκαν σχεδόν όλοι. Αγωνίστηκαν και έδωσαν την ζωή τους για την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία, την Αξιοπρέπεια των παιδιών τους, των απογόνων τους.

Το Λυγουριό και η Νέα Επίδαυρος την περίοδο 1465-1512

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς: 

 Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι τα χρόνια του Α Ενετοτουρκικού πολέμου[1463-1479] τα βενετοκρατούμενα κάστρα του [παλαιού] Λυγουριού και της Πιάδας[Νέα Επiδαύρου] κυριεύτηκαν από τους τούρκους.

Στην πολιορκία του 1715 Βενετοί έκρυψαν χρήματα και τιμαλφή στο Ναύπλιο

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς:

Αρχές Ιουλίου 1715 εκατόν είκοσι χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες απέκλεισαν ,πολιόρκησαν το βενετοκρατούμενο Ναύπλιο.          

Στη μνήμη του Κώστα Γεωργουσόπουλου

Με αφορμή τον θάνατο του μεγάλου δάσκαλου της δημοσιογραφίας, συγγραφέα, κριτικού θεάτρου Κώστα Γεωργουσόπουλου θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια. Δε θα ξεχάσω τη δημιουργική συνεργασία που είχα μαζί του 30 χρόνια πριν, τον Ιούλιο 1994,όπου και προλόγισε την έκδοση της Δημοτικής Επιχείρησης Δήμου Ασκληπιείου ‘’40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 1954-1994’’ όπου μεταξύ των άλλων έγραφε :

Επιδαυρία: Μνήμες και μαρτυρίες για συμπατριώτες μας που έπεσαν στο Αλβανικό μέτωπο το 1940 -1941

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς

Στα Αρχεία του Στρατού είναι καταγεγραμμένα τα ονόματα των πεσόντων συμπατριωτών μας στο Αλβανικό μέτωπο ,καθώς και οι ημερομηνίες και οι συγκεκριμένες μάχες και τόποι της θυσίας τους.

Τα πρώτα βήματα της εκπαίδευσης τον 19ο αιώνα σε Λυγουριό - Επίδαυρο

Γράφει ο Αντώνης Ξυπολιάς

Δώδεκα δικαιοπρακτικά έγγραφα του Λυγουριού έχουν γραφτεί με φτερό χήνας και μελάνι από ντόπιους και ιδιαίτερα ιερείς του χωριού, την περίοδο 1745-1821. Εκατοντάδες επίσης έγγραφα της επαναστατικής περιόδου με πολεμικές αναφορές, διαμαρτυρίες,διεκδικήσεις,απόψεις έχουν συνταχθεί από κατοίκους του χωριού.